2016 Parken Noord Amerika – Pagina 4

2016-03-172019-09-12

Starved Rock State Park Campground

Vanmorgen om 6.30 er uit. Douchen en ontbijten. Erg eenvoudig maar voldoende voor de dag. Om 8.00 precies zou de touringcar vertrekken, maar het werd een kwartiertje later omdat een van passagiers de klok nog een uurtje verkeerd had staan. Van het incheck hotel (Illinois) tot aan de fabriek in Middlebury (Indiana) is het 2.5 -3uur rijden over de snelweg (met een korte plasstop onderweg). Bij de fabriek werden we opgevangen door het Roadbear team. In 4 groepjes werden de belangrijkste items van de camper doorgenomen. Mijn campertje was (gelukkig) zoals gevraagd de kleinste, dus eentje zonder uitschuifbare wanden en 8 slaaplaatsen, zoals twee oudjes uit Nederland mee kreeg.

Deze is natuurlijk ook geschikt voor 4 of 5 personen, dus ruimte genoeg voor mij, en mogelijk wat voordeliger in de rij kosten (denk ik zo maar). Alles bij elkaar kon ik om 1330 vertrekken in de richting waaruit ik gekomen was. Rond 1600 uur was ik weer ongeveer waar ik vanmorgen ben vertrokken maar nu in westelijke richting en zelf achter het stuur. Er is een Garmin (tomtom) meegeleverd die op basis van de postcode en wegnummer mij prima begeleide naar de camping. Alleen de laatste 10 mile op de bordjes gereden. Onderweg ook nog even voor de eerste keer ge tanked, want slurpen doen deze Fordjes wel. Ik heb ongeveer 200 mile gereden en daarop bijna 25 gallons verbruikt. ( voor de liefhebbers: de prijs per gallon is net over de 2 dollar). Mogelijk dat het verbruik vandaag nog ongunstig is beinvloed door de stormachtige wind. Ik heb niet harder dan 60 mile gereden en moest de handjes heel heel stevig aan het stuur houden en voortdurend corrigeren om op de weg te blijven. Chicago staat niet voor niets bekend als the windy City. Dat geldt ook voor de omgeving zoals ik nu zelf constateer. Ook nu staat de auto te schudden in de wind en de regen terwijl de camping toch enigszins beschut ligt in de wat bosrijkere omgeving.

Ik heb inmiddels het bed opgemaakt en het diner bestaat uit een sandwich en een flesje water. Morgen maak ik tijd voor boodschappen. Ik hoop dat het dan ook wat minder winderig zal zijn.

2016-03-162019-09-12

Chicago

Ik was er vanmorgen bewust vroeg bij. Ik wilde niet het risico lopen vast te komen te zitten in een taxi naar het vliegveld. De doorman had twee opties; even wachten op een reguliere taxi (kosten ongeveer 40 dollar) of gebruik maken van een dikke zwarte auto die voor de deur klaar stond (kosten 50 dollar). I love big cars, dus een ritje in zo’n tv security car had de voorkeur. De chauffeur heeft behoorlijk zijn best gedaan om een record te vestigen tussen hotel en vliegveld La Quardia. Ik was er dus ruim op tijd. Ik dacht altijd dat dit een heel groot vliegveld was, maar zeker de A terminal stelt nauwelijks iets voor met 6 gates. Ik was de enige passagier bij de douane: geen wachtrij _ heerlijk. De vlucht had wat last van turbulentie maar niet verontrustend. Bij aankomst even lopen zoeken naar trein/shuttle/taxi tot iemand mij verwees naar een terminal waar hotelbusjes af en aan rijden. En ja hoor er kwam er na een kwartiertje ook een van de Best Western. Deze keer dus geen transfer kosten. Ik voelde me gelijk minder schuldig over de extravaganca van vanmorgen. Het hotel ziet er veel slechter uit dan ik mocht verwachten. Ze zijn druk aan het verbouwen: jacuzzi in de kamers.

De kamers zijn echter uitstekend en ruim. Twee keer het oppervlakte van de New Yorkse.

Ik heb vanmiddag de formaliteiten afgehandeld voor de camperhuur van morgen hier in het hotel (de reden om dit hotel te nemen). Ik heb besloten verder niet Chicago te verkennen. Het hotel ligt op forse afstand. Vanaf hier tot bijv. de Willes Tower vraagt meer dan een uur (lopen-trein-lopen). Het weer is hier wat minder vandaag en ze verwachte hier vanavond en morgen de effecten van een aantal zware stormen/tornados. Dat maakt op avontuur gaan toch minder aantrekkelijk. Op de tv zijn waarschuwingen om weg te blijven van de ramen! Dat wordt morgen nog wat. Ik zal de snelheid wel aanpassen aan de omstandigheden. Ik ontbijt morgen in het bij dit hotel horende restaurant. Toen ik daar vanavond dacht te eten kwam ik bedrogen uit: ook in de verbouwing.

Gelukkig was er aan de overkant van de weg een drive-in met zo’n grote M. Happy meal en even bloggen. Ik ga er op tijd in.

2016-03-152019-09-12

New York 3

Vanmorgen eerst weer rustig een ontbijtje in het hotel genomen en daarna om even over negen op weg om kennis te maken met de metro. Omdat het vanmorgen takkeweer was heb ik een 10 rittenkaart genomen, omdat ik dacht wel een aantal korte losse ritjes te zullen maken. Het eerste doel was even te kijken bij de dame. Bij South Warf metrostation kon ik een kaartje kopen voor een uur rondvaart langs de dame. Het tweede alternatief is een 4 uur arrangement met een uitgebreide intake en veiligheidscontrole. Bezoeken van het Statue of Liberty kan alleen bij booking vooraf. Ik moest helaas nog wel een uurtje wachten bij pier 15 voordat het bootje ging. Tijd om even naar de Brooklin Bridge te lopen. Ik kon er geen goede foto’s van maken; de pier er onder is under constructie, zoals wel meer in dit deel van Manhattem. Even een kopje koffie gescoord en daarna de rondvaart gemaakt.

Het heeft de hele dag gemotterd en hard geregend met een stevige wind, wat het er niet aangenamer op maakte aan boord. Foto’s maken was lastig met al dat water op de lens.

Na terugkomst ben ik toch maar gaan lopen naar ground zero, omdat dat er vanaf de boot erg dichtbij uitzag. Ik heb er wel een redelijke indruk van gekregen, maar echt in je opnemen lukt niet met al die nattigheid. Mijn voornemen om ook hier even mijn hoogtevrees op de proef te stellen heb ik maar bijgesteld. De top van de toren was regelmatig in het geheel niet te zien. Ook bij de ingang was aangegeven dat het zicht erg beperkt was.

Bij deze tijd was ik echt doorweekt en besloot ik de metro maar te nemen naar Centrale Park; het American Museum of Natural Historie. De ingang bij de ondergrondse stond helemaal vol met een rij bezoekers tot buiten de ingang. Ik wist niet wat ik zag. Ik ben naar de hoofdingang gegaan, maar ook daar stond een lange rij.

Toch ben ik maar aangeschoven. Van buiten tot binnen ging redelijk vlot, maar binnen stonden ook nog twee lange rijen voor de kassa’s. Ik heb nog een paar uur door het museum gedwaald, totdat mijn voeten heel duidelijk maakten dat het genoeg was geweest. Mijn eerste indruk van New York is niet ongunstig geweest, maar morgen toch maar naar Chicago.

2016-03-142019-09-12

New York 2

Ik heb mezelf vanmorgen de tijd gegund. Ik heb een ontbijt genomen in het hotel; prijzig maar wel voldoende voor de dag. Daarna ben ik gaan wandelen in Centraal Park. Na een uurtje ben ik toch maar terug gegaan naar het hotel om me wat minder warm te kleden. Het was heerlijk weer met zo’n 15 graden. Daarna nog maar een keer het park ingegaan. Het is best een stevige wandeling van zuid naar noord en terug. Ik deed er een paar uur over.

Daarna moesten de voetjes even anderhalf uur omhoog voordat ik de middag verder kon gebruiken om richting Times Square te wandelen. Na een bezoek aan de rode trappen heb ik het Rockenfeller Center opgezocht voor een bezoek aan “the Rock”. Vanaf de 67e verdieping heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. Je kunt nog twee verdiepingen hoger met roltrap en trap.

Na flink wat foto’s en wat film, was het tijd voor de terugtocht. Aan de voet van de toren nog even bij de schaatsbaan gekeken. Ik vond het wat tegenvallen maar er was best veel belangstelling voor. Op weg naar het hotel kwam ik nog een leuk Italiaans tentje tegen waar ik tegen New York prijzen een heerlijk Osso Buco heb gegeten, nu nog even in bed dit berichtje klaar maken onder het genot van een lokaal biertje “Broncks” (6.2%).
Ik dacht de foto’s uit de camera te kunnen gebruiken, maar het lukt niet om ze van Raw om te zetten. Ik zal vanaf morgen weer een extra JPEG maken in de camera.
Dat zal de boel wat opvrolijken.

2016-03-132019-09-12

New York

Na een voorspoedige vlucht en een uitermate langdurige douane procedure ben ik met een yellow cab naar het hotel gegaan. Op het vliegveld eerst nog even de ATM geplunderd voor wat contanten. Er geld een vast tarief van 52 dollar aangevuld met de kosten voor de tol en eventueel nog iets extra wat ik niet kan duiden. Na een lange hobbelige en onrustige rit werd ik bij het hotel afgezet. De teller gaf toen 58,23 aan. De chauffeur was best tevreden met 60 contant (ik had alleen maar twintigjes). Al met al was het toch ruim zes uur voordat ik de eerste stappen in New York zette, en begon het al duister te worden.

Het hotel is dicht bij Centrale Park (zuidzijde), zodat ik nog even gekeken heb bij Columbus, een van de weinige rotondes in deze stad met bijna allemaal rechte straten. Ik ben Centrale Park niet meer ingegaan omdat het al snel donker was geworden. Het lijkt vreemd, maar ik had na een paar straten toch al weer moeite om het hotel in het donker terug te vinden. Toen dat uiteindelijk was gelukt gaven mijn voeten heel duidelijk aan dat het ruim voldoende was geweest voor deze dag. In het hotel nog even een burger met frietjes genomen en een glaasje bier. Met 35 euro was direct duidelijk dat New York niet goedkoop gaat zijn. Rond 9 uur ben ik er maar in gegaan. De klok gaat vannacht 1 uur vooruit: day Light saving time. Dat maakt het tijdverschil met Nederland geen 6 maar 5 uur voor dit moment.

2016-03-112019-09-10

Voorbereidingen voor de roadtrip in Amerika gestart.

Vandaag staat in het teken van de voorbereidingen van de vakantie. Altijd lastig om een keus te maken wat wel en wat niet mee gaat. Het toegestane gewicht voor de hand- en ruimbagage vraagt om zo’n afweging. Het meeste gewicht voor de handbagage is natuurlijk de foto en film apparatuur, die ik niet aan de ruimbagage durf toe te vertrouwen.

Net als alle andere keren zal het wel lukken.
Braitlin gaat logeren, dus die krijgt haar mand met schone gewassen kleden straks mee. Ook de voorraad koekjes gaat mee zodat ze nog eens uit kan delen aan haar vriendinnetjes. Ze voelt wel aan dat er wat staat te gebeuren want ze is sinds gisteren wat onrustig.
Alle reisbescheiden zijn gekopieerd en opgeslagen. Digitale boeken en muziek maken het compleet.
Veel meer is er nu niet meer te doen, anders dan een keus te maken uit de kledingkast voor de te verwachten winterse omstandigheden, maar ook voor de warmte van Death Valley.
Morgen naar New York, waar ik nog niet eerder was. Ik kijk er al naar uit.