Okonjima NR – Etosha NP – Olifantrus restcamp

Donderdag 24 januari 2019

Na het prima ontbijt heb ik in Outjo wat boodschappen gedaan en natuurlijk ook getankend. Ik heb besloten toch maar via Okaukuejo naar Etosha te rijden, en daar de parktoegang betaald, voordat ik naar Olifantrus restcamp ben gereden. Onderweg waren de waterplaatsen een aantal keren heel goed bezet. Het is ook vandaag weer loei heet, en de dieren hebben het duidelijk moeilijk. Wat water is dan een uitkomst. Ze stonden in rijen te wachten, waarbij de olifanten duidelijk in het voordeel waren en dan ook voorrang namen.

Ik heb de camping gebooked en wat besteld uit de kiosk als diner. Daarna ben ik nog een poosje wezen kijken naar de ondergaande zon bij de waterplaats met uitkijkpunt.

Later op de avond ontdekte ik dat ik mijn telefoon ergens onderweg ben verloren omdat uitgebreid onderzoek van de auto tussen stoelen en banken geen resultaat opleverde, en ook de tassen en kastjes nul waren. Pech lijkt zich maar op te stapelen deze week. Ik weet niet of dit verlies verder nog negatieve gevolgen heeft, omdat ik niemand meer kan bereiken, en alle belangrijke informatie (tel.nrs, etc.) niet in mijn hoofd zitten.

Kalahari Anib Lodge – Okonjima Nature Reserve

Woensdag 23 januari 2019

Het was een vermoeiende rit over 500 kilometer met een slecht werkende airco in extreme hitte. Het nature reserve heeft een goede indruk achter gelaten. Super ruime en mooie kampeerplekken, en zelfs een (heel klein) zwembad. Mooie gelegenheid om even op te knappen en wat te lezen. Ik heb s’avonds in de lodge gedineerd en voor morgen ook ontbijt besteld.

Mata-Mata – Kalahari Anib Lodge

Dinsdag 22 januari 2019

Na een opnieuw mooie gamedrive in de omgeving van Mata-Mata ben ik de grens overgestoken naar Namibië met bestemming de Kalahari Anib Lodge waar ik al eerder ben geweest. Daar heb ik sinds een paar dagen weer eens lekker gedineerd.

Er is inmiddels een indrukwekkende verbouwing geweest waarbij wel het echte lodge gevoel wat heeft ingeboet.

Nossob – Mata-Mata

Maandag 21 januari 2019.

Ook vandaag een dag met een mooie gamedrive. Vandaag voor de eerste keer er in geslaagd de Brown Hyena vast te leggen.

Ik heb ook wat langer stilgestaan bij een paar giraffen die met elkaar vriendschappelijk neckwrestling aan het doen waren.

Vrijburg – Twee Rivieren

Zaterdag 19 januari 2019

Het was vandaag een heel lange snikheette rijdag waarbij ik toch weer (via de TomTom) over een paar honder kilometer gravelweg was gereden. Misschien 100 km korter, maar wat een kwelling. Afijn ik was er voor het sluiten van de poort, maar kon niet meer naar de eigenlijke bestemming vandaag: Nossob. Ik kreeg alleen toestemming tot Twee Rivieren restcamp voor vandaag.

Twee Rivieren – Nossob

Zondag 20 januari 2019

Geen bijzonderheden: vrij regulieren gamedrive over bekend terrein.

Molopo – Vryburg

Vrijdag 18 januari 2019

Ik ben s’morgens naar een gebouw gelopen dat op het terrein ligt(ten kostte van mijn voeten) maar alles was verlaten. Daarna maar ten einde raad maar geprobeerd wat schaduw op te zoeken. Tegen 11 uur kwam er een auto de helling af met twee rangers. Die hebben wat zand verplaatst en (wat achteraf bleek) de auto wel in de 4×4 stand gezet en als een zonnetje achteruit het zand uit gemanouvreerd. Ik ben de rangers vervolgens gevolgd door het park, want ook die hadden bedenkingen tegen het bergje op rijden. Ik had wel een vreemd lampje (4×4) op het scherm maar blijkbaar had de zon zoveel invloed op mijn normale denken dat ik er verder geen aandacht aan heb besteed. Totdat ik van de gravelweg af was na een paar honderd km, getanked had en de weg wilde vervolgen naar Twee Rivieren. Opeens deed de aandrijving het niet meer bij het overschakelen van de 3e naar de 4e versnelling, en daarna helemaal niet meer. Ik kon de auto uitrijdend langs de kant parkeren. Gelukkig passeerde een politiewagen. Via hun is er contact gemaakt met Bushlore. Het lijkt erop dat ik met de lage 4×4 stand gereden heb i.p.v de hoge 4×4 (voor gravelwegen) vanaf Molopo. Kortom auto moest worden weggesleept en kon niet meer worden gerepareerd voor het weekeinde. Dus kwam er een nieuwe auto uit Johannesburg. Een Bushlore medewerker die onderweg was van Uppington naar Johannesburg kwam mij ophalen. Alles moest uit de auto worden overgebracht naar zijn auto. Mijn spullen maar ook het auto interieur van de camper.

Het was al donker toen we in Vrijburg aankwamen en daar een hotel vonden.

Ik had geen zin meer in eten of iets dergelijks en ben gelijk gaan slapen. Weer een (ongewilde) ervaring rijker.

Morgen om 7.00 uur zal de nieuwe auto er zijn.

Pilanesberg NP – Molopo NR

Donderdag 17 januari 2019

De vandaag geplande etappe van 560 km ging voor een groot deel over slechte gravelwegen. Wat een geschud en dat met de hitte. Ik was kapot toen ik eindelijk tegen de avond aankwam. De receptie was niet te vinden en de camping was via een zelf te ontsluiten hek te bereiken. Toen ik daar aankwam was er niets maar dan ook niets dat wees op een camping. Ik volgde het spoor van een auto maar op het moment dat het spoor de heuvel af ging vertrouwde ik het niet meer en wilde achteruit maar dat ging al niet meer. Vast in het zand. Toen maar besloten het spoor omlaag te volgen, daar te keren en terug te rijden. Leuk bedacht maar helemaal fout want beneden zat ik net zo vast. Te stom om goed te kijken dacht ik dat de “power mode” stond voor 4×4. Dat dat niet zo was kwam ik pas de volgende dag achter. Ik stond bij de waterplaats en ben maar gaan slapen want ik was echt bekaf en gefrustreerd door de tegenslag. Ik vertrouwde er maar op dat er toch wel een keer iemand een rondje zou doen door het park.

Rustdag Pilanesberg

Woensdag 16 januari 2019

Het was vandaag heet, heet, heet. Eigenlijk is er niets bijzonders te vermelden over deze dag, waarin ik een beetje kon wennen aan de auto, en mij moest behelpen met de beschadigingen aan de deur die hierdoor moeilijk ( en met veel lawaai) open gaat.

Johannesburg – Pilanesberg NR

Dinsdag 15 januari 2019.

Ik heb vanmorgen lang moeten wachten bij aankomst bij de douane en bij de bagege afhandeling. Ik had op Schiphol mijn handbagage in moeten leveren want die moest mee als ruimbagegage. Dit moest op het allerlaatste moment voor de boarding. Dus geen slotje en niets bij me voor in het vliegtuig. Behoorlijk balen. De bagage afhandel carousel was steeds stuk/weer gemaakt/ weer stuk/etc. Het duurde dus bijna een uur voordat ik mijn twee stuks bagage had. Verder verliep alles voorspoedig. Op weg naar Pilanesberg heb ik een fout gemaakt. Ik was in de veronderstelling op een voorrangsweg te rijden omdat dat eerder was aangegeven, maar ineens was een kruising gelijkwaardig met 4x stop. Ik vloog zonder te stoppen die kruising op, kon nog twee optrekkende auto’s omzeilen maar raakte de derde behoorlijk (total los, maar was een heel oude bak). De schade aan mijn auto viel mee: de treeplank, een deuk in rechter spatboord en deur. Omdat het uit de hand dreigde te lopen ben ik één van de getuigen gevolgd naar het politiebureau. Daar aangifte gedaan van het ongeval en de gegevens van de verzekering achter gelaten. Daarna kon ik de weg naar Pilanesberg vervolgen.