Maandag 26 maart 2018
Ik heb besloten de navigatie even te negeren en ook het laatste stukje begaanbare weg mee te nemen in het park naar Study Butte ondanks dat het wat omrijden is.
Goed dat ik dat gedaan heb want het was het enige mooie stuk van de hele lange etappe van 600 km door Texas en New Mexico. De laatste 500 km gaan door een enorme hoogvlakte waar het aardoppervlak nauwelijks wordt gebruikt maar de ondergrond des te meer. De aaneenschakeling met in exploitatie zijnde velden met Jaknikkers, silo’s, elektriciteitsmasten en overige installaties maakt de weg buitengewoon onaangenaam, die bovendien in Texas ook nog superslecht was met enorme potholes. Nee Hwy 285 krijgt van mij een groot rood kruis en daarmee dit hele deel van Texas. Niet voor herhaling vatbaar. Het werd nog versterkt door wat regen in Texas en onophoudelijk harde wind. In New Mexico ging het licht soms aardig uit door zandstormen en stofstormen. Het leek op de weg wel wat western_achtigs met overwaaiende hooibollen of wat voor struikjes dat ook zijn
Kortom alle reden om het tempo wat te drukken.
Ik was dan ook pas om 18.30 op de eindbestemming maar kon de klok gelukkig nog een uurtje terugzetten: nieuwe tijdzone. Diner alsnog om 18.00😇.