2013 Nieuw Zeeland – Pagina 3

2013-10-30

Pancake Rocks and blowholes

Dinsdag 30 oktober 2013

Gisteren na het eten nog even een wandeling gemaakt van de camping naar de pancake rocks. Volgens de campimhouder zou ik dat vannacht om 2 uur moeten doen omdat dan de vloed het hoogst is. Dat was me even te gek. Het was en bleef grijs zodat de foto’s niet geweldig lijken maar dat zien we thuis wel. Ook de zonsondergang ging volkomen verloren in een grijze waas.

Vanmorgen was het niet veel beter dus heb ik besloten de hier te maken wandeling langs de twee lokale rivieren via een paar swingbridges in te ruilen voor de was van de afgelopen twee weken.
Bij het kopen van de tokens toch maar even geinformeerd of er lokaal Wifi beschikbaar is. Dat blijkt het geval bij de kroeg waar ik nu aan de koffie zit bij te komen van een tweede bezoek (nu bij daglicht maar ook in de regen) aan de rocks. Inderdaad is het effect van de blowholes duidelijk veel minder spectaculair bij low tide. (Tussen 10 en 16 uur). Misschien dat ik er tussen vanavond 7 en morgen 8 uur nog maar eens langs ga.
Voorlopig moeten de bijgevoegde foto’s de sfeer weergeven.

2013-10-29

Punakaiki

Dinsdag 29 oktober 2013

Ook vanmorgen na een koude douche weer om 8.15 uur onderweg na een simpel ontbijtje. Vandaag eerst ongeveer 150km teruggereden naar Motueka om vandaar (binnendoor) richting Westport aan de westkust te gaan. De route loopt door het Kahurangi NP wat garant staat voor spectaculaire vergezichten.

Onderweg nog even goed geluisterd in Woodstock maar daar was het doodstil: geen Santana.

Met de nog besneeuwde bergtoppen en de overal overvloedig bloeiende brem word extra kleur toegevoegd aan alle tinten groen.

De lunch uit de achterklep klaargemaakt aan Lake Rotoroa dat wat buiten de oevers is getreden.

Het glasheldere water wordt afgevoerd naar de Buller River die via een 120 km lange (soms heel diepe) gorge uitmond in zee bij Westpoint. De weg volgt de rivier en dat geeft prachtige uitzichten op het snelstromende water dat geleidelijk verkleurd van witblauw naar donkergrijs doordat er steeds meer rudiment wordt meegevoerd. Door de prachtige vergezichten en de overal bloeiende brem langs de kant van de weg was het rijden hier een feestje.

Bij Westpoint heb ik nog een uitstapje gemaakt naar een zeehonden kolonie bij Cape Foulwind voor een foto. Wel een aantal gezien maar weinig goede fotomomentjes gezien de grote afstand tot de rustplekken.

Tauranga Bay Seal Colony bij Cape Foulwind

Westkust Zuid Eiland Nieuw Zeeland tussen Westport en Punakaiki

Daarna langs de schitterende kustweg naar Punakaki gereden waar ik op de camping sta.

Morgen de lokale specialiteiten bekijken
Na zo’n 400 km bochtjes draaien is het tijd voor wat rust.
De berichten komen wat later ivm ontbreken van Wifi en internet.

2013-10-282019-09-03

Totaranui

Maandag 28 oktober 2013

Na een regenachtige nacht werd het in de loop van de dag steeds beter weer. Op weg naar de Springs volg je een werkelijk schitterende weg vanaf Kaiteriteri. Het eerste deel gaat over Mnt Takaka waarvan een aantal toppen nog sneeuw hadden. Het deed me erg aan Noorwegen denken.

Ik ben vandaag dus toch bij het plan gebleven en heb een bezoek gebracht aan de westkant van Abel Tasman en het noordelijkste puntje van het Zuider eiland bezocht: Cape Farewell aan het begin van Farewell Spit (goed gespeld), dat verder alleen via een georganiseerde excursie met een bus over het strand toegankelijk is. Op het bij de Cape gelegen strand is een kleine zeehonden kolonie, waarvan er maar twee te zien waren. Met een paar natte voeten kon ik dichtbij genoeg komen voor een foto. (zie boven). Ik had de grote lens niet meegesleept over het zandpad van zo’n 2,5 km door het mulle duinzand en langs steile kliffen naar het strand. Vandaar geen close-ups.

Cape Farewel : Whanganui Beach — Cape Farewel :
Whanganui Beach

Maar voordat ik naar de Cape ben gegaan was ik dus naar de Te Wakoropupu Spring geweest, tenslotte de eigenijke reden voor deze dagtrip. Deze spring bevat het zuiverste water ter wereld. Helder tot 63m diep. Alleen een nieuwe bron in Antarctica heeft de zelfde zuiveringsgraad. Helaas was praktisch het hele complex niet toegankelijk wegens onderhoudswerkzaamheden tot 4 nov, maar daar kon ik natuurlijk niet op wachten. Er was maar 1 locatie waar de “bron” gezien kon worden. Nog wel een paar foto’s kunnen maken van het beginpunt.

Omdat het na wat boodschappen in Takaka te hebben gedaan bijna vier uur was, ben ik toch bij het plan gebleven. Vanavond slaap ik dus volgens reisplan op een basic camping aan de Totaranui Bay, waar gisteren het keerpunt van de vaarroute was. De camping is bereikbaar via een lange graffelweg met veel steile stukken en mooie vergezichten.
Twee dingen zullen mij in ieder geval van NZ bijblijven: de wind en kleine steekvliegjes. Ik zie er uit alsof ik de mazelen heb op mijn benen.

2013-10-272019-09-03

Abel Tasman

Zondag 27 oktober 2013 (Abel Tasman)

Dag Excursie

De excursie startte en eindigde met dit vervoermiddel, dat mij van Kaiteriteri naar Totarunui langs de kust verplaatste en daarbij verschillende baaien aandeed, waar mensen konden uitstappen

Ik heb geboekt voor de lange route dus van Kaiteriteri naar Totaranui en terug. Je kunt dan nog kiezen of je een lange of korte wandeling langs de kust wilt maken omdat de boot onderweg (zowel heen als terug) onderweg aanlegt in een viertal prachtige baaien.

De kust is hier heel scenisch.

Coastline Abel Tasman NP bij Tonga Quarry

Het bezoek aan de zeehonden kolonie viel tegen. Weinig te zien en slechts een snelle passage. Toch nog wat foto’s gemaakt met de 500 mm lens, maar of die scherp genoeg zijn om het schommelen van de boot te camoufleren betwijfel ik enigszins.

Coastline Abel Tasman NP bij Tonga Quarry Anchorage Bay

Ik ben op de terugweg uitgestapt bij Tonga Quarry en vandaar langs de kust naar Medlands Beach gewandeld, waar ik na een uurtje wachten weer ben opgepikt door de boot. De wandeling van 2,5 uur ging “vrij eenvoudig” in 1,5-2 uur.

Abel Tasman tussen Tonga Quarry en Medlands Beach

Abel Tasman tussen Tonga Quarry en Medlands Beach bij Bark Bay

Ik was vroeg genoeg op de oppikplaats om niet om 17.15 uur zoals geplanned maar al om 15.00 uur met de boot terug te gaan. Omdat het te fris was op de opstapplaats om nog een paar uurtjes te zonnen, heb ik dat ook maar niet gedaan, en de eerdere boot terug genomen waar nog plaats was.

Het was een prachtige dag. De verwachtte regen voor de ochtend was gelukkig s’nachts gevallen. Het lijkt echter altijd stevig te waaien langs de kust, en als de zon achter een wolk verdwijnt is het behoorlijk fris. Het laatste half uurtje van de bootreis was dan ook onaangenaam koud door de harde wind, het zich sluitende wolkendek en het begin van regen. Gelukkig had de auto de warmte van de zon goed vastgehouden zodat ik redelijk snel weer wat op temperatuur kon komen. Ik heb vervolgens de resterende mb’s gebruikt om het blog aan te vullen en een mailtje naar het werk te sturen.
Omdat ik vandaag over water de bestemming heb bereikt waar ik morgen met de auto heen zou gaan kan ik mijn reisdoel voor morgen nog aanpassen, maar ik ga toch ook over land nog maar wat verder naar het noorden. Of ik daar ook overnacht zie ik morgen wel weer. Nu eerst even nagenieten.

2013-10-26

Kaiteriteri

Kaiteriteri Bay vanaf de camping

Zaterdag 26 oktober 2013
Ik kan het ook niet helpen, maar de namen zijn wat ingewikkelder dan Wezep. Vandaag een korte etappe vanaf Momorangi Bay van ruim 160km, en morgen een ” rustdag”.

Ik sta op een grote commerciële camping die redelijk gevuld raakt. Het is een geliefde vakantie bestemming. Ik heb vanmiddag een dag excursie gebooked voor morgen met een bootje naar de Tonga Islands waar een kolonie “fur seals” (gewone zeehonden?) zit.
Ook zit er een wandelroute van een paar uur bij in gevolgd door een pickup verder met de boot. De weersverwachtingen zijn wel minder (regen in de ochtend), maar daar komen we overheen.

Kaiteriteri Bay vanaf de camping

Update uit dagboek

Vanmorgen weer op tijd vertrokken en om even voor 12.00 uur op de geplande locatie. Ik heb nog even overwogen om door te rijden en zo een dag te winnen maar heb dat toch maar niet gedaan. Het is tenslotte weekeinde en de vakanties lijken ook op gang te komen.

Onderweg nog een korte wandeling gemaakt naar een markeringspunt en een goed uitzicht op de Sound.

Momorangi Bay

Momorangi Bay

Momorangi Bay

Vanaf een tentje aan de promenade voor de camping kunnen al veel excursies worden gebooked naar en rond het Abel Tasman NP. Daar heb ik morgen voor gereserveerd in het reisschema. Ondanks de mindere weersverwachtingen voor morgen heb ik toch de excursie vastgelegd. Je moet toch wat doen met je vrije tijd. Regenjasje mee en gaan met die banaan dacht ik. De rest van de middag wat zitten lezen en nog voor $5 50 MB Wifi capaciteit aangeschaft om het blog vandaag en morgen bij te kunnen werken. (zie boven).

Kaiteriteri Beach Motor Camp

Kaiteriteri Beach Motor Camp

Kaiteriteri Beach

2013-10-25

Picton

Update:

Vrijdag 25 oktober

Vanmorgen weer in de regen opgestaan en vertrokken. Ik was natuurlijk veel en veel te vroeg bij de terminal, maar had het ook niet aangedurfd om een eerdere boot te nemen. Ik was er om 9.30 uur en we varen om 14.00 uur. Op de terminal was vrije wifi waarmee ik eindelijk wat bestanden van de telefoon verzonden kreeg (zie onder en bij item Wellington). Ook op de boot zelf was er wifi beschikbaar zodat er nog een update de deur uit kon. Onderweg ging het aardig te keer. Veel zieken en ik zelf had het ook weer eens moeilijk om de boel binnen te houden. Strak naar de horizon blijven kijken helpt wel iets maar ik was blij dat we na twee uur de Sound binnen gingen. Daar was nog wel veel wind maar dat leidde niet tot hoge golven. Inmiddels was het ook droog en kwam de zon regelmatig tevoorschijn.

Vanaf de veerhaven van Picton was het een halfuurtje rijden tot de camping die ik geplanned had voor de overnachting.

Niet veel bijzonders qua locatie of faciliteiten, maar wel warm water tegen betaling. Ik moest ook de ruiten van de auto allemaal goed schoonmaken omdat die onder het zout zaten doordat de auto op het bovendek was geparkeerd.

Oorspronkelijke tekst:

Zoals gewoonlijk en met deze wind niet onverwacht werd deze ex-zeeman op de overtocht weer behoorlijk misselijk. Binnen de Marlbourough Sound ging het snel weer wat beter. Dus snel even een fotootje waaruit blijkt dat de regenwolken op het noordelijk eiland niet zijn meegereisd.

2013-10-252019-09-03

Wellington

Het is vandaag vrijdag 25-10 iets beter weer dan gisteren, maar de zon heeft zich nog niet laten zien. Het waait hard met veel regen. Geen fotoweer. Alles is grijs.

Ik moet nog een paar uurtjes wachten op vertrek en hoop op beter weer op het zuidelijke eiland vanavond. Ik heb wel de site even gezien en de reacties gelezen. Leuk dat er volgers zijn. Ik zou er bijna zenuwachtig van worden. Ik hoop dat de op de telefoon opgeslagen concepten nu ook overkomen.

2013-10-24

Storm en regen

Donderdag 24 oktober 2013

Nadat ik gisteren een dappere poging gedaan had om via een internetaansluiting een berichtje achter te laten werd ik verrast door de plotselinge omslag van het weer. Het was stevig gaan miezeren met hevige windvlagen. De voorgenomen wandeling heb ik maar afgesteld. Vanmorgen werd de hoop die ik had om nog een een paar prachtige foto’s te schieten van de kraterkegel die zo’n belangrijke rol had in The Lords of the Rings, en van de andere twee vulkanen ook verpest doordat de regenwolken zo laag hingen dat er geen stukje berg of sneeuw te zien was. Dus ben ik maar richting Wellington gegaan, maar niet via de SH4 maar via de riverroad richting Wanganui via Pirikiri. Dat heb ik geweten. Op die weg ben ik honderden grondverschuivingen tegengekomen en afgebrokkelde rotsbrokken met bomen. De weg was wel open, en op diverse plaatsen was men bezig de rommel op te ruimen met bulldozers. De Wanganui rivier was bruin van de af te voeren modder. Weer een paar uurtjes spanning en sensatie zonder er extra voor te hoeven betalen.

Vanmiddag heb ik nog wat tijd doorgebracht in Nga Manu Nature Reserve (bij Waikanae), waar ze een aantal broedprogramma’s hebben voor bedreigde vogelsoorten, en waar ik het voeren van de palingen kon bewonderen. Ze hebben twee soorten, de longfin en de shortfin. De eerste is endemisch en wordt twee meter lang in 100 jaar tijd (vrouwtjes dan want de mannen halen net de helft), de anderen zijn kleiner en leven korter en komen op meer plekken buiten NZ voor.

Nu sta ik in storm en regen in Paekakariki. Morgen naar de boot. Hopelijk met beter weer.

2013-10-23

Tongariro National Park

Oorspronkelijke tekst:

Ik ben vandaag in Tongariro national park aangekomen na een korte dagtocht vanuit het Rotorua district, waar ik gisteren een paar geotermische parken heb bezocht om de lokale bijzonderheden te zien. In mijn op de telefoon gemaakte tekst heb ik wat details opgenomen, maar de namen zijn erg lastig te onthouden allemaal.

Mijn telefoon heeft Wifi nodig om de berichten en de foto’s te kunnen verzenden, dat lijk je hier wel te kunnen kopen als je een account aanmaakt, maar dat heb ik nog niet geprobeerd. Ik heb $4 in de machine gedaan voor deze internet verbinding, omdat ik die nodig had voor een booking van de overtocht overmorgen van Wellington naar Picton. Dat is gelukt via mijn creditcard, alleen heb ik natuurlijk nu geen pennetje beschikbaar om de gegevens vast te leggen. Ik onthou alleen maar dat ik om 12.30 uur aanwezig moet zijn. De boot van 8 uur s’morgens had ook nog wel een duur plekje, maar ik denk dat ik die toch niet gehaald zou hebben. Ik begreep dat er op de boot wel vrije Wifi is, dus dan kan het blog over de afgelopen dagen misschien nog een beetje worden bijgewerkt en opgevrolijkt met een foto-tje.

Heeft de controlekamer al een antwoord gevonden op de omvang van de foto’s? Bij het maken van een bericht op de telefoon plakt hij er gewoon foto’s van de telefooncamera in, terwijl dat eerst niet lukte. Of ze ook verzonden worden weten we over twee dagen.

Ik meld me weer als er iets meer te vertellen valt.

Update: (tekst uit dagboekje)

Woensdag 23 oktober 2013.

Even over 8 uur de camping verlaten voor een rustige (korte) etappe naar Tongariro NP via Taupo. Onderweg nog een (achteraf) onbeduidende geothermische site bezocht: Wairakei Natural Thermal Valley. Hier was wel lekkere koffie beschikbaar.

De tweede stop was voor Huka Falls waar het water uit Lake Taupo door een nauwe opening wordt geperst.

Na boodschapjes en de nodige fotostops was ik voor 15.00 uur op locatie. Heerlijk geschoren en gedoucht en toen via internet de overtocht geboekt voor de gereduceerde prijs van zo’n $180 en even een berichtje voor het thuisfront op de mail achter gelaten (zie boven). Toen ik daar mee klaar was bleek het te zijn gaan regenen. Mijn voornemen om nog een wandeling in de indrukwekkende omgeving te maken viel dus in het water. Omdat het morgen een lange etappe is om in de buurt van Wellington te komen lijkt daar morgen ook geen tijd voor.

Tussen de buien door straks nog even iets warms maken en er snel in met een boek.

2013-10-22

Rotorua District

Dinsdag 22 oktober 2013

Vanmorgen dacht ik heel op tijd te kunnen zijn voor het mooiste plekje als de grootste geiser, The Lady Knox geiser, van Wai-O-Tapu thermal wonderland precies om 10.15 zou opstarten. Maar in plaats van 5 km naar het zuiden te gaan nam ik de weg naar het oosten. Na 38km bij een dringende tankbeurt werd het foutje echt duidelijk. Gelukkig was ik toch nog op tijd. Ik heb nog wel wat foto’s en film kunnen maken zonder dat er mensen in beeld stonden. Uiteindelijk was de uitbarsting toch wat minder spectaculair dan verwacht.

De rest van het park bleek overigens wel prachtig. Ik heb er meer tijd doorgebracht dan verwacht. Ik ben benieuwd naar de foto’s. Ik heb sterk het vermoeden dat ik de Av en Tv standjes van de camera nog niet helemaal door heb..

Na een simpele lunch nog wat rondgereden in dit wonderlijke landschap. Ik heb nog twee locaties bezocht met warme bronnen, maar ben niet echt uit de kleren gegaan. Slechts de sokken moesten even uit voor een korte ervaring met dit fenomeen.

De namiddag ben ik op hoog tempo door het jongste geologische park gewandeld; Waimangu Volcanic Valley. In één uur de route van ruim 2 uur gedaan in 1 richting en terug met de bus.

Omdat het om de hoek was en morgen ook in goede richting is ben ik weer naar dezelfde camping gegaan waar ik vanmorgen ben vertrokken: het Rerewhakaaitu meer. De namen hier zijn niet uit te spreken en erg verwarrend voor domme Hollanders.

Het was een gedenkwaardige dag.