Het was weer eens zo’n slapeloze nacht. Ik ben al een paar dagen iets van morgenziek; misselijk.
Met het “seatbelds on” sign vanwege turbulentie wordt het er niet beter op. Ontbijtservice start op in de combuis om 3.30 uur, en laat ik daar nu net naast zitten. Veel beenruimte, maar dus ook nadelen. We komen op tijd aan in Parijs waar het 5 graden is, voor een korte transfer voor de vlucht naar Amsterdam.
Ook nu weer gedonder bij de tassen controle. Het neem zolangzamerhand echt belachelijke proporties aan. Ik moest al mijn lenzen uit de tassen halen, en ondanks dat de poortjes niets aangeven ook nog eens gefouilleerd worden. Ik kwam bij de incheckbalie van de gate toen de aankondiging van de vlucht al weg was. Ik was de laatste passagier die nog door mocht.
Afijn op Schiphol ging het lekker vlot, en kon ik om 9.33 uur met de trein naar Zwolle.
Vandaar is het nog een wipje naar huis.
Ondanks mijn voornemen wat later op te staan was ik er toch om zes uur uit. Ik heb hier en daar wat herpakt en opgeborgen, en de beanbags die ik met rijst had gevuld geleegd. Alle schoonmaakspullen en andere aangekochte dingen en restanten heb ik meegegeven aan de schoonmakers. Die vroegen wel om een schriftelijke verklaring dat ze er eerlijk aan waren gekomen.
Etappe 31 – Route van Pilanesberg naar Busslore Depot
Ik heb het park nog een keer van boven naar beneden doorgereden, en weer heel mooie en een heel heel spannend moment met een olifant meegemaakt.
Ik heb geen grote poezen gezien, wel weer neushoorns, giraffen, kudu’s, zebra’s, etc. De foto’s staan hopelijk ook nu weer op de tweede kaart in de camera.
Update:
Blue Wildebeest Pilanusberg South-AfricaWarthog Pilanusberg South-AfricaKudu Pilanusberg South-AfricaWaterbirds Pilanusberg South-AfricaThe last Elephant this journey, Pilanusberg. South-Africa
Vandaar nu alleen even wat overzichten.
Ik verliet het park om ongeveer half één voor de 180 km naar Johannesburg, maar heb ergens een afslag gemist, waardoor ik terecht kwam op de R510 in plaats van R556. Op zich niet erg, wel wat om, maar er bleek ernstig gewerkt te worden, waardoor ik ook in Rustenburg verkeerd uitkwam. Het koste mij minstens een uur extra zoektijd. De Google uitdraai was gelijk ook niet meer duidelijk. Ook in Johannesburg raakte ik de weg weer compleet kwijt. Uiteindelijk was ik om vijf uur op het depot, terwijl ik vier uur had gezegd. De administratie was al dicht, maar er stond wel iemand te wachten, om het schaderapport van de auto op te maken en om mij naar het vliegveld te brengen.
We hebben veel file gehad, en uiteindelijk was ik om even voor zeven op het vliegveld. De sluitingstijd voor inchecken was 19.15 uur, en ik had dus maar heel even tijd om mij om te kleden, de gewichten te verdelen over de koffers en rugtas, de koffer te sealen, en in te checken. Natuurlijk was ik net op tijd, maar er was een systeemfout opgetreden. Met wat vertraging kreeg ik mijn boardingpas, op het moment dat de boarden al was begonnen. Toen moest ik nog door de douane. Gelukkig ging het wel wat sneller dan bij aankomst, maar ik had toch de eer mijn naam omgeroepen te horen worden voor de final boardingcall.
Dat ik toch met de vlucht mee ben gekomen, getuigd van een geslaagde last-minute arrival.
Ik ben onderweg.
Bij het uploaden is het oorspronkelijke bericht verloren gegaan.
Het was een lange dag waarin ik zo’n 160 km gemaakt heb in het park. Iets meer dan gedacht, en dat kwam omdat ik op de langste loop in het park verhinderd werd om door te rijden omdat er drie olifanten langs de weg stonden; twee grote en nog een jong beest.
Ik moest dus wachten tot dat ze al fouragerend wat verder van de weg kwamen, zodat ik er achter langs kon. Toen ik de motor uitzette hoorde ik een forse boom aan de andere kant van de weg hard kraken. Ik wist het gelijk, daar is er nog één (of meer) maar niet zichtbaar. Nu kon ik er zeker niet door omdat tussen moeder en jong komen niet verstandig is.
Terwijl ik stond te wachten werd de boom volledig gesloopt en omgeduwd en kwam dwars over de weg te liggen, en werd de boosdoener zichtbaar. Een forse olifant die zich vervolgens te goed ging doen aan de takken die nu makkelijk bereikbaar waren.
De boosdoener
Ik heb nog een klein uurtje staan kijken, maar er kwam geen beweging meer in. Dus uiteindelijk maar in de achteruit en vervolgens gekeerd en de loop terug gereden: ongeveer 40 km, maar eigenlijk is dat ook gewoon weer anders, omdat de scenery elke 10 minuten volledig kan veranderen. Ik was in ieder geval op tijd terug.
Zoals gisteren vermeld is de start vandaag vanaf de Lodge waar ik gisteren goed gegeten heb, en ook redelijk geslapen. Van de route naar Pilanusberg valt niet veel te vertellen. Ik kwam nog langs Baberspan, en kreeg de indruk dat het nog meer verlopen was dan de vorige keer.
Roadtrip Etappe 28 Molopo naar Pilanesberg NP
Onderweg waren veel prachtig gele velden met zonnebloemen, allemaal met de kopjes de zelfde kant op. Het rijden ging mij vandaag beter af dan gisteren. Ik voelde mij minder moe. Onderweg nog getankt en een pie genomen met een bakje koffie, en wat verder op de route nog even een supermarkt bezocht voor het brood voor morgen bij het ontbijt, en een muffin voor onderweg.
South-AfricaSouth-Africa
Bij Pilanusberg had ik eerst de verkeerde gate, maar na nog eens 15 km dan toch de goede: de Bakgatla Gate. De camping voorzieningen van de Lodge net buiten het eigenlijke park zijn desastreus. Ik zal deze camping niemand aanraden. Ik ga morgen even terug door het park naar de main Gate, om te kijken of daar de kampeervoorzieningen beter zijn, want de eerste indruk van het park zelf zijn niet slecht zoals ik constateerde bij de avonddrive. De weg structuur is niet al te best, maar ik had binnen 10 minuten toch al wel giraffen, zebra’s, warthogs, impala ‘ s en bij een waterhole een neushoorn. Het park heeft in het centrum nog een meertje, waarin hippo’s zitten. Alleen neusje en ogen gezien.
Ik was te laat bij de uitgang omdat ik ergens een verkeerde afslag had genomen. Via een naburige Lodge uiteindelijk toch er wel uitgekomen. Morgen zie ik wel of dit nog consequenties heeft. Al met al was het toch ruim half acht ipv half zeven dat ik terug was op de camping, en was het al donker. Je kunt het verschil met twee dagen naar het oosten rijden heel goed merken. Het is zeker een uur eerder donker. Dus mijn voornemen om hier de laatste blikjes op te maken maar in de prullenbak gedaan, en gaan eten in het restaurant. Mixed gril met een biertje. Morgen weer een echte safaridag: de laatste.
Ik heb gisteren besloten Molopo niet te gaan bezoeken. Het is 500 km over alleen graffelwegen, dus dat gaat veel tijd kosten. De gemiddelde snelheid zal zeker niet hoger dan 50km/h zijn, dus dan kom ik laat in de middag aan, en morgen, moet ik dan weer 250 km over graffelwegen voor de volgende etappe van 500 km. Als ik er twee nachten had kunnen staan had ik het wel gedaan, maar de volgende twee dagen heb ik een booking in Pilanusberg NP.
Etappe 27 – Route van Twee-Rivieren naar Molopo
Het avontuur aan de Skeleton Coast heeft het zelfvertrouwen bij het harder rijden op graffelwegen wel aangetast.
Ik had het plan naar Baberspan NR te gaan via de graffelweg en daarna de N14, maar heb er toch voor gekozen via Upington te gaan, weliswaar ruim 125 meer km’s maar over prima wegen, waarbij gewoon 100 Km/h gereden kan worden.
Uiteindelijk heb ik toch na 500 km de auto aan de kant gezet toen ik een aanduiding zag langs de weg voor de Red Sands country Lodge, met camping faciliteiten. Het was inmiddels al ruim 2 uur, en eigenlijk was ik te moe voor de nog ruim 200 km naar Baberspan.
Vandaag niet veel foto’s van wildlife. Van de camping Twee-Rivieren nog een bijdrage:
En van van de camping bij de lodge
Er schijnen hier nog 17 soorten rond te lopen, waaronder Oryx, Waterbuck en Zebra’s. Je mag gaan fietsen, wandelen of wat rondrijden op de 1800 hectare, maar dat heb ik niet gedaan.
Ik kreeg nog wel bezoek van een aantal bushbuck (bosbokken).
De gamedrive van ongeveer 6 uur van deze morgen bracht geen poezen en hondachtigen. Het viel een beetje tegen, slechts de vogels maakte ook deze drive weer waardevol.
In foto’s:
De avonddrive was ook niet om erg enthousiast over te worden. Ik heb hem maar kort gehouden. Ook nu weer droegen de vogels het meeste bij aan de drive. Om een onverklaarbare reden zijn ook nu de opnames op een andere schijf terechtgekomen van de fotocamera. Ik heb geen signaal gekregen dat de 1e kaart al vol is. Vandaar nog wat andere vogeltjes die de boom waaronder ik de middag heb doorgebracht hebben bezocht.
De namen moet ik nog opzoeken.
En deze bezoeker complementeerd het blog van vandaag.
Het was vandaag 34 graden, met een gevoelstemperatuur van 37 graden, volgens de weerkaart.
Baaie hot zoals ze hier zeggen.
Ik eet vanavond uit in het restaurant van Twee-Rivieren. Flensje wijn en garnalen op bedje van rijst.
Omdat ik vanmorgen niet heel vroeg weg was, kon ik bij de eerste sighting vanmorgen van enkele leeuwinnen geen plekje eerste rang krijgen.
Etappe 26 – Route van Nossob naar Twee-Rivieren
Een weinig inspirerende foto, maar voor het verslag nog net oké. Ik ben ook niet blijven wachten tot er iets meer plaats kwam. De ervaring leert dat de fanatici soms wel een uur of langer blijven staan.
Het is ongeveer 170 km rijden naar Twee Rivieren, en daar heb ik ongeveer 7 uur over gedaan. Ik heb wat langer stilgestaan bij de cheetah’s die ik vond, een gevecht om het water tussen een Wildebeest en een grote groep gemsbokken, en bij de eerste luipaard op deze reis. Allemaal weliswaar op wat grotere afstand dan de vorige reis, maar het lijstje is wel weer compleet.
Black-chested Snake Eagle Kgalagadi. South-Africa
Ik heb op de camping eerst een plekje geclaimd met wat schaduw; weliswaar zonder elektra aansluiting, maar dat heb ik de hele reis nog nauwelijks gebruikt. Het is weekeinde dus het lijkt wat drukker dan de vorige dagen.
Er is op onverklaarbare wijze iets van wifi beschikbaar. Het eerste deel van het verslag probeer ik al te versturen.
De avonddrive leverde geen bijzondere dingen meer op. Veel roofvogels aan de maaltijd.
Vanavond probeer ik iets van de braai met wat soep en brood.
De weg naar Nossob is een beetje een U-vorm: eerst 50 km zuidelijk, daarna 50 km door de zandduinen in oostelijke richting , en dan weer 60 noordelijk. De afbeelding is niet helemaal correct, omdat Google een pad heeft gebruikt dat slechts in één richting bereden mag worden door 4×4 mits in convooi, en met toestemming vooraf.
Etappe 25 – Route van Mata-Mata naar Nossob
Het kostte me vanmorgen zo’n vier en een half uur, waarin ik twee keer leeuwen heb gezien en een keer drie cheetah’s. Verder veel gemsbokken, springbokken en struisje. Whatt’s New?
Red Hartebeest Kgalagadi, South-AfricaOryx Gazella (Gemsbok), Kgalagadi, South-Africa
Ik had vandaag de kans de Donkersingvalk, zoals de afrikaanse benaming is, wat beter vast te leggen.
Dark Chanting Goshawk, Kgalagadi, South-Africa
De middag eerst maar eens wat uitgerust in de schaduw van een boom. Het was weer ruim boven de 30 graden: 36 volgens de weerkaart.
De middag drive was erg rustig. Ik ben ruim 30 km richting Unions End gereden, en terug. De enige special was een uil, maar die liet zich niet vastleggen voor het nageslacht.
Op de camping zijn wat grote gaten in de grond. De nesten van de Witkwasmuishond zoals de gids aan geeft.
Ook in Nossob werkt de wifi niet. Helaas.
Het heeft gisteravond en vannacht hevig geonweerd, maar er is hier nauwelijks regen van betekenis gevallen. Om zes uur gaat de poort open, en ik was kwart over zes onderweg, met zo af en toe nog wat spetters. Het is de hele morgen bewolkt gebleven en daarmee was de temperatuur ook wat lager dan gisteren.
Het begon vanmorgen wel aardig met een groepje van 3 jonge leeuwen, maar daarna bleef het lang bij de vertrouwde wildebeest, gems-, en springbokken afgewisseld met de struisvogels. Door een tegenligger werd ik attend gemaakt op een groep van 4 leeuwinnen met een kill. Ik kon echter de auto niet zodanig parkeren dat ik er een enigszins verkoopbare foto van kon maken. Ik heb de weg naar Twee Rivieren afgereden (125km), om daar te kijken of er wel Internet beschikbaar was. Daarbij stuitte ik nog op een vijftal cheetah’s die de schaduw al hadden opgezocht.
Ik kon voor R 40, 40 MB kopen, en had wat moeite om ook maar iets binnen of weg te krijgen. Iemand van het park is de installatie gaan resetten, en opeens kwam er mail binnen. Ik heb snel een revisie verstuurd, maar voordat het blog van gisteren er uit kon, was vermoedelijk de limiet al bereikt, of het internet er weer uit. Ze verkopen je graag postkaarten, maar ze hebben geen postzegels. Ik heb de kaarten maar weer in het rek teruggeplaatst. Ik had er heen ruim vier en een half uur over gedaan, dus ben ik maar weer vroeg teruggegaan. De Internet update heeft ook de weerkaart bijgewerkt: om 11.58 uur was het 32 graden in Twee Rivieren. Op de terugweg heb ik nog twee keer leeuwen gezien, en toen ik op de plek van de 4 leeuwinnen aankwam waren ze er nog en was ik de enige toeschouwer. Een van de dames had nog zin in een snack, zodat er ook nog wat actie was. Kortom een mooie dag, met toch weer wat klasse sightings.
Vanmorgen heel rustig aangedaan. Er was nu ook nog wat tijd om de grote lenzen enigszins stofvrij te maken. De afgelopen dagen zijn de camera’s nauwelijks gebruikt.
Etappe 24 – Route van Strampriet naar Mata-Mata
Na ontbijt en douche nog even naar de Lodge gegaan om te betalen, maar ook om te kijken of het internet inmiddels weer in de lucht was. Dat bleek het geval, dus heb ik eerst maar een paar kopjes espresso besteld en de bestanden een voor een ge-upload. Ik kreeg ook wat mail voor de prullenbak binnen, maar ook een van het werk. Die heb ik gelijk maar beantwoord. Het afscheid is te begrotelijk voor de onderneming, dus moet het wat soberder. Het zij zo.
De 280 km naar Mata-Mata verliepen vervolgens redelijk snel. Ik heb in Stampriet de tank nog even gevuld en verder rustig gereden.
Ik mocht de grens pas over nadat ik reserveringen voor de camping had gekregen aan de ZA kant. Dat bleek voor Nossob een probleem te zijn. Ik wilde daar twee dagen staan en hier in Mata-Mata een. Nu sta ik hier 2 dagen en 1 in Nossob, en vervolgens nog 2 in Twee Rivieren.
Het is hier ook al weer verschrikkelijk heet. Alle mooie schaduw plekken waren helaas al bezet. Gelukkig dat ik er redelijk vroeg was, want nu heb ik nog een redelijk plek met wat schaduw.
Ik heb gelijk bij aankomst bij de pomp mijn bandenspanning aan laten passen aan de zanderige omstandigheden:1.6 bar blijkt goed te voldoen.
Om even voor vijf ben ik toch nog even op pad gegaan, om een stukje van de weg naar Twee Rivieren te verkennen. Ik geloof niet dat ik voorheen al eens zo weinig wild heb gezien. Op de terugweg was het iets beter met wat grotere groepen springbok jes en wat blue Wildebeast.
Met 1 giraf en 1 struisje niet al te best. Nog wel een roofvogel vastgelegd , die eigenlijk van de grond af jaagd.
Het is inmiddels over acht. Het is pikdonker, en de muggen slaan toe.
Er is hier een wifi hotspot, maar er gaat niets uit. Misschien morgen?
