Walnut Woods State Park Campground.

Na een redelijke nacht (wel koud) vanmorgen iets wat onthaast opgestaan. Ik heb nog geen water aan boord,  zodat ik me moest behelpen met wat water uit de fles. Iets als ontbijt was er ook niet dus maar snel weer de snelweg opgezocht. Na een uurtje ben ik er even afgegaan op een locatie waar een supermarkt was en een McD.  Eerst even brood gehaald voor de komende dagen en wat fruit en melk. In deze supermarkt was ook bier beschikbaar wat ongebruikelijk is, maar dat scheelt mij het zoeken naar een liquerstore.  Dus gelijk met een tray waterflesjes ook een doosje bier toegevoegd. Daarna ben ik koffie gaan drinken bij de M, waarbij ik mij gelijk realiseerde dat ik koffie vergeten was in te slaan. Met de Wifi bij de M even de post opgeschoond, en daarna maar weer op weg. Vlak voor DesMoines ging het lichtje aan: ik had de tank alweer leeggereden. Dus maar even bij de eerste gelegenheid de weg af om te tanken. Nou bleek daar ook een heel grote Wall Markt  te zijn, waar ik toch maar koffiefilters en koffie heb gehaald, aangevuld met wat magnetron maaltijden. Makkelijk en snel klaar.
De eerste zit er inmiddels  in; niet slecht.

Ik had de camping snel gevonden en mij geregistreerd. Wel electra beschikbaar maar verder nog geen sanitair en water: heel basic omdat het seisoen pas half april start.

image

Ik heb de hier uitgezette trail voor een deel gelopen maar omdat het begon te regenen en ik geen idee had hoe lang het nog was ben ik maar op mijn schreden teruggekeerd. Ook vandaag was het nog erg winderig maar wel minder dan gisteren. Prima reisdag. Na Illinois  en Iowa vandaag volgt morgen Nebraska.

image

Starved Rock State Park Campground

Vanmorgen om 6.30 er uit. Douchen en ontbijten. Erg eenvoudig maar voldoende  voor de dag. Om 8.00 precies zou de touringcar vertrekken, maar het werd een kwartiertje later omdat een van passagiers de klok nog een uurtje verkeerd had staan. Van het incheck hotel (Illinois) tot aan de fabriek in Middlebury (Indiana) is het 2.5 -3uur rijden over de snelweg (met een korte plasstop onderweg). Bij de fabriek werden we opgevangen door het Roadbear team. In 4 groepjes werden de belangrijkste items van de camper doorgenomen. Mijn campertje was (gelukkig) zoals gevraagd de kleinste, dus eentje zonder uitschuifbare wanden en 8 slaaplaatsen, zoals twee oudjes uit Nederland mee kreeg.

image

image

image

Deze is natuurlijk ook geschikt voor 4 of 5 personen, dus ruimte genoeg voor mij, en mogelijk wat voordeliger in de rij kosten  (denk ik zo maar). Alles bij elkaar kon ik om 1330 vertrekken in de richting waaruit ik gekomen was. Rond 1600 uur was ik weer ongeveer waar ik vanmorgen ben vertrokken maar nu in westelijke richting en zelf achter het stuur. Er is een Garmin (tomtom) meegeleverd die op basis van de postcode en wegnummer mij prima begeleide naar de camping. Alleen de laatste 10 mile op de bordjes gereden. Onderweg ook nog even voor de  eerste  keer ge tanked, want slurpen doen deze Fordjes wel. Ik heb ongeveer 200 mile gereden en daarop bijna 25 gallons verbruikt. ( voor de liefhebbers: de prijs per gallon is net over de 2 dollar). Mogelijk dat het verbruik vandaag nog ongunstig is beinvloed door de stormachtige wind. Ik heb niet harder dan 60 mile gereden en moest de handjes heel heel stevig aan het stuur houden en voortdurend corrigeren om op de weg te blijven. Chicago  staat niet voor niets bekend als the windy City. Dat geldt ook voor de omgeving zoals ik nu zelf constateer. Ook nu staat de auto te schudden in de wind en de regen terwijl de camping toch enigszins beschut ligt in de wat bosrijkere omgeving.

image

Ik heb inmiddels het bed opgemaakt en het diner bestaat uit een sandwich en een flesje water. Morgen maak ik tijd voor boodschappen. Ik hoop dat het dan ook wat minder winderig zal zijn.

De voorbereidingen zijn begonnen

Voor het voorjaar van 2014 heb ik West Canada op mijn verlanglijstje bovenaan gezet. Ik wil gebruik maken van de op internet aangeboden optie een camper over te brengen van Vancouver naar Whitehorse Er zijn twee categorieën campers: kleine en heel grote. Ik heb gekozen voor de kleine (nog altijd tot een maximum van 28 Feet (8,5 meter)). Klein is dus maar betrekkelijk. Tijdens de Kerstdagen heb ik, onder het genot van de muziek van de Top 2000,  via Google inmiddels een aantal routes uitgezocht, waarbij campings beschikbaar zijn in de voorgenomen/verplichte reisperiode. Dat is tussen eind april en 1e helft van mei. Veel campings zijn dan nog helemaal niet open, net als attracties of excursiemogelijkheden. Of de wegen allemaal al goed toegankelijk zijn is ook maar afwachten. Met al die beperkingen is de kans dat ik onder de voet gelopen wordt door andere toeristen minimaal, en dat is precies wat ik graag wil.

 

Route Basis

Route Basis in noorden linksom

Welke route ik precies ga rijden bepaal ik eigenlijk altijd pas als ik van dag 1 naar dag 2 ga, en is helemaal afhankelijk van de omstandigheden. Hoe het uiteindelijk gaat worden kan je volgend jaar volgen in dit blogjournaal: start 27 april 2014.

Route onderlangs via Amerika

Route in noorden Rechtsom

 

Anne