Dinsdag 6 maart 2007
Gelukkig bereikten wij vanmorgen op de laatste restjes benzine de “grote” stad Rundu. Maar wat je je er ook bij voorstelt als hoofdstad van het Noorden van Namibië, het valt toch nog altijd tegen. Bij de eerste benzinepomp werd de creditcard geweigerd, en ook bij de tweede pomp gebeurde dat in eerste instantie. Uiteindelijk was de baas van de tent bereid de kaart te accepteren en er ook gelijk aan te koppelen dat we meer konden afschrijven zodat we cash geld kregen. Hij heeft ongetwijfeld gezien dat we ten einde raad waren. Met een volle tank en geld op zak op weg naar Grootfontein.
De wegen zijn buitengewoon goed te beriiden zodat de gemiddelde snelheid in de buurt komt van de 100km. We waren zo vroeg bij Grootfontein dat we besloten door te rijden naar Etosha National Park, Zo gezegd, zo gedaan. Na een totaal van 635 km kwamen we aan, en er was plaats genoeg. We hebben ons voorlopig ingeschreven voor drie dagen park en de eerste nacht op de camping van Namutoni Resort.
De hele dag zijn we in de weer geweest om mieren te doden die zich bij duizenden in de camper hebben genesteld in Popa Falls via de electra kabel. Daarom in Namutoni eest de auto maar eens een beetje gewassen, en daarna heerlijk gegeten met een “Out of Africa” gevoel bij kaarslicht en een varken aan het spit. Nu nog even lezen en morgen vroeg op voor de eerste gamedrive.
Overigens hebben we tussen de poort en de receptie al een aantal giraffen, zebra’, vlakvarkens en antilopen gezien, en hebben twee zadeldek jackhalzen onze campingplaats bezocht en ons gezelschap gehouden bij het eten. Dat belooft veel, maar de bewijzen moeten morgen komen.