Vanmorgen gewekt door de vroege vogels in het park.
Snel ontbeten etc en op weg naar Sidney (Vancouver island natuurlijk). De reis verliep voorspoedig en ditmaal geen enkele keer verkeerd gereden zodat ik even over negen voor de nog gesloten poort stond. Even twijfelde ik er aan of dit wel de juiste locatie was.
Het was compleet verlaten.
Sidney HarborSidney Harbor
Maar het bord was toch duidelijk.
Op internet had ik gezien dat er afvaart was om 12.00 uur, maar me niet gerealiseerd dat dat misschien ook wel de enige is.
Om 10.30 ging de poort open. Voor bijna 100 amerikaanse dollars mag ik mee, maar eerst de uitvoerige amerikaanse douanecontrole nog doorstaan: alle vingers geprint en de ogen gefotografeerd. Ik heb nu wel een tijdelijk permit dat ik weer moet afgeven als ik het land weer verlaat.
Tot mijn verbazing is er geen wifi beschikbaar op deze veerdienst. Ook dit bericht moet dus in de wachtrij.
Veerboor Sidney-Anacortes
De overtocht duurt drie uur, maar dat komt ook omdat we onderweg nog een haven aandoen. Dat is Friday Harbour op San Juan.
Vanmorgen gestart met een warme douche en een ontbijtje met koffie (die ik gisteren heb gekocht nadat ik eens in de kastjes had gekeken wat ik allemaal mee had gekregen. En ja daar zat een koffiefilter bij). Om negen uur begonnen aan de trip naar Lake Cowichan.
Onderweg nog een paar korte pauzes ingelast want het is nog best een flink stuk rijden over berg en dal met veel 30 km/h bochten.
Sproat Lake
De Pacific Rim Highway is toch wel erg beperkt voorzien van uitkijkpunten terwijl het toch een prachtige route is met mooie doorkijkjes. Bij Sproat Lake zijn wat heel oude rotstekeningen gevonden. Zgn Petroglyphen.
Onderweg ook nog een paar mij onbekende vogels gezien.
Ontmoeting op de Pacific Rim HighwayOntmoeting op de Pacific Rim HighwayOntmoeting op de Pacific Rim Highway
Ik had op Google een route gemarkeerd, die vanaf Nanaimo het binnenland in ging. Na bijna een uur zoeken in Nanaimo heeft iemand mij naar de Nanaimo Lakes drive gebracht. Na weer ongeveer een uur liep de weg dood. De rest van de weg ging over privat property: trespassing forbidden. De weg was ondertussen ook overgegaan in een dirt road. Ik had geen andere keus dan rechtsomkeerd te maken. Ongeveer 50 km zuidelijk van Nanaimo was de enige echte weg naar Lake Cowichan goed aangegeven, en was de camping snel gevonden.
Camping Cowichan Lake
Uitzicht vanuit het achterraam op Lake Cowichan.
Er is geen beheerder. Je wordt geacht het campinggeld en eventueel 5 dollar extra voor een stapel hout in de honesty box te doen onder vermelding van naam en campsite nummer en auto kenteken.
Daar moest ik even voor zoeken.
Beide aanduidingen op de voorzijde zijn niet correct.
Het juiste nummer staat op de autopapieren en de kentekenplaat aan de achterkant.
Uit het voorgaande blijkt wel dat ik hier geen wifi heb, dus moet dit bericht even in de wacht tot morgen als ik waarschijnlijk weer wifi aan boord van de ferry heb.
Het was vandaag de warmste dag volgens de vooruitzichten. Zo’n 19 graden, maar in het zonnetje kon je best in je zwembroek. Ik heb nog even een korte wandeling gemaakt. Voor een deel ging die over het meer over een paar honderd meter plankier. Leuk, maar nu ga ik nog even nagenieten met een biertje.
Natuurlijk zijn er hier geen Koningsdag feesten dus moest ik mij zelf maar vermaken.
Na een eenvoudig ontbijtje bij de receptie mijn schuld vereffend. Dat kon gisteren niet omdat er een stroomstoring was geweest. Gelijk even geinformeerd naar de mogelijkheden. Ik kon om 10.00 uur nog mee. Gelijk maar vastgelegd.
Het was een schitterend boottochtje, maar de dreigende zeeziekte gaf geen prettig gevoel. Uiteindelijk hebben we wel orca’s, zeehonden, zeeleeuwen en de zeearend gezien. Gelukkig deze keer ook een grijze walvis. Met zo’n schommelende boot heeft het maken van foto”s met de telelens niet zoveel zin. Bijna niet scherp te krijgen.
Tofino, Marine adventuresTofino, Marine adventuresZeehonden bij TofinoGrijze walvis bij Pacific Rim NP TofinoZeeleeuwen bij Pacific Rim NP Tofino
Om 12.30 uur waren we terug. Het was een belevenis om niet snel te vergeten.
De middag heb ik doorgebracht met een verkenning van het natuurpark. Eerst heb ik een jaarkaart voor alle parken gekocht om niet steeds overal eerst een kaartje te hoeven kopen. Daarna heb ik een paar kilometer over Longbeach gelopen, waar ik ook een dode stingray aantrof. Die foto plaats ik misschien later nog eens. (Bij deze):
Pacific Rim NP BeachPacific Rim NP BeachSchilderij door de natuur (Pacific Rim NP Beach)
Long Beach Pacific RIm NPHier een schelpje van een pond.
Daarna heb ik nog een wandeling gemaakt door een stukje rainforest.
Pacific Rim NP Rain ForestPacific Rim NP Rain Forest
Bij elkaar een heel mooie dag met ook nog eens veel zon.
Ik ga morgen toch maar rijden: een dag voor het schema.
Vanmorgen het ik een stevige wandeling gemaakt langs de oevers van het meer. Heerlijk rustig maar toch niet helemaal alleen. Het lijkt een favoriete plek om de hond uit te laten. Ik was eigenlijk onbedoeld aan de wandeling begonnen dus was ik zonder telefoon of camera weggegaan. Dus geen plaatjes van deze best mooie omgeving.
Ik heb besloten vandaag gelijk door te rijden naar het Pacific Rim NP, en Victoria links te laten liggen na de ervaring van gisteren.
Onderweg eerst maar eens wat boodschappen gedaan om de koelkast te vullen en de magnetron aan het werk te kunnen zetten vanavond.
Ik heb een plekje gevonden op Bella Pacifica direct aan het strand, en lekker dicht bij Tofino. Hier werkt de electra gelukkig wel.
Bella Pacifica camping bij TofinoBella Pacifica camping bij TofinoPacific Rim NP
Vanmorgen eerst maar eens flink ontbeten na een onrustige nacht. De kamer is erg gehorig en er zijn geen gordijnen dus wordt het niet donker met een torenflat aan de overkant van de straat.
Ontbijtje van Quality Hotel Downtown Inn at False Creek
Na het ontbijt nog maar wat gaan wandelen om de tijd te doden tot 13.00 uur wanneer de taxi komt om mij naar het camper depot te brengen. Onderweg nog wat foto’s gemaakt met de mobiel om toe te voegen aan dit bericht. Omdat ik geconstateerd had dat de lenzen niet erg schoon waren heb ik het grootste deel van de tijd besteed aan het zoeken naar schoonmaakartikelen. Uiteindelijk wel geslaagd.
The Inn at False CreekHavenpier Vancouver met cruiseschip bij het Word Trade Center
De trolleybussen die hier rondrijden hebben fietsendragers aan de voorkant.
Dat is best een bijzonder gezicht. Helaas geen camera paraat toen ik er een zag met twee fietsen voor de motorkap. Wel een zonder fietsen.
Vancouver Transport
En ook maar een Coca Cola auto.
De Coca Cola Company
De taxi deed er ongeveer 40 minuten over om het depot te bereiken. Na de nodige formaliteiten en het afkopen van risico’s zoals glasschade en schoonmaakkosten kon de inspectie beginnen.
Canadream Depot Vancouver
Het was op wat electriciteitsproblemen na (te weinig batterijspanning), allemaal dik in orde. Om even voor drie was ik onderweg naar de veerboot. Daar ging men met een wieltje langs de camper en daar kwam 85 dollar uitgerold voor 22 foot. De boot ging om 17.00 uur dus kon ik nog twee uur stukslaan in het havengebouw dat tot mijn verrassing van binnen meer op een basar lijkt.
Veerhaven Tsawwassen voor veerboot Tsawwassen naar Swartz Bay (Vancouver Island)Tsawwassen Veerhaven Havengebouw
De zee was spiegelglad.
Veerboot Tsawwassen – Swartz Bay
Dus na een voorspoedige reis met mooie vergezichten ben ik richting Victoria gereden. Daar ben ik min of meer verdwaald. De RV camping die op het lijstje stond in ieder geval niet gevonden. Uiteindelijk ben ik via de M1 terechtgekomen in Thetis Lake. Het was inmiddels al redelijk laat dus maar snel afgetaaid zonder eten. Ik heb nog geen boodschappen gedaan dus geen eten of drinken aan boord. Dat is voor morgen prio 1.
Vandaag was het eindelijk zover. Na een lange reis zonder grote hindernissen landden we precies op tijd op Vancouver Airport. Gelijk maar wat dollars uit de muur gehaald. Daarna met de metro naar het hotel met de welluidende naam: Quality Hotel Downtown-Inn at False Creek.
Wezep; eenzaam en verlaten
Vliegtuig naar Vancouver
OnderwegBoven VancouverAankomsthal VancouverLokale Metrolijn van Vancouver Airport (YVR)
Na een kopje koffie op de hotelkamer ben ik gaan wandelen naar The Lookout. Het gebouw zag er slecht onderhouden uit, en ook de liften nodigden niet echt uit, dus ben ik niet naar boven gegaan.
Look-Out Vancouver
In plaats daarvan ben ik langs het waterfront naar het aquarium gewandeld dat natuurlijk niet meer open was om zes uur. Tegen de tijd dat ik terug was in het hotel waren mijn voeten wel versleten.
Waterfront van Vancouver vanuit Stanley Park gezienTotempalen in Stanley Park
Nog even dit blog afmaken dan gaat na een lange dag het licht uit.
Voor het voorjaar van 2014 heb ik West Canada op mijn verlanglijstje bovenaan gezet. Ik wil gebruik maken van de op internet aangeboden optie een camper over te brengen van Vancouver naar Whitehorse Er zijn twee categorieën campers: kleine en heel grote. Ik heb gekozen voor de kleine (nog altijd tot een maximum van 28 Feet (8,5 meter)). Klein is dus maar betrekkelijk. Tijdens de Kerstdagen heb ik, onder het genot van de muziek van de Top 2000, via Google inmiddels een aantal routes uitgezocht, waarbij campings beschikbaar zijn in de voorgenomen/verplichte reisperiode. Dat is tussen eind april en 1e helft van mei. Veel campings zijn dan nog helemaal niet open, net als attracties of excursiemogelijkheden. Of de wegen allemaal al goed toegankelijk zijn is ook maar afwachten. Met al die beperkingen is de kans dat ik onder de voet gelopen wordt door andere toeristen minimaal, en dat is precies wat ik graag wil.
Welke route ik precies ga rijden bepaal ik eigenlijk altijd pas als ik van dag 1 naar dag 2 ga, en is helemaal afhankelijk van de omstandigheden. Hoe het uiteindelijk gaat worden kan je volgend jaar volgen in dit blogjournaal: start 27 april 2014.
