Halali Restcamp – Okaukuejo Restcamp

Zondag 10 februari 2013

Vanmorgen de etappe gestart met een bezoek aan de succesvolle waterplaats van gisteren, maar vanmorgen was er niets te zien bij aankomst. Ik heb de auto geparkeerd in de hoop dat er toch nog wat te beleven zou zijn, en ja hoor, na een poosje wachten kwam er een groepje olifanten uit het bos voor een drankje en een bad.

DE groep werd later afgelost door een tweede groep die wel kwam drinken, maar waarvan niemand ging baden. Op weg naar Okaukuejo Restcamp enorm veel zebra’s gezien en springbokjes. De zebra’s trokken in een kilometers lange kolonne door het veld. Ik heb wel aardige plaatjes kunnen maken denk ik.

Bij de avond safari nog een paar leeuwen gezien en leuk vastgelegd. De dagteller staat op 250 km. Ik twijfel of ik morgen nog blijf of al doorga. De vlaktes met steeds dezelfde dieren wordt een beetje eentonig. 🙂

Manutoni Restcamp – Halali Restcamp

Zaterdag 9 februari 2013

In Namutoni was de ochtendsafari gericht op de Dick Dick drive en waterhole Klein Namutoni. Daar was ik als eerste vanmorgen en trof daar een groep luie leeuwen aan. Ik kon de auto redelijk strategisch parkeren zodat ik wat mooie beelden hoopte te kunnen maken.

DE drive zelf was verder zonder specials. Omdat ik bijna een uur bij de leeuwen was gebleven was het otch al 1200 uur voordat ik via de Eland drive (mooie natuur: geen wild: heel teleurstellend voor de 3e keer) mij gemeld bij de receptie van Halali Restcamp. Daar heb ik op de camping een poosje gerust en wat gelezen. Ik ben om 1500 uur weer vertrokken naar Etosha Lookout, maar qua wild was het weer heel magertjes.

Totdat ik bij de waterplaats Nuamses wel geluk had. Er lagen vier olifanten te poedelen en er stonden impala’s klaar om te volgen, later aangevuld met een groepje Kudu meisjes.

Ik heb er twee uur gestaan omdat er ook giraffen opdoken, maar ook een luipaard in beeld kwam. Een nieuwe olifant verjoeg hem echter na zijn bad, en er dus helaas geen foto van gemaakt. Nadat de giraffen dan eindelijk na een uur gingen drinken waren alle batterijen leeg, en het schijfje vol. Dus maar terug gegaan naar de camping om wat te eten en een nodige nachtrust. Toch weer 170 km gereden vandaag.

Namutoni Restcamp

Vrijdag 8 februari 2013

Zowel de ocht- als de middag safari was zonder veel hoogtepunten. Het meest opmerkelijke was dat er zoveel flamingo’s in de Fisher Pan waren. Toch nog wel bijna 8 uur gedaan over de 220 km.

Popa Falls – Namutoni Restcamp (Etosha National Park)

Donderdag 7 februari 2013

Vanmorgen iets later opgestaan maar ik was toch even over zeven weer op weg. In Rundu nog een poging gedaan om te tanken op de pas, maar uiteindelijk werkte het niet en moest ik contant betalen. Daarmee was ik weer bijna blut, maar wel met genoeg benzine om Etosha National Park te halen. Ik heb het in Grootfontein opnieuw geprobeerd en bij de derde bank had ik eindelijk succes. Beide kaarten gebruikt voor in totaal N$3000, en gelijk weer bijgetankt. Daarna kon ik snel door naar Tsumeb en vandaar naar Namutoni Restcamp in Etosha National Park. Beide keren (park en eerste twee dagen camping) met de kaart betaald, en in de shop wat ansichtkaarten en een ijsje gekocht, en gelijk een nieuwe plattegrond van het park gekocht. Ik heb de tent nog niet opgezet omdat ik niet zeker ben of ik al dan niet nog een kort rondje maak. Ik ga na de ruim 650 km van vandaag er van uit dat genoeg ook genoeg is. De poort is morgen weer om 6.40 uur open en sluit vanavond om 19.30 uur. Heel andere tijden dan in Kruger waaruit blijkt dat ik een stuk noordelijker op het continent ben.

Vandaag geen foto’s gemaakt.

Savuti Restcamp – Popa Falls Resort

Woensdag 6 februari 2013.

De tank was bij vertrek nog 3/4 vol. Met in eerste instantie 170 km zonder pompstation nog voor de boeg. Normaal gesproken genoeg. Dat bleek ook zo te zijn al vroeg Chobe nog wel het nodige. Veel diep zand over ongeveer 100 km; in en buiten het park. Ook vandaag heel weinig wild gezien. Een paar olifanten natuurlijk, maar dat was het ook wel. Ik heb bij Gnoma de grens naar Namibië overgestoken, en kon in Katima Mulilo tanken. Ik heb daar ook geprobeerd geld te pinnen. De eerste automaat slikte gelijk de pas in. Via de balie werd snel actie ondernomen en kreeg ik de kaart terug. Bij een andere bank toen nogmaals geprobeerd. Het maximum bedrag dat ik kon krijgen was 500N$ (ongeveer €50). Niet erg veel, dus maar twee passen gebruikt zodat ik €100 heb om contant uit te geven in en rondom Etosha NP, maar ik denk dat ik morgen onderweg nog ergens probeer aan te vullen.

Ik sta weer eens op Popa Falls, waar ik om 1600 uur ben aangekomen. Het was weer een lange dag met ruim 500 km. Het barst hier weer van de miertjes. Heel vervelend. Ik ga proberen toch wat te ontspannen en te lezen. Het is nu gelukkig droog na flink wat regen onderweg, waardoor de auto weer een beetje moddervrij werd.

Moremi Game Reserve – Savuti Restcamp (Chobe National Park)

Dinsdag 5 februari 2013

Ik heb besloten de gok te wagen, ondanks de weinige diesel om naar Savuti restcamp in Chobe National Park te gaan, en morgen bij Kasane of bij de brug over te steken naar Namibië. Het was een dag van heel, heel hard werken omdat de wegen zo wel erg natte gedeelten hadden als met wat ze hier “diep zand” noemen. De auto trekt het dan alleen in de eerste of tweede versnelling en de gemiddelde snelheid daalt dan ook heel gauw. Ik was om 1600 uur in Savuti na 225 km door moeilijk terrein. Dat was 9 uur na vertrek. Net na aankomst brak het echte onweer door, maar onderweg had ik al een paar fikse buien gehad. Onderweg in Moremi was het weer dunnetjes met het wild. Alleen een paar olifanten.

In Chobe begon het spectaculair met de ene olifant(en groep) na de andere. Maar omdat ik steeds meer aandacht nodig had voor de weg en haast wilde maken om op tijd binnen te zijn in het restcamp heb ik de laatste 30 km niet meer opgelet of gestopt. Omdat het stortregend is er vanavond geen braai. Een paar boterhammen en een zakje chips vormen het diner.

Okavanga River Lodge – Moremi Game Reserve

Waar gaat het plaatje over

Maandag 4 februari 2013.

Ik ben vanmorgen eerst naar Maun gegaan en heb om 7.00 uur een scenic flight gebooked die om 8.30 uur kon plaatsvinden, want de piloot moest eerst nog worden gebeld. P2160 kostte een uur luchtziekte. Het weer was in korte tijd omgeslagen met regenbuien vanaf 800 uur, en daar had ik niet op gerekend. Het was zoals de pilot het noemde: een “extreme bumpy ride”. Foto’s en film maken was bijna niet mogelijk. Ik heb wel diverse beesten gezien en dat is vanuit de lucht toch echt anders. Heel laag mag er niet gevlogen worden, dus alles is in miniatuur.

Daarna toch maar naar Moremi GR gereden, en eigenlijk viel de weg nog wel mee. In Moremi GR zijn twee van de vier hoofdwegen afgesloten, zodat ik morgen eerst terug moet rijden voordat ik verder naar het noorden kan. De camping van XAkanaxa is privaat en dat merk je ook gelijk: R325 moest ik betalen. Samen met de toegang tot het park van P170 een stevige uitgave voor uiteindelijk extreem weinig wild. Wel een spannend avontuur. Na de 225 km van vandaag moet ik nu uitrekenen of ik er met de benzine in slaag om via Savuti naar Kasane te komen. Als dat niet lukt moet ik wel terug kunnen komen. Wel weer heel spannend.

Khama Rhino Sanctuary – Okavanga River Lodge

Zondag 3 februari 2013.

De ochtend game-drive was kort want ik wilde vandaag naar de Magadikgadi pans: naar Xhumaga. Daar was ik al rond 12.00 uur. De “veerpont”zag er niet erg betrouwbaar uit, maar de voornaamste reden om er voor te kiezen toch maar door te rijden was dat de omgeving ook helemaal niet inspirerend was. Dus even aangezet en door gereden naar Maun om bij te tanken, boodschappen in te slaan en even te informeren of ik eventueel een vlucht kon maken over de Okavanga delta. De kosten zijn 2100 Pula + 60 Pula per persoon voor 1 uur vliegen, of 1700 Pula + 60 Pula pp voor 45 minuten. Met deze kennis toch maar weer de Okavanga River Lodge opgezocht. Ik denk dat ik hier straks maar eens uit eten ga. Dat heb ik wel vediend na deze lange etappe van 600km. Of ik morgen wel of niet ga vliegen beslis ik morgen (afhankelijk van het weer).

Khama Rhino Sanctuary

Zaterdag 2 februari 2013.

Vanmorgen en vanmiddag lekker door het park gereden. Weer veel eland antilopen gezien en natuurlijk ook weer een aantal neushoorns. Ik denk dat het er op de film wel redelijk uit zal zien. Over de foto’s ben ik minder zeker. Zeker met de verlengde telelens ziet het er niet scherp uit. Hopen maar dat er nog wat overblijven.

Ik heb de middag voor het grootste deel gebruikt om een plan te maken; ga ik naar het noorden of direct naar het zuiden. Uiteindelijk heb ik besloten toch maar richting de Okavanga delta te gaan om daar de wegen te verkennen. De noordelijke Kglagadi (deel Botswana) sla ik maar over.

Vandaag slechts 50 km toegevoegd aan het totaal.

Marakele NP – Khama Rhino Sanctuary

Vrijdag 1 februari 2013.

Ik was even over 7 uur vandaag onderweg. Het was een heel natte nacht, waarin ik in ieder geval niets gemerkt heb van eventueel bezoek. Gisteren was het overigens de eerste dag op deze reis dat de ruitenwissers niet nodig waren geweest. Vandaag wel hoor. Vooral het stukje door de Drakensbergen ging gepaard met de nodige buien. Om 1200 uur was ik bij de grens met Botswana. Na betaling van R200 voor de wegenbelasting ging de passage als een zonnetje. Ik was rond 1500 uur bij de camping en ik kreeg weer campsite nr. 4: de derde keer op rij. Toeval? Ik heb even gelezen en een uurtje door het park gereden voor het eten.

Ik heb deze keer twee groepen eland antilopen gezien, waarvan ik er één redelijk goed op film heb kunnen vastleggen. Deze antilopen blijven heel erg schichtig en zijn bij het minste of geringste onraad verdwenen. Het fotoschijfje blijkt nu al vol te zijn. Ik ga de instellingen van de camera maar aanpassen. Met RAW en Jpeg gaat het wel erg hard.

Ondanks de korte rit toch heel veel gezien, maar niet al te veel vastgelegd. Morgen verder door dit park, en dan ook de volgende etappes plannen. Vandaag weer 490 km toegevoegd aan het totaal.