Mata-Mata restcamp.

Zondag 22 december 2019.

Met wat koffie en rusks was ik al voor zes uur onderweg naar de campsite voor vandaag in Mata-Mata aan de grens met Namibië. Via de Nossob road en een bypass is dat 225 km rijden. Vandaag heb ik wat mooie beelden kunnen schieten van cheetah’s, hyena’s en leeuwen. Vandaag ook weer eens een wat grotere groep met springbokjes, maar het is beduidend rustiger dan mijn ervaringen uit andere jaren.

Om negen uur had ik zelfs wat regen, waardoor de temperatuur vandaag voor het grootste deel van de dag rond 25 graden lag, alleen aan het einde van de middag was het toch weer 30 graden. Ik had net wat foto’s gemaakt van een paar leeuwen toen ik een paar km verder ineens een heftig kabaal hoorde achterin de auto. De rechter achterband was finaal aan flarden.

Gelukkig kreeg ik als snel hulp van een familie uit Zuid-Afrika die met twee auto’s aan het toeren was. De twee jongens lagen gelijk onder de auto om de krik te bevestigen en om de band te wisselen met degene op de achterkant. Een extra paar ogen op de uitkijk, en de klus was met een kwartiertje geklaard, zodat ik verder kon.

Ik was om kwart voor drie op de Campsite waar ik de auto in wat schaduw kwijt kon. Ik heb besloten niet nog eens een paar uur te gaan rijden, maar lekker wat te gaan lezen. Het wordt morgen ook weer een hele lange dag onderweg.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *