Woensdag 15 maart 2017.
Op en iets meer herentijd vertrokken bij Popa Falls, zodat ik rond twaalf uur de grens met Botswana over was. Natuurlijk weer mijn braadworstjes en melk moeten inleveren vanwege veterinaire regeltjes, dus vanavond geen braai. Het kostte wat moeite maar ik heb toch twee nachten een kampeerplekje in het park zelf gevonden. Dat is voor mij ook de eerste keer. Er is niets omheind dus ik slaap echt tussen de wilde beesten vannacht.
Ik heb vanaf de Gnoma gate de weg gevolgd naar het kamp. Dat is maar 16km, maar daar heb ik twee en een half uur over gedaan. Ik wist dat de wegen in Chobe niet al te best waren maar het eerste stuk was ongetwijfeld het slechtste stukje weg wat ik ooit gereden heb. Ik moest door heel diepe greppels en soms ging het zo scheef dat ik vreesde dat de auto op zijn kant zou vallen. Soms moest je gewoon een detour volgen omdat de weg er niet meer was. Gewoon weggespoeld. Na een km of vijf was er een afslag en daar stond een bord met de verrassende tekst: WEG NAAR GNOMA AFGESLOTEN. En daar kwam ik nou net vandaan! Daarna werd de weg gelukkig een stuk beter tot de camping. Het wild is hier uitbundig aanwezig. Ik heb op de eerste 16 km al honderden olifanten en Kaapse buffels gezien en tientallen giraffen. Verder waterbokken, visarend, warthogs, bee-eaters, enz. De kampeerplekken zijn direct aan het water gelegen.
Na een uurtje of twee rusten en het eerste deel van dit bericht aangemaakt te hebben, ben ik er nog maar even op uit getrokken. De middagdrive was fantastisch. Ik kwam terecht in een hele grote troep bavianen, kudu’s en impala’s. En daar is altijd wat aan de hand. Dikke strijd om de macht en dominant gedrag binnen de rangordes van de groep maakt dat ze het ene moment zitten te vlooien en het volgende moment schreeuwend alle kanten uit stuiven. Ook de kudu’s deden aan krachtmeting en de gazelles trokken sprintjes door de groepen, waardoor alles weer even krijsend van plaats verwisselde. Later toen een olifant zich in de groep mengde gingen de bavianen ineens na een seintje van de leider er in galop vandoor. En ik vervolgde mijn weg ook.
Aan de waterkant trof ik nog een grote groep giraffes. Toen er na enige tijd nog een forse giraf uit het bos kwam gingen alle hoofden in zijn richting. Direct maakte het grootste mannetje van de groep zich los en ging de nieuwkomer tegemoet. Die koos al snel eieren voor zijn geld en maakte in een holletje rechtsomkeerd naar het bos. Op de terugweg van de drive kwam ik nog vier leeuwinnen tegen. Ik had de auto dwars gezet en ze kwamen recht op mij af. Ik maakte de keus voor video, camera in de aanslag, keurig ingezoomd en daarna vergeten op record te drukken. BALEN! De laatste beelden toch nog meegekregen maar veel is het niet. Het bleek dat het grootste vrouwtje vlak achter mijn auto even was gaan liggen. Ik snel de auto een kwart slag gekeerd en nog een foto kunnen nemen voordat ze gevieren hun weg vervolgden in de voor mij verkeerde richting.
Voor deze eerste dag Chobe kon ik mij geen beter resultaat wensen.
De avonddrive was vergelijkbaar met die van gisteren, maar dan deze keer zonder grote poezen.
