Woensdag 14 december 2011
Ik was vanmorgen al vroeg wakker. Gisteravond was ik er met zware regen in gekropen en vanmorgen regende het nog, of weer. Gelukkig is het de rest van de dag zo goed als droog gebleven.Toch ben ik behoorlijk nat geweest, maar dan van de nevel van de Victoria Falls of Vic falls zoals ze hier zeggen. Om 800 uur werden we opgehaald met een open safariwagen, die ons naar de grens bracht. Daar heb ik de chauffeur P400 betaald voor de safari zeg maar ongeveer €40,-. Bij de grens de gebruikelijke formulieren en aan de Zimbabwaanse kant nog een rekening van $20 oftewel P230. In Zimbabwe is de officiële munteenheid nu Amerikaanse dollars, omdat het met de inflatie niet was bij te houden met hun eigen Z$. Je kunt wel overal betalen met Pulu of ZAR.
Eerst zijn we (ik en 2 engelsen) op mijn verzoek naar het vliegveldje gegaan en heb ik een helicoptervlucht over de Vic Falls gemaakt met The Angels. Ik ben eigenlijk meer bezig geweest met het proberen er iets van vast te leggen dan ervan te genieten, maar het was wel een prachtig kwartiertje.
Daarna (bijna verplicht) kijken naar een snelle compilatie van het vertrek, wat algemene informatie, en de aankomst zoals gefilmed door de locale agent. Een dvd kostte $20, en als je de foto’s er ook bij wilde kwam er nog $10 bij. Niemand heeft de dvd genomen, al zaten er wel wat leuke opnames tussen, maar wat moet je met de gezichten van je 5 medepassagiers die je niet kent? De vluchtkosten $125, waar dan nog $8 luchthavenbelasting bijkomt in Pula totaal P1030. Dus ongeveer €100 voor een kwartiertje.
Daarna naar het park zelf dat is afgezet. Vanwege de wilde beesten is de legalisering, maar meer uit commercieel oogpunt denk ik zelf. Helaas blijkt het aan de Zimbabwaanse kant niet mogelijk om bij het water te komen, en kon ik niet doen waar ik eigenlijk voor gekomen was. Toch heb ik er wel vrede mee. Tenslotte waren we samen nooit waar ik nu wel was. De keuze voor Zimbabwe in plaats van Zambia was wel goed; aan deze kant was er nog wel redelijk veel water, aan de zambiaanse kant was het duidelijk minder (voorzover je dat kon waarnemen). Aan de Zimbabwaanse kant is ook de main fall en zijn de cataracs en natuurlijk Rainbow Falls. Er zijn hopelijk mooie plaatjes gemaakt zonder teveel water op de lens.
Om 1330 uur zijn we met de Zimbabwaanse gids weer terug gegaan naar de grens, formaliteiten, overstappen op de Botswaanse safaritruc en terug naar het Senyati Safari Camp waar ik om 15.45 was. Te laat om nog een keer naar Chobe te gaan voor een middag gamedrive. Het was een mooie dag. Morgenochtend vroeg op, nog even door Chobe voor de morgen drive en dan naar Nata. Ik ben weer op schema.