Categorie: 2019-12 Najaar Roadtrip Zuid-Afrika

Roadtrip door Zuid-Afrika. Van Johannesburg naar de oostkust en daarna zuidwaarts naar Kaapstad, en langs de westkust weer naar het noorden en terug naar Johannesberg.

Geplaatst op

Crocodile Bridge-Bushlore

Dinsdag 31 december.

Ik heb weinig geslapen want de pijn in de rug houd aan. Toch maar heel rustig alles opgeborgen, dus geen foto’s meer van deze dag. Ik heb de hoofdweg genomen naar Johannesburg, en ben dus niet nog eenmaal door het park gereden. Daarvoor ontbrak de energie. Met wat tussenstops was ik mooi op tijd bij het depot. Ik heb de hotelrekening van de eerste dag, en de rekening van de accu ingeleverd. Normaal vergoeden ze geen overnachtingen, maar geven een dag huur terug als het veel tijd heeft gekost. Eerst moet de auto schoongemaakt worden en gecheckt worden of de inventaris nog compleet is, maar omdat het ook in ZA morgen een feestdag is, duurt het een paar dagen. Ik zal wel zien hoe het wordt afgehandeld. ik ben keurig weer op het vliegveld afgezet, en daar de bagage herschikt om niet over de limiet van de ruimbagage te komen. De handbagage werd niet gecontroleerd. Gelukkig maar want die was over de limiet. Daarna begon het lange wachten op het vertrek. Met een nieuwe Baantjer zal het wel lukken.

Geplaatst op

Satara – Crocodile Bridge

Maandag 30 december 2019

Vandaag een lange drive in de hitte. Een paar mooie momenten vast kunnen leggen, waaronder de eerste paar Kruger leeuwen deze reis.

Het is mij vandaag in de rug geschoten. Ik kon de auto nog maar nauwelijks uitkomen. Ik heb de middag trip maar laten vervallen, en ook het vast wat inpakken maar uitgesteld tot morgen.

Ik heb wat zitten lezen in de schaduw; het zoveelste boek van Baantjer. Als je er een gelezen hebt kun van de anderen hele passages overslaan, want die zijn letterlijk hetzelfde. Schiet lekker op.

Geplaatst op

Tsendze Rustic Camp – Satara Restcamp

Zondag 29 december 2019.

Ook vanmorgen ging de wekker niet af omdat het tablet was uitgevallen. Er is hier helemaal geen stroom. Toch op tijd weg (Met ontbijt), naar de eerste tussenstop: Letaba.

De Tzendse loop was afgesloten, zodat dit eerste deel helemaal over de hoofdweg moest. Na koffie in Letaba wel weer via dirtroads naar Olifants, waar ik een milkshake heb genomen.

Van Olifants weer voornamelijk via de hoofdweg naar Satara, waar ik om even over twee was. Na inchecken een plekje gezocht op deze volle camping, waar ik alle jaren met tegenzin sta, vanwege de chaotische indeling, en slechte conditie van de voorzieningen. Het was inmiddels al weer 34 graden. Na wat te hebben gelezen toch maar een avonddrive gedaan, waarin ik nog wat leuke opnames van olifanten in bad kon maken.

Nog 1 dag Kruger te gaan. Bijna klaar met deze roadtrip.

Geplaatst op

Punda Maria – Tsendze  Rustic Restcamp.

Zaterdag 28december 2019.

Het heeft de hele nacht flink gewaaid en af en toe licht geregend. Het was vanmorgen bij het opstaan slechts 20 graden, in vergelijking met gisteren, toen het nog 26 graden was na een “verkoelende nacht”, een verademing. Ik ben zonder ontbijt vertrokken, omdat de wekker niet was afgegaan was het al 5uur, en ben naar Babalala gereden, waar ik koffie kon zetten en met wat rusks was het weer dik in orde.

Daarna een tussenstop ingelast in Shingwedzi, voor een omelet en koffie.

Vandaar een paar loopjes gedaan, zodat ik voor poort sluitingstijd was ingecheckt in Mopani en op Tsendze campsite was gearriveerd.

Het kwik bleef vandaag steken op 29 graden vanwege de bewolking. Ik vond het prima.

Geplaatst op

Punda-Maria Restcamp

Vrijdag 27 december 2019

Ik was er vanmorgen redelijk vroeg uit, maar later dan de openingstijd voor de poort die al om 4.30 uur is. Ik vond het nog iets te donker. Ik heb eerst Dzundzwini Sping lookout bezocht voor een paar bijzondere momenten. Er waren al veel vlinders actief.

Vandaar naar het uiterste noorden voor nog maar eens een bezoekje aan Crooks Corner.

Er was flink wat water in de Limpopo river.

Met nog wat kleine loopjes daarna maar weer naar Punda Maria, waar ik de schaduw heb opgezocht. Het was weer eens 42 graden. Te heet voor mij. Alle energie vloeit uit je lijf.

S’avonds nog maar eens de Mahonie loop gedaan, maar zonder veel resultaat.

Vanavond begon het ineens heftig te waaien, en kregen we wat regen. Gelukkig wat verkoeling, maar ook daarna was het nog 35 graden toen ik mijn bed opzocht.

A

Geplaatst op

Marakele National Park- Punda Maria Restcamp Kruger National Park.

2e Kerstdag, 26 december 2019.

Na een lange reisdag waarin toch weer een aantal discutabele keuzes door de TomTom werden gemaakt was ik, na zo’n 550 km, om 15.00 uur in Kruger NP. Ik ben onderweg even gestopt om te tanken en gelijk een kop koffie gehaald bij Wimpy, zodat ik gebruik kon maken van de wifi. Niet erg stabiel maar toch wel wat overgekomen.

Het was vandaag weer heel erg heet. 42 graden was vanmiddag de buiten temperatuur: peentjes zweten dus. Om 16.30 uur nog een korte drive gedaan, maar buiten wat Kudu’s en antilopen was de buit zero. Alles blijft diep in het bos met die hitte.

De airco van de auto maakt overuren, maar rijdend is het het beste uit te houden. Ik denk dat het nieuwe record voor de Kerst vandaag is gezet. Morgen nog een dag in het noorden van Kruger NP, daarna in een paar rukken naar het zuiden.

Geplaatst op

Pilanesberg NP – Marakele National Park

1e Kerstdag 25 december 2019.

Ik heb vanmorgen Pilanesberg bewust links laten liggen, en ben direct vertrokken naar Marakele National Park. Het is waarschijnlijk de kortste etappe van deze trip, maar zonder deze tussenstop vond ik het te ver naar het noorden van Kruger NP.

Vanmorgen zat ik al een om 9.00 uur bij de M voor koffie, maar de wel aanwezige wifi werkte helaas niet, zodat de berichten niet verzonden zijn. In Kruger zijn ook niet veel mogelijkheden.

Het eerste deel van dit park is goed te berijden, maar het tweede deel ervaar ik steeds weer als onaangenaam door de slechte conditie van de weg, en de stijle hellingen. Ik heb daar dan ook maar een heel beperkt deel van gedaan en ook nog eens zonder enig wild te zien.

Het eerste deel heeft meer tracks dan op de kaart zijn aangegeven, maar die zijn ook slecht (niet) verder aangegeven, zodat je het gevoel krijgt maar wat rond te rijden. Ik heb vanmorgen het grootste deel verkend, en vanmiddag slechts een bezoek gebracht aan de birdhide. Niet veel gezien, maar toch wel tevreden met deze rustige dag zonder pech.

O ja, het is waarschijnlijk de heetste 1e Kertsdag die ik meemaak met 38 graden vanmiddag in de schaduw!

Geplaatst op

Red Sands Country Lodge- Pilanesberg National Park

24 december 2019

Na een nacht waarbij het incident van gisteren nog lang in mijn hoofd zat, en een eenvoudig ontbijt bleek dat de accu opnieuw helemaal leeg was. Ook met startkabels wilde hij niet meer starten. Na overleg met Bushlore en enige aanwijzingen kon ik de motor toch aan de praat krijgen via de tweede accu, die daarmee ook gelijk leeg lijkt. Ik moest op zoek naar een nieuwe accu. Op de weg naar de uitgang kwam ik gelukkig de eigenaar van de Lodge nog tegen. Na nogmaals het gebeuren van gisteren besproken te hebben kon hij mij haarfijn uitleggen waar ik in Kuruman moest zijn voor een nieuwe accu. Ik vond het bedrijf dan ook snel, moest wel nog een poosje wachten tot het open ging, en daar hadden ze de goede vervanger, en die na een half uurtje ook ingebouwd. Ik moest ondertussen in het pand wachten want buiten was het veel te gevaarlijk. Overvallen waren schering en inslag kreeg ik te horen. Afijn, weer met de nodige vertraging onderweg naar Pilanesberg NP.

Ook nu heb ik onderweg de zoekopdracht opnieuw ingevoerd omdat de voorgeprogrammeerde route volstrekt onlogisch was. Ik won gelijk 60 km, en ruim 45 minuten na de wijziging. Ik ben via de Bakubung Gate het park ingereden, en via de Manyane Gate er weer uit, want daar had in gereserveerd op de Campsite. In de administratie was niets te vinden, dus maar een nieuwe booking gemaakt. Het is een relatief duur park, met merendeels ontzettend slechte wegen. Geen aanrader voor een normale auto. Gelukkig niet helemaal voor niets een beetje door het park gereden. Ik heb neushoorns en olifanten gezien, maar ook het gebruikelijke spul.

Ik hoop dat de video het gespetter van een groepje olifanten goed weergeeft, omdat op de voorgrond hoog gras de focus steeds verstoorde. Na een eenvoudige broodmaaltijd, met iets van de braai, heb ik nog lekker wat gelezen. Morgen een hele korte etappe naar Marakele National Park.

Geplaatst op

Mata-Mata –  Red Sands Country Lodge.

23 december 2019

Om 5 uur ging de wekker want ik wilde alle beschikbare tijd ook goed gebruiken voor de lange etappe van vandaag. Toen ik de auto wilde starten na een eenvoudig ontbijtje, bleek de accu helemaal leeg. In het dashboard kastje lag een kabeltje los waarmee de accu’s blijkbaar communiceren. Na aansluiting een hoop gepiep en rode lichtjes. Gelukkig was er iemand beschikbaar met startkabels, zodat ik toch nog redelijk snel weg kon en om 9.00 uur weer bij Twee Rivieren was.

Heel snel voor de 125km, vooral te danken aan het feit dat er onderweg ook niets te zien was. Na deze rit kan ik stellen dat dit het minst succesvolle bezoek was aan Kgalagadi. Na de volgende 250 km naar Uppington waar ik nog wat boodschappen heb ingeslagen, de weg vervolgd naar de gedachte eindbestemming van vandaag Witsand Nature reserve. Wat er mis is weet ik niet maar na een paar honderd km waarvan 80 over dirtroads werd ik geacht op bestemming te zijn bij een boerderij in de middel of nowhere. Helemaal fout dus. Ik ben de weg maar verder gevolgd en kwam al snel uit bij de N14  die ik genomen heb in de richting van Olifantshoek. Op de wegenkaart die ik heb komt Witsand helemaal niet voor, maar ik wist dat het ook vanuit de kant van Olifantshoek bereikbaar moest zijn. Ik heb de routeplanner afgebroken, en opnieuw gezocht naar Witsand NR, en dat werd ook gevonden. Vervolgens stuurde de TomTom mij elk karrespoor dat aansloot op de N14 in, meestal afgesloten met een hek en een naambordje. Ik werd het helemaal zat en heb gezocht naar de mij bekende Red Sands Country Lodge. Die bleek zo’n 100 km in de richting te liggen waar ik morgen toch heen moest. Ruim nadat ik daar na toe onderweg was stond de aanduiding Witsand Nature Reserve langs de snelweg! Ik heb nog even die route opnieuw ingepland, maar dat bleek toch weer ruim 70 km aan dirtweg te betekenen. Ik heb besloten die reservering maar als verloren te beschouwen en door te rijden naar Red Sands Country Lodge. Daar is iets vreemds gebeurd in mijn hoofd. Ik reed achter een andere auto aan onder de toegangspoort door tot ik een bord zag met No Dayvisitors, wat ik vertaalde als no one day visitors. Dus ik stopte, ging in zijn achteruit en ben vertrokken naar Kuruman, waar ik een Mac zag, en de kans schoon zag misschien vrije wifi te halen en een milkshake. Terwijl ik in de rij stond werd ik aangesproken door een man die zich bekend maakte als de eigenaar van de Red Sands Lodge en mij vertelde dat ik het ingangshek kapot had gereden, en dat evident was door de sporen op mijn auto. Ik was geschokt, ben de auto gaan controleren, en had daar inderdaad verfsporen, maar eigenlijk geen schade. De man dacht misschien aan hit and run, terwijl ik er niets van had meegekregen. In het gesprek bleek ook mijn misinterpretatie van het bord bij de ingang. Ik ben vervolgens teruggereden naar de Lodge, en sta hier nu op de camping. Al mijn gegevens voor een verzekeringszaak heb ik beschikbaar gesteld nadat ik het kapotte hek had gezien. Het was een automatisch sluitend hek, dat blijkbaar is dichtgedaan toen mijn voorkant er nog tussen stond, en heeft zichzelf uit de reling gedrukt en is omgevallen, waarmee de elektronische sluiting is beschadigd. Extra vervelend omdat dit hek de beesten op deze Lodge binnen moet houden. Nu moet er iemand ingehuurd worden. Misschien dat ik morgen nog iemand zie. Nu is alles allang gesloten, zodat ik ook niet naar de wifi kan vragen. Weer een dag met ongewenste pech.

Geplaatst op

Mata-Mata restcamp.

Zondag 22 december 2019.

Met wat koffie en rusks was ik al voor zes uur onderweg naar de campsite voor vandaag in Mata-Mata aan de grens met Namibië. Via de Nossob road en een bypass is dat 225 km rijden. Vandaag heb ik wat mooie beelden kunnen schieten van cheetah’s, hyena’s en leeuwen. Vandaag ook weer eens een wat grotere groep met springbokjes, maar het is beduidend rustiger dan mijn ervaringen uit andere jaren.

Om negen uur had ik zelfs wat regen, waardoor de temperatuur vandaag voor het grootste deel van de dag rond 25 graden lag, alleen aan het einde van de middag was het toch weer 30 graden. Ik had net wat foto’s gemaakt van een paar leeuwen toen ik een paar km verder ineens een heftig kabaal hoorde achterin de auto. De rechter achterband was finaal aan flarden.

Gelukkig kreeg ik als snel hulp van een familie uit Zuid-Afrika die met twee auto’s aan het toeren was. De twee jongens lagen gelijk onder de auto om de krik te bevestigen en om de band te wisselen met degene op de achterkant. Een extra paar ogen op de uitkijk, en de klus was met een kwartiertje geklaard, zodat ik verder kon.

Ik was om kwart voor drie op de Campsite waar ik de auto in wat schaduw kwijt kon. Ik heb besloten niet nog eens een paar uur te gaan rijden, maar lekker wat te gaan lezen. Het wordt morgen ook weer een hele lange dag onderweg.