Prince George camping Blue Cedars

Zondag 11 mei

Vanmorgen Alberta tijd vroeg opgestaan voor de bijna 400km van vandaag. Eerst getanked en daarna via de 16 naar het noordwesten. Bijna direct als je Jasper NP verlaat ga je Mount Robson Prov Park in. Qua scenery doet het niet onder bij Jasper.
Voordat je bij Mt Robson bent kom je langs twee meren. Het eerste is Yellowhead Lake.

Daar heb ik eindelijk eens het statief er bij genomen om de reflecties in een spiegelglad wateroppervlakte vast te leggen.

Yellowhead Lake.
Yellowhead Lake.

20 km verder ligt Moose Lake dat veel groter is.

 Moose Lake
Moose Lake

Waarschijnlijk is het dieper, ligt het hoger of krijgt het minder zon: het was nog practisch geheel bevroren.
Vlak bij Mt Robson worden de Overlander Falls aangegeven als onderdeel van een drie uur durende trail. Daar had ik geen tijd voor natuurlijk al had ik net een uurtje verdient omdat de grens met British Columbia was gepasseerd. Met twee km ben je er dus:

Overlander Falls
Overlander Falls
Overlander Falls
Overlander Falls
Overlander Falls
Overlander Falls

Toen ik daar was constateerde ik dat het kaartje van mijn fototoestel vol was. Helaas; wat extra film en wat extra met de telefoon.
Een tiental km voorbij Mt Robson zijn de Rearguard Falls. Die zijn vanaf de weg makkelijk bereikbaar.

Rearguard FallsRargatd Falls
Rearguard Falls
Rearguard Falls
Rearguard Falls
Rearguard Falls
Rearguard Falls

Deze waterval ligt ongeveer op 800 km van de Pacific Ocean, en alleen de allersterkste forelsoort bereikt deze plek. Ik heb ze niet gezien hoor.
Wat ik wel heb gezien zijn een lonely wolf of coyote, meerdere hertjes waaronder cariboes, en twee keer een zwarte beer.
Als je tussen de 80 en 100km/h rijdt duurt het even voordat je stilstaat (als je niet je fotospullen langs wil zien zeilen). Dus als je dan gekeerd heb om de paar honderd meter terug te gaan voor die foto dan ben je eigenlijk steeds te laat, zeker als er ook nog een big truc passeert.
De laatste 200 km zijn wat minder spectaculair maar ook zeker de moeite waard.

Picknic plekje
Picknic plekje

Na enig zoeken in Prince George he b ik toch de beoogde camping Blue Cedars gevonden dat een goede wifi zou moeten hebben.
Dat lijkt ook prima te lukken.
Ik zit nu in het zonnetje en het is aangenaam warm. Uitkijken dat ik niet verbrand.

dorst
dorst; Prince George camping Blue Cedars

 

Die tong is omdat ik dorst heb. Ik pak er nog 1 of ….

Jasper 2

Zaterdag 10 mei 2014.

Ondanks alle inspanningen en de uren die ik heb doorgebracht bij de VVV van Jasper om de vorige drie verslagen verstuurd te krijgen wat maar niet lukt maak ik toch maar een verslagje van deze zaterdag 10 mei. Een gedenkwaardige dag vanwege de geboorte van onze Rosalinda alweer bijna 40 jaar geleden. Ik ben net naar de liquor store geweest om dat vanavond enigszins te vieren. In Nederland is de dag dan al lang voorbij.

Totempaal bij V V V
Totempaal bij V V V

Ik stond voor de bomen en dacht voor uit dan maar: maak er maar een.

Jasper railway crossing
Jasper railway crossing

Dan de dag zelf.

Ik heb bij de vvv vanmorgen even nagevraagd wat ik mag verwachten vandaag als ik naar twee vaak genoemde locaties in de buurt ga. Nou geen zomerse plaatjes, maar vanwege het natuurschoon toch de moeite waard.
Als eerste heb ik ongeveer 48 km vv gedaan naar Maligne Lake. De weg komt langs Medicine Lake.

Medice Lake
Medice Lake
Medice Lake
Medice Lake

Onderweg heb ik nog wat hertjes gezien.

Hertjes langs de Icefields Parkway omgeving Jasper
Hertjes langs de Icefields Parkway omgeving Jasper

By the way, gisteren wel de eerste beer gezien. Had ik even vergeten te melden.

image
image Maligne Lake

Zo mooi als de zomerse plaatjes in de folder zijn zo saai is het in de winter. Omdat het vandaag een praktisch sneeuwvrije dag is geweest met redelijk wat zon heb ik mij prima vermaakt onderweg: er valt genoeg te zien. Op de terugweg heb ik ruim twee uur besteed aan een wandeling langs Maligne Canyon. Erg inspannend maar ook prachtig. Goed voor het luie zweet.

Maligne Canyon
Maligne Canyon
Maligne Canyon
Maligne Canyon
Maligne Canyon
Maligne Canyon

Het laatste deel van de middag heb ik nog twee meren dichter bij Jasper bezocht: Patricia Lake en Pyramid Lake, beide ijsvrij, maar met minder scenery.

Pyramid Lake
Pyramid Lake

Daarmee denk ik het wel gezien te hebben in Jasper. Ik ga morgen maar verder. Twee dagen voor schema.

Jasper

Vrijdag 9 mei 2014.
Vanmorgen in Lake Louise de auto weer van energie voorzien. In Jasper NP zijn geen tankstations. Ik had gisteravond aan de hand van gedownloade reisbeschrijvingen en brochures de highlightes genoteerd die ik onderweg zou tegenkomen  op de Icefields Parkway, en beslist niet mocht missen.

image

De foto is representief voor de actuele toestand voor veel zijwegen. Lake Hector, Lake Peyto en Bow Lake en Bow Glacier kon ik direct doorhalen van mijn lijstje. Vieuwpoint Glacier Crowfoot was wel toegankelijk.  Daar kreeg ik gelijk gezelschap.

Crow at Glacier Crowfoot
Crow at Glacier Crowfoot

 

De glazier zelf was niet goed zichtbaar door de sneeuwlucht en de buien die ik de hele dag heb gehad. Blijkbaar dankt de glazier zijn naam aan het feit dat er oorspronkelijke drie stromen (tenen) waren. Nu zijn er nog maar twee.
De Icefields Parkway is inderdaad prachtig om te rijden.

Icefield Parkway
Icefield Parkway

Bij Saskatchewan Crossing Junction ben ik begonnen aan een trail die naar Glacier Lake gaat. Dat is bijna 10km oneway, maar na 1.5 km zou er een crossing point zijn en dat was mijn doel voor die ene foto.  Hardop pratend op weg om de beren op afstand te houden. Spannend dat wel maar niet verstandig want hier wordt aangeraden om altijd met tenminste 4 personen te hiken. Dus na een kilometer of zo toch maar teuggegaan, en de foto van een iets verder weg gelegen vieuwpoint gemaakt.

Saskatchewan River
Saskatchewan River

Nog wat verder.

Saskatchewan River
Saskatchewan River

Absoluut het drukste punt onderweg is het Columbia Icefield Centre van waar uit je met een soort bus de glacier op schijnt te kunnen. Het is formeel ook de scheiding tussen Banff NP en Jasper NP.

Columbia Icefield Centre
Columbia Icefield Centre

Het weer was nog steeds niet erg best met continue lichte sneeuw en slecht zicht dus heb ik er geen tijd en geld aan besteed. In plaats daarvan een patatje met (koude) hamburger en warme koffie genomen.

Columbia Icefield Centre
Columbia Icefield Centre

De twee volgende highlites waren gelukkig wel toegankelijk.
De eerste is Sunwapta Falls.

Sunwapta Falls.
Sunwapta Falls.
Sunwapta Falls.
Sunwapta Falls.
Sunwapta Falls.
Sunwapta Falls.

Het grootste verval was nog verstopt achter een sneeuwmuur.
Wat verderop is Athabasca Falls.

Athabasca Falls.
Athabasca Falls.
Athabasca Falls.
Athabasca Falls.
Athabasca Falls.
Athabasca Falls.

Uiteindelijk gaan de foto’s erg op elkaar lijken.
Bij elkaar was het best wel een enerverende reisdag.
Ik sta nu voor de eerste keer twee dagen op een camping.  Ik wil morgen Jasper zelf gaan bekijken.
Whistlers Campground is enorm groot met 781 royale sites.
Ik heb in ieder geval hier gezelschap.

Whistlers Campground Jasperimage
Columbia ground squirrel on Whistlers Campground Jasper

 

Whistlers Campground Jasperimage
Whistlers Campground Jasper

Lake Louise

Donderdag 8 mei.

Ik wist het eigenlijk wel, maar had er tot nu nog geen aandacht aan besteed: in Montana en Alberta is het een uurtje later. Dus al die zogenaamde vroege ontbijtjes van de afgelopen week waren een uurtje later. Zo ook vanmorgen er dus lekker laat uit. Ik was om 9.30 uur Alberta tijd bij een van de grote attracties van Banff: de Gondola.

Banff Gondola
Banff Gondola

Ondanks dat ik niet van hoogtes hou toch maar een kaartje gekocht om de omgeving eens iets anders te bekijken dan door de voorruit.

Banff Gondola
Banff Gondola
Banff Gondola
Banff Gondola
Banff Gondola
Banff Gondola
Banff Gondola
Banff Gondola

Met een trap kan je nog wat hoger naar het weerstation. Dat was een glibberige bedoening, waarbij ik menige uitglijder heb gezien. Gelukkig zonder ernstige consequenties.

Banff Gondola
Banff Gondola

 

Banff Gondola
Banff Gondola

Het uitzicht is een fantastische beloning.

Banff Gondola
Banff Gondola

Terug in het dorp nog even naar de Bow Falls gegaan voor een fototje.

Bow Falls bij Banff
Bow Falls bij Banff

 

Bow Falls bij Banff
Bow Falls bij Banff

Toen op weg maar Lake Minnewanka, een van de blauwe meren die je op Canada promoties tegen komt. Het is prachtig, maar blauw?

 Lake Minnewanka
Lake Minnewanka

Dan maar iets verderop proberen bij  Johnson Lake. Daar was het ijs al wel weg, maar door de lichte wind en minder strak blauwe hemel nog geen fantastische reflecties.

Johnson Lake
Johnson Lake

Daarmee was het tijd om naar de bestemming van vandaag te gaan: Lake Louise.  Samen met Moraine Lake zijn dit de toppers van Canada. Lake Moraine is nr 1. Dus dat beloofde nog wat
De weg die de grote parken van Banff en Jasper verbind heet de Icefield Parkway omdat de 232 km lange weg door de parken gaat naar The Columbia Icefield die de grote rivieren van Canada voed via 8 grote gletsjers. Vandaag heb ik er 60 van gedaan, morgen de rest. Volgens de Canadesen is dit ” The most scenic drive in the world”. En mooi is ie!
Toen ik net voorbij het dorp Lake Louise was op weg naar het meer zag ik het al: de weg naar Moraine Lake was afgesloten. Dus voor mij geen bijdrage aan de status meest gefotografeerde meer. Gelukkig was de weg naar Lake Louise wel toegankelijk,  maar de parkeerplaats deed al het ergste vermoeden.

Lake Louise
Lake Louise
Lake Louise
Lake Louise

Het meer is nog verstopt onder een massa sneeuw.
Hier en daar popt er nog iets boven uit.

Lake Louise
Lake Louise
Lake Louise
Lake Louise

Eniszins teleurgesteld dan maar de camping opgezocht die…..
Jawel.

Camping bij Lake Louiseimage
Camping bij Lake Louise

Banff

Woensdag 7 mei 2014.

Omdat ik vanmorgen redelijk vroeg was opgestaan (om voordat ik echt op pad ging ik nog even een zijweggetje wilde bekijken waar volgens een mede camper vaak honderden elks komen), is het een hele lange dag geworden, maar wel ver uit degene die het meeste indruk heeft gemaakt tot nu toe.
Hij begon teleurstellend,  want er was geen hert (elk) te zien.20140507_080103

Op zoek naar herten
Op zoek naar herten

 

Maar toen ik terug naar de weg reed zag ik een troep wolven, maar helaas zagen en hoorden ze mij ook. Voordat ik de camera’s in de aanslag kon brengen waren ze al bijna allemaal in de bosjes verdwenen. Ik heb er nog 1 of 2 op film vastgelegd. Foto’ s van het wildlife van vandaag ontbreken dus. Want daarmee was het nog niet gedaan. Ook gewone herten, mogelijk elks, of moose en berggeiten heb ik waargenomen.

Waterton Lakes
Waterton Lakes
Waterton Lakes
Waterton Lakes
Waterton Lakes
Waterton Lakes
Waterton Lakes
Waterton Lakes
Waterton Lakes
Waterton Lakes

Ik ben naar Banff gereden via het Kootenai NP. Dat is niet de kortste weg, maar wel uitzonderlijk mooi, vooral het deel door het park zelf.

Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP
Kootenai NP

Zo, foto’s zeggen meer dan woorden.
Ik was pas rond half zeven op de camping na bijna 550 bijzonder indrukwekkende kilometers onder een zonnige hemel (nog wel koud hoor). Net op tijd voor de eerste foto’s in het blauwe uurtje.

Camping Tunnel Mountain Road
Banff wintercamping Tunnel Mountain Road
Camping Tunnel Mountain Road
Banff wintercamping Tunnel Mountain Road

 

Banff camping Tunnel Mountain Road wintercampsite
Banff camping Tunnel Mountain Road wintercampsite
Banff camping Tunnel Mountain Road wintercampsite
Banff camping Tunnel Mountain Road wintercampsite

Inmiddels is het helemaal donker.  Tijd om te stoppen. Ook hier nog geen beheerder dus zeker heen wifi.
Wederom tot later.

image

Waterton Lakes

Dinsdag 6 mei 2014,

Redelijk op tijd opgestaan en alles klaar gemaakt voor een nieuwe etappe. Ook de vuilwater tanks moesten worden geleegd en de schoonwater tank weer gevuld. Ondanks dat er slechts 3 campers waren moest ik achter de twee andere gasten aansluiten. Wat een toeval. Zoals ik wel wist waren slechts de eerste 11.5 mile van de Going to the sun route toegankelijk.  Dat is precies de lengte van het Lake Mc Donald.  Alle faciliteiten onderweg zijn nog gesloten.
Ik denk dat de beelden meer zeggen. Ik kan daar nog aan toevoegen dat het bitterkoud was met een harde wind.

Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA

Op de weg terug naar in ingang nog even een blik geworpen op het Apgar Visitor Center, maar met uitzondering van een souvenierwinkeltje was ook daar alles nog gesloten. In de hoop dat ik vanaf Fish Creek nog een mooie foto kon maken nog even een paar mile omgereden. Uiteindelijk heb ik daar dan maar een potje koffie gezet voordat ik de weg om het park ging volgen.

Lake Mc Donald West Glacier NP USA
Lake Mc Donald West Glacier NP USA bij Fish Creek

De route  naar het oosten volgt  de parkgrens die gevormd word door de Flathead River met tussen de rivier en de weg een spoorlijn voor echte goederentreinen: misschien wel 1500 meter lang en double stock beladen met drie locs.

 

Flathead River
Flathead River
Flathead River
Flathead River
Flathead River
Flathead River
Oostzijde West Glacier NP
Oostzijde West Glacier NP

Je krijgt de neiging constant te willen stoppen om die ene foto nog te maken, maar dat is echt onbegonnen werk. Het is gewoon een schitterende weg met overal nog sneeuw (resten) soms tot wel een meter dik.

Nog genoeg sneeuw aan de oostzijde West Glacier NP
Nog genoeg sneeuw aan de oostzijde West Glacier NP

Op de foto’s is het niet te zien, maar vanaf ongeveer 12 uur tot nu toe heeft het gesneeuwd (18.00 lokale tijd). Ik wilde aan de oostzijde ook nog even het park in bij St. Mary. De paar beloofde miles was uiteindelijk maar 100 meter.

Ingang West Glacier NP bij St Mary (oostzijde)image
Ingang West Glacier NP bij St Mary (oostzijde)

Je kunt iets noordelijker nog  een stuk door het park naar de Waterton Lakes, met een grenspost in het park. Zo was de route althans gepland. Maar ja je raad het al:

West Glacier NP USA
West Glacier NP USA

Dus ook nu weer een stukje terug en zo’n 50 miles extra omrijden.

Grenspost Montana-Alberta op route 89.
Grenspost Montana-Alberta op route 89.

Met de constante grijsheid van de sneeuwlucht ben je toch blij dat ook vandaag de rit zijn einde  nadert

Toegang tot Waterton Lake Canadaimage
Toegang tot Waterton Lakes Canada

 

Gemeente camping bij Waterton Lakesimage
Gemeente camping bij Waterton Lakes

Ik heb nog even een korte wandeling gemaakt om de omgeving wat te verkennen en die is werkelijk prachtig.

Omgeving camping Waterton Lakes
Omgeving camping Waterton Lakes
Waterval bij de camping van Waterton Lakes
Waterval bij de camping van Waterton Lakes

Het is weer gaan sneeuwen, en het ziet er niet naar uit dat het snel ophoud. De kachel maar wat hoger en vannacht maar laten branden.
Ook deze camping is weer zonder beheerder dus……
Tot later

West Glacier

Maandag 5 mei

Niets duidde  erop dat het weer eens zo’n dag zou worden.
Omdat het vandaag niet erg ver was naar de beoogde locatie heb ik vanmorgen nog een poosje zitten stoeien met de website,  en een spoorloos verdwenen bericht met het telefoongeheugen gerecoverd en opnieuw geplaatst. Een update van het programma heeft vreemde effecten. Later maar eens uitzoeken. De camping van gisteren bleek toch al in Montana te zijn. De derde en laatste staat van America die ik bezoek. Niet ver van de camping liggen de Kootenai Falls die bereikbaar zijn met een korte wandeling en met oversteken van een spoorweg. Een beetje spannend was de boswandeling wel want dit is duidelijk Bear Country. Ook de bighorn sheep lopen hier rond. Ik heb beide niet gezien. Zowel jammer als maar goed ook. De falls zijn helemaal niet hoog maar daarom nog niet minder spectaculair. Het water stroomt er heel snel.

Kootenai Falls
Kootenai Falls
Kootenai Falls
Kootenai Falls

Door de aanhoudende regen en met het geklungel met drie apparaten (fototoestel, telefoon, tablet) en verschillende lenzen ben je blij dat er iets op staat zonder al te veel regendruppels op de lens.

Voorbij Libby was het eerste oponthoud van vandaag. Een stuk weg moest worden vernieuwd na een landverschuiving.

wegwerkzaamheden
wegwerkzaamheden

Gelukkig viel het allemaal erg mee.
Verder langs de heel mooie weg zijn veel meren met prachtige doorkijkjes.
Aangezien het ongeveer de hele dag is blijven regenen met af en even een opklaring, is de beleving wat minder: het is toch altijd wat deprimerend.

Thomson Lakes
Thomson Lakes
Thompson Lakes
Thompson Lakes
Thompson Lakes
Thompson Lakes

Bij Kalispell dacht ik nog even de tank te vullen voordat ik het laatste stukje naar West Glacier wilde doen.
Bij het proberen te openen van het luikje voor de benzinedop brak de sleutel af. In eerste instantie dacht ik dat het ook die sleutel was, maar dat bleek later de sleutel te zijn van alle camperlockers. Er zitten 9 sleutel aan de bos waarvan er drie afwijken voor de auto zelf en de deuren van de camper. De rest is niet gemerkt dus het is steeds try and error. Afijn, ik ben dus een uur aan het zoeken geweest naar een lock smith. Toen ik die gevonden had leek het er in eerste instantie op dat hij de juiste sleutel niet had of kon maken. Met drie man sterk hebben ze er in de winkel aan gewerkt. Uiteindelijk heb ik gelijk maar twee sleutels gekocht voor $8,- die met enig rommelen de sloten open krijgen, zodat ik nu weer up gehooked (zoals ze hier zeggen) ben, en het magnetronnetje weer heeft gesnord voor mijn eenmans maaltijd.
Mijn voorgenomen eerste verkenning van de “Going to the sun road” die alleen van beide zijden voor een klein deel toegankelijk lijkt te zijn (doorgaand nog gestremd), heb ik door de opgelopen vertraging maar voor morgen herpland. Hopelijk is het dan ook wat beter weer dan nu.
Zelfs bij deze top locatie is de campsite nagenoeg leeg na het weekeinde.
Wel een leuk plekje vlakbij de hot tobs en pool (die ik niet zal bezoeken).
Enige impressies

West Glacier KOA
West Glacier KOA

 

West Glacier KOA
West Glacier KOA
West Glacier KOA
West Glacier KOA
West Glacier KOA
West Glacier KOA TV Cabin
West Glacier KOA
West Glacier KOA

 

Kootenai River

Zondag 4 mei,

Vanmorgen vroeg wakker maar er nog maar even ingebleven tot 7.30 uur. Na ontbijt met koffie dan toch maar op weg. Eerst de weg langs Lake Blake gevolgd . Even bijtanken ging niet door.

Verlaten wegrestaurant bij Blake Lake
Verlaten wegrestaurant bij Blake Lake

Dus verder over de 174 / R2 over een hoogvlakte die in het begin deed denken aan de Flevopolder maar dan iets meer glooiend. Alles is hier nu nog kaal. Later veranderde de structuur van het landschap naar iets van een steppe/prairie met wat bomen hier en daar. Ik had voor mijn gevoel nog bijna fysiek contact met een sproeivliegtuigje dat rakelings voor langs over de weg ging. Waarschijnlijk had de piloot grote schik.

Langs Route 2 tussen Fordair en Davenport
Langs Route 2 tussen Fordair en Davenport

Onderweg nog wegenkaarten opgepikt van Idaho en Montana om de route te verifiëren. Bij Spokane had ik de juiste afslag naar de R2 niet genomen mede omdat de route voorkeur eerder anders was, maar ik kwam er toch weer op omdat de weg naar Burke bij een brug versperd was. Eigenlijk kwam dat prima uit omdat de R2 als scenic route is aangemerkt tot aan de grens met Idaho. Overigens geld dat ook voor de rest van de route tot de camping waar ik nu sta, die waarschijnlijk nog net in Idaho ligt, maar het kan ook Montana zijn, maar ik heb nog geen staatsgrens gezien. Misschien morgen.

Ik was om 15.30 uur op de camping en ben gelijk aan de slag gegaan om de blogberichten verstuurd te krijgen. Ik kreeg wel gelijk veel updates, maar kreeg de berichten van gisteren en vandaag toch niet weg vanwege een veiligheid update. Misschien dat het thuisfront de oplossing kan leveren.

Om de tijd te doden heb ik nog even een korte wandeling gemaakt naar de rivier en de lokale situatie voor het nageslacht vastgelegd.

Kootenai River Campground
Kootenai River Campground
Kootenai River
Kootenai River

 

 

De volgende tekst is een recover van een blijkbaar kwijtgeraakt bericht. De eerste foto is gemaakt op maandag 5 mei na een ochtend regenbui. De oorspronkelijke foto van gisteren was in de zon.wp-1399305013378wp-1399246701833

Vanmorgen weer mooi op tijd vertrokken. Ik heb de route langs het Baker lake afgemaakt en vervolgens ongeveer 150 km door een landbouw gebied gereden : een heel groot Flevoland, maar iets heuvelachtiger en ook iets afwisselender. Ondanks dat het zondag was werd er toch gespoten met vliegtuigjes die rakelings over de weg gaan. In Davenport even koffie gedronken en wegenkaarten van Idaho en Montana aangeschaft.20140504_093903

 

Daarna in Spokane weer wat tijd kwijtgeraakt. De beoogde route naar het noorden bleek gestremd maar deze keer door een defecte brug .Uiteindelijk kwam ik via een heel slecht aamgegeven detour toch weer op de 2. Bij Newport ging ik de staatsgrens over naar Idaho.

20140504_125957_1
Pend Orielle bij Priest River

Via Bonners Ferry dat vlak bij de Canadese grens ligt weer naar het zuiden afgezakt. Ik was ongeveer half vier op bestemming. De aandrang om de volgende etappe er maar aan te plakken heb ik onderdrukt : ik heb nog chips en belgisch bier!

Kootenai Rivier
Kootenai Rivier

 

 

Steamboat Rock

Zaterdag 3 mei 2014,

Vanmorgen na een heel eenvoudig ontbijtje (geen brood meer) van wat yoghurt en een candy bar eerst de grey en black water tanks geleegd in de regen die gisteravond gekomen is en tot het middag uur mij gezelschap heeft gehouden. Daarna zoals gisteren beschreven de weg via het zuiden genomen. Ik ben terug gereden tot Burlington en vandaar met de 5 naar Everet. Bij Everett de 2 opgepakt, die verder als leidraad gaat gelden tot Glacier NP, richting het oosten. Het eerste deel van de 2 volgt het rivierbed van de Skykomish die op veel plekken zeer snel stroomt met prachtige rappits. Omdat ik een langere reis voorzag heb ik weinig fotomomenten genomen.

Skykonisch rivier Washington state USA
Skykonisch rivier Washington state USA

Op een zeker moment gaat de weg over de Stevens Pass (4061 ft). Daar was de weg aan de hoge kant begrend door een sneeuwmuur van ongeveer 2 meter hoog. Stricky forbidden to stop dus geen foto’s. Tot en met april zijn sneeuwkettingen aan boord verplicht. Maar goed dat het mei is want ik heb ze niet bij mij. Na de pass volgt de weg de Wenatchee rivier die al veel breder is en dus op minder plaatsen spectaculaire stroomversnellingen.

 

Wenatchee rivier
Wenatchee rivier

In Leavenworh nog even een brood en een zak chips met Belgisch wit bier gescoord voor vanavond.

Leavenworh
Leavenworh

Vanaf Wenatchee heb ik de ” oude 97″ gevolgd tot die weer overgaat in de 97 bij Chelan. Deze route gaat langs de Columbia rivier. Bij Bridgeport ben ik de rivier overgestoken die breder is dan de Nederlandse rivieren. De route vervolgt via de 174 die door een prairie-achtig landschap gaat maar dan wel heuvelachtig. Bij Grand Coulee bevind zich waarschijnlijk de grootste dam in de Columbia. Ook Bakers Lake is daar afgedamd wat zorgt voor een groot complex. Het dorpje daar heet niet toevallig Electric City.

Bakers Lake
Bakers Lake

De laatste 20 km langs Baker Lake tot mijn bestemming hebben het tot nog toe mooiste landschap. Ik had echt en “this is america” gevoel.

De weg bijBakers Lake
De weg naar Bakers Lake

 

Ook op deze camping is nog geen beheerder. Ik heb gisteren met mijn creditcard 40 dollar contant gekregen die ik nu precies nodig had voor de nacht. Bij de ATM krijg ik steeds foutmeldingen. Gelukkig kan verder alles practisch met een creditcard worden betaald.
Hier is helemaal verder niets dus ook dit bericht komt vertraagd over.

Bakers Lake
Bakers Lake
Bakers Lake
Bakers Lake
Steamboat Rock
Steamboat Rock

Dit was zaterdag 3 mei.

Anacortes – Concrete

Vrijdag 2 mei,

2e deel van de dagtrip

In de planning stond dat ik vanaf de veerboot de  North Cascades Hyway zou nemen naar Glacier NP in Noord America. Deze Route 20 sluit direct aan bij de haven. Met een beetje goed kijken kwam ik snel door Anacortes heen en was ik vrolijk op weg.

Anacortes Harbor

Anacortes HarborTot nu toe heb ik het zonder wegenkaarten kunnen redden (niet in de inventaris!), maar ik ga mij er steeds ongemakkelijker bij voelen. Onderweg kwam ik al signalen tegen dat Route 20 vanaf 67 gesloten was. Geen idee wat dat betekende, dus dat gelijk maar even nagevraagd bij een wegrestaurant. En ja hoor 40 km verder op is de weg afgesloten. De verwachting is dat ze hem 15 mei vrij hebben. Dat betekend dus dat ik morgen terug moet en richting Seatle moet naar het zuiden voordat ik naar het oosten kan. Via Route 2 ( gaat als tweebaansweg naar New York) of via de echte snelweg (90).

Ik ga morgen eerst een ATM zoeken voor onverwachte kosten en een wegenkaart om de impact van dit bericht helder te krijgen.

Grandy Creek KOA bij Concrete.
Selfie op Grandy Creek KOA bij Concrete.

De camping van Grandy Creek wordt langs de weg aangekondigd als Thousand Trails en blijkt te beschikken over WiFi, maar het is een onstabiele verbinding. Ik krijg steeds foutmeldingen (maico1979.com is niet te bereiken). Nou kan het natuurlijk zo zijn dat maico zijn rekening niet heeft betaald  😀 , maar ik ga ervanuit dat ik even naar het community center moet voor een betere connectiviteit.

Morgen misschien weer verder.