Categorie: 2007 Camperreis Zuidelijk Afrika

Geplaatst op

Augrabies National Park – Barbespan National Reserve – Johannesburg

Zaterdag 17 maart 2007

Wat later dan geplanned zijn we onderweg gegaan zonder duidelijk einddoel. Nog snel wat brood voor vandaag en morgenvroeg gehaald in Karasburg en toen door richting Johannesburg via Uppington, Olifantshoek, Kuruman naar Vryburg, zoals oorspronkelijk de bedoeling was. Omdat gemiddeld toch zo’n 90 km gereden kon worden waren we daar zodanig vroeg dat we besloten te proberen een plekje te vinden bij de enige groene plek op de kaart: Barbespan National Reserve.

Gelukkig kregen we 40 km vooraf al de eerste borden te zien, waar uit bleek dat dit reserve een bird sanctuary moest zijn. We hebben een prima plekje gevonden, na deze toch wel weer vermoeiende etappe van 630 km. Er is een beginnetje gemaakt met de buiten reiniging van de camper. Vanavond Caelan aan de telefoon gekregen. Hij klonk heel erg verrast en blij.

Zongag 18 maart 2007

Vandaag de rest van de camper gereinigd en wat voorbereiden voor morgen. verder lekker zitten lezen en de restjes opgemaakt.

Maandag 19 maart 2007.

De laatste etappe naar Johannesburg en vanaf Bobo campers naar het vliegveld voor de thuisvlucht.

Geplaatst op

Rustdag in Augrabies NP

Vrijdag 16 maart 2007

Vandaag een rustdag genoten. Na het geldwisselen (totaal 82 km), dat blijkbaar toch meer voeten in de aarde heeft dan je zou vermoeden, hebben we even bij de waterval gekeken. Daarna hebben we besloten om niet door het park te gaan rijden maar lekker onderuit gezakt met een biertje een boek te lezen.

Ook vandaag was het weer erg warm, maar de hele middag lekker in de schaduw kunnen zitten onder de bomen en kunnen genieten van de spelende apen, grondeekhoorntjes en heel veel verschillende vogeltjes.

Morgen nog een grote ruk maken. De bestemming hangt nog in de lucht.

Geplaatst op

Seeheim – Augrabies Falls National Park

Donderdag 15 maart 2007.

Vandaag een snelweg dag met een nieuw gekozen bestemming. Om die te bereiken en niet weer over gravelpaden te rijden zijn we omgereden via Uppington (gauw zo’n 90-100 km). In Uppington wilden we de N$ omwisselen in SAR, maar we waren slechts 20 minuten te laat: om 15.00 uur was de counter gesloten. Volgens bank employees en anderen kan je echter overal betalen met de N$, dus er was geen probleem.

Maar bij de benzinepomp werden de N$ geweigerd. Van alle tegenstrijdige berichten waren we zo langzamerhand horendol. Morgen dus maar weer 40 km heen en terug maken naar het dichtsbijzijnde dorp met een bank om wat geld te wisselen. De commissie is dan maar jammer.

Ook vandaag liepen de temperaturen weer op tot 42 graden; dus baaie hot.

Vandaag was er geen energie meer om de falls op te zoeken; morgen weer een dag.

Geplaatst op

Sesriem – Seeheim

Woensdag 14 maart 2007

Vandaag op tijd, maar niet erg vroeg, opgestaan om toch maar met de auto een stuk te rijden naar de Sossusvlei zonder de bedoeling die ook echt te bezoeken. De dag van gisteren zat nog in onze benen. De geasfalteerde weg was een zegening en het landschap werkelijk adembenemend. Jammer dat de fotokamera het nog steeds niet doet, dus moeten we het van een stukje film hebben. Terug op de camping benzine getanked en de route doorgenomen.

Helaas, onderweg kwamen we er niet uit met het gevolg dat we toch de buitengewoon spectaculaire route qua scenery/landschap langs en door het Naukluft NP hebben gemaakt om aan het einde van de dag zo’n 45 km voor Keetmanshoop een campeer plekje te vinden bij een “Hotel”. Een bijzonder gevalletje bij een oud spoorwegstationnetje in the middle of nowhere. We hebben ons hier getracteerd op een etentje en morgen gaan we Namibië verlaten om de laatste loodjes af te leggen naar Johannesburg. Overigens was ook vandaag de temperatuur weer boven de 40 graden op het 540 km lange traject.

Geplaatst op

Walvis Bay – Sesriem

Dinsdag 13 maart 2007

Via de noordkant van het Naukluft National Park ging het richting één van de grootste attracties van Namibië: Sossusvlei.

Na een redelijk begin werd de route een marteling voor armen en benen. Het was niet een gewoon wasbord: het was heel erg slecht. Beide grote keukenkastjes begaven het. De sloten kwamen gewoon uit deur. We hebben ze twee keer opnieuw vast moeten tapen om nog ergens te kunnen komen.

Toen we in Sesriem aankwamen was ons alle lust vergaan om nog te proberen voor morgen een ballonvlucht te organiseren. We waren gewoon bekaf. Onderweg zijn we ook de nummerplaat van de auto verloren. Zoeken over het traject van zo’n 300 km is natuurlijk geen optie. We maken wel een kartonnetje.

Het was vandaag héél, héél erg warm. Rijdend 42 graden en als je stil stond liep het kwik op naar de 47 graden!.

Geplaatst op

Usakos – Walvis Baai

Maandag 12 maart 2007

Over de snelweg B2 in geswinde spoed naar de kust gereden om de camping van afgelopen nacht snel te vergeten. In Swakupmund troffen we gelukkig een pinautomaat met het maestro logo, zodat we snel de portemonnaie hebben gevuld. Daarna even gekeken naar de wat oudere dorpskern en even gegluurd aan zee.

In een restaurantje heerlijk gelunched (even geen zorgen) en daarna in het winkelcentrum weer voor een paar dagen eten ingeslagen. Daarna langs de zeer indrukwekkende kustweg naar Walvis Bay gereden en daar een camping gezocht en gevonden, en dit keer een met prima sannitaire voorzieningen.

Lekker wat gelezen en een wandeling gemaakt op de promenade waar flamingo’s te bewonderen zijn. Morgen naar en door de woesteny van het Namib Naukluft Park.

Geplaatst op

Okaukuejo – Usakos

Zondag 11 maart 2007

We hadden gisteravond een geweldig onweer waarbij de tenten in de lucht vlogen en velen alles nat kregen. De camper hield zich kranig. Vanochtend stonden er nog wel heel veel grote plassen en moesten de campeerders alles te drogen hangen. We hebben nog een heen en weertje gemaakt naar het sprookjesbos en zijn daarbij duizenden zebra’s tegengekomen. Naast de vele springbokken waren er ook nog een tiental jackhalzen te zien onderweg. Kortom een prachtige afsluiting van Etosha Nationaal Park.

Daarna is de vaart er in gezeten zijn wij uitgekomen op een “camping” in Usakos waar we ook de tank weer hebben gevuld. We moesten hier nog 80N$ betalen voor echte gribus. Ik was me morgen liever in de camper dan we aan het “washok” te wagen. Morgen naar de kust.

Geplaatst op

Halali – Okaukuejo (Etosha NP)

Zaterdag 10 maart 2007

Een “gelukkige” safaridag.

Vandaag hadden we drie ontmoetingen met de koning(innen) van de dieren: de leeuw. Gelijk al bij het begin een eenzame man, een poosje later 1 man met drie vrouwen en nog een half uurtje later een groepje van 8 leeuwen waaronder twee jonge mannetjes.

Daarna werd het een stuk rustiger maar niet echt saai. We noemen deze dag maar de stokstaartjesdag. Op vele plaatsen kwamen we deze markante bewoners tegen. Als je daar nog de groepen giraffen (groot en klein), zebra’s, struisvogels, ooievaars, gemsbokken, springbokken en impala’s aan toe voegt is er niets te klagen.

Een slang onder de auto deed ons wel even schrikken maar blijkbaar net niet onder de wieln. Het was weer een warme dag met 35 graden rond het middaguur. We hebben om 15.00 uur de camping opgezocht en rusten nu verder uit. Morgen nog een halve safaridag en daarna begint het vervolg van het avontuur.

Geplaatst op

Safari dag rond Halali

Vrijdag 9 maart 2007

We waren er vanmorgen redelijk vroeg bij, maar toch wel later dan geplanned. Ook vanmorgen liet de wekker ons in de steek.

Het fototoestel van Ali heeft nog steeds kuren. Schijnbaar is het er door de vochtigheid van de Victoria Falls in Zambia en de hoge temperaturen ( en grote temperatuur verschillen) de electronica teveel geworden. Wat we ook proberen, hij maakt geen enkele mooie foto meer. Het eigen geheugen moet het vanaf nu doen.

Het ritje van vanmorgen was teleurstellend. Geen belangrijke sightings, slechts een grote kudde springbokken is het vermelden waard. Hopelijk morgen meer geluk.

De middag hebben we op de camping doorgebracht. Ik heb de taping van de bumper versterkt en Ali heeft wat gewassen, en heeft toen haar moede lichaam te rusten gelegd, terwijl ik wat ben gaan lezen. Na een geïmproviseerde maaltijd (geen winkel beschikbaar) gaan we op tijd naar bed.

Geplaatst op

Namutoni – Halali (Etosha NP)

Donderdag 8 maart 2007

Weer verslapen!! Het wekkertje deed niet wat er van verwacht wordt. Desalniettemin om 8.30 uur op stap en gelijk buiten de poort krijgen we aanwijzingen voor twee leeuwen vlak bij de camping. En ja hoor, gelukkig treffen we meneer aan. In de ochtend ontmoeten we nog een neushoorn van formaat en als we een tweede zien ontspint zich een mooi tafereeltje. Ineens gaat de neushoorn in een korte aanval. Ali ziet door de kijker dat hij een leeuw/leeuwen verjaagd. Als de neushoorn weg is komen de leeuwen terug. Op de film is het waarschijnlijk niet goed te zien, maar we zien tenminste vier grote leeuwinnen en een zelfde aantal welpjes.

Helaas geen olifanten vandaag, maar we prijzen ons zelf wel gelukkig met de dag die ook giraffen en struisvogels bracht.

We waren om 15.30 al in Halali, maar we gaan niet meer op pad. Genoeg is genoeg. Morgen blijven we op deze camping en doen een safari in de buurt. Daarna naar het laatste kamp in Etosha. Vanavond gaan we verder met de planning van de rest van de reis.