Maandag 16 december 2019
Ik heb alleen een verkennende drive gedaan naar een lokatie binnen het park waar ik nog niet eerder was geweest. Veel bijzonders was het niet, maar wel een paar Bontebokjes gezien.
Daarna de lange drive naar de camping ten zuiden van Kaapstad die ik op internet gevonden had. Wat schetst mijn verbazing? Bij een bepaalde weg, en later op de camping had ik een deja-vu: hier ben ik eerder geweest met een camper. Mogelijk dat het archief van de reis uit 2004 opheldering geeft, maar ik ben al overtuigd. Ik heb vandaag niet de kortste route genomen, maar heb de omweg naar Cape Agulhas gemaakt, het meest zuidelijke puntje van Afrika. Hier waren wij natuurlijk ook al eens geweest. De vuurtoren is niet spectaculair, zeg maar saai, maar de scenery is prachtig. Na een half uurtje had ik het ook wel weer gezien.
De TomTom dacht mij maar weer eens over een dirtroads te sturen, maar daar had ik vandaag geen zin in. Dan nog liever ongeveer 50 km meer maken over het asfalt. In tijd zal het niets gescheeld hebben. De kustweg is spectaculair, en behoort tot de mooiste van de wereld, maar geeft mij ook nu weer een knoop in de buik: smal en druk.
Het was vandaag overal razend druk, met in alle kustplaatsje verkeersopstoppingen en veel files. Misschien een bijzondere dag deze maandag, of misschien het begin van de vakantie voor de Zuid-Afrikanen. Op de camping valt de drukte wel mee: redelijk gevuld. De braai kwam wat moeilijk op gang, maar ik heb toch nog wat worstjes en een hamburger als diner gehad.
Ook vandaag bij vlagen stormachtige wind bij een redelijke tempetatuur van 23 graden. Op zee niets gezien van passanten.