Wildlife – Anne Reizen

2015-02-182019-09-05

Rustdag Pilanusberg

Woensdag, 18 februari 2015.

Bij het uploaden is het oorspronkelijke bericht verloren gegaan.

Het was een lange dag waarin ik zo’n 160 km gemaakt heb in het park. Iets meer dan gedacht, en dat kwam omdat ik op de langste loop in het park verhinderd werd om door te rijden omdat er drie olifanten langs de weg stonden; twee grote en nog een jong beest.

Pied-Kingfisher Pilanusberg South-Africa

Ik moest dus wachten tot dat ze al fouragerend wat verder van de weg kwamen, zodat ik er achter langs kon. Toen ik de motor uitzette hoorde ik een forse boom aan de andere kant van de weg hard kraken. Ik wist het gelijk, daar is er nog één (of meer) maar niet zichtbaar. Nu kon ik er zeker niet door omdat tussen moeder en jong komen niet verstandig is.

Terwijl ik stond te wachten werd de boom volledig gesloopt en omgeduwd en kwam dwars over de weg te liggen, en werd de boosdoener zichtbaar. Een forse olifant die zich vervolgens te goed ging doen aan de takken die nu makkelijk bereikbaar waren.

Ik heb nog een klein uurtje staan kijken, maar er kwam geen beweging meer in. Dus uiteindelijk maar in de achteruit en vervolgens gekeerd en de loop terug gereden: ongeveer 40 km, maar eigenlijk is dat ook gewoon weer anders, omdat de scenery elke 10 minuten volledig kan veranderen. Ik was in ieder geval op tijd terug.

2015-02-042019-09-05

Roadtrip Etappe 19 van Halali naar Okaukuejo

Woensdag 4 februari 2015.

Aantekeningen: zie blog. Dus hieronder alleen nog wat foto’s. Zeg maar een gewone dag waarin ik in de morgen van Halali naar Okaukuejo ben gereden. De reden dat ik twee dagen voor Okaukuejo heb gekozen is dat ik ontdekt heb dat de tot nu toe voor gewone toeristen gesloten westelijke uitgang: de Gator Gate nu ook open is voor toeristen en niet uitsluitend voor touroperators. Dat maakt het mogelijk om 200 km in westelijke richting te rijden, en dat was ik nou net van plan: richting Skeleton Coast.

De avonddrive was ronduit teleurstellend.

2015-02-022019-09-05

Roadtrip Etappe 16 en 17 van Maun Okavanga River Lodge naar Namutoni in Etosha Namibië

Maandag, 2 februari 2015.

Vanmorgen op tijd vertrokken uit Maun voor een uiteindelijk wel erg lange etappe van 859 km.
Dat kwam zo.
Omdat ik de weg rondom Maun inmiddels aardig herkende, was de weg naar het noordwesten snel gevonden, en kon ik stevig doorrijden. Onderweg nog een zwangere vrouw met nog een baby een lift gegeven naar het dichtstbijzijnde controle centrum. Vanuit een hutje langs de weg toch al gauw zo’n 60 km.

De weg naar de grens waar ik in 2011 zo hopeloos kwam vast te zitten is op grote stukken sterk verbeterd, maar heeft nog steeds een paar slechte stukken. Ik moest vanwege wat plassen toch nog drie keer een by-pass door het struikgewas maken om die obstakels te vermijden. Maar ik ben toch positief verrast over de conditie in het algemeen. Dat het nu droog is scheelt enorm. Je kunt zien hoe diep de sporen en gaten zijn. In het dorpje aan het einde van de 120 km en zo’n 30 km van de grenspost heb ik nog een paar mensen met voor een half jaar bagage een lift gegeven naar Tsumkwe, daar moest ik toch ook heen. Bij de grens is het gelukkig ook allemaal lekker snel gegaan, en het stuk weg naar Tsumkwe van 50 km is weliswaar smal maar prima te rijden. Ik was dan ook om 12.30 uur in Tsumkwe, waar een paar blije mensen onder veel dankjewelletjes uitstapten.
Ik vond dat te vroeg om naar de Lodge te gaan 2 km verderop om te stoppen, dus had ik gedacht de weg af te rijden naar Grootfontein (305km), en daar wat te zoeken, zodat de winst van gisteren behouden bleef. Deze graffelweg is geweldig verbeterd, en je kunt er nu gemakkelijk 120 km/h rijden. Ik werd met die snelheid zelfs nog een keer ingehaald. Onderweg moest ik nog wel een pakje Spar worstjes inleveren bij een veterinaire controlepost. Weg P 14,60, en ik was wel een beetje pissig omdat het bij de voorafgaande controles geen probleem was gebleken. Ik was dus weer sneller dan gedacht.
Van Grootfontein is het nog zo’n 170 km naar Namutoni, en die heb ik er dus toch nog maar aangeplakt in de verwachting voor sluitingstijd binnen te kunnen zijn. Wel eerst even geld gepind, en de tank weer vol laten gooien. Daarmee was ik gelijk al het gepinde geld weer kwijt omdat de pomphouder geen kaarten accepteerde. Ik kon dus gelijk terug naar de geldautomaat voor de noodzakelijke cash voorraad.
Uiteindelijk was ik om 17.44 uur ingecheckt voor de campsite. Ik heb nu vier nachten in Etosha in plaats van drie. Kan ik weer een beetje bijkomen van twee lange rijdagen.
Met al dat ge-race geen tijd gemaakt voor foto’s onderweg. Dus maar weer eentje van een campsite, deze keer Namutoni.

2015-01-312019-09-05

Roadtrip Etappe 14 van Mapungubwe-NP naar Khama Rhino Sanctuary

Zaterdag, 31 januari 2015.

Vanmorgen eerst nog in Mapungubwe-NP een deel van de loop gedaan die door het laagveld gaat. Net als de vorige keer was ik ook nu al snel de weg weer kwijt. De aanduidingen zijn in dit deel uiterst summier, en allerbelabberst. Uiteindelijk bleek ik bij de verkeerde uitgang van Den Staat uitgekomen te zijn. Die weg is halverwege volledig weggevaagd op een laag gedeelte waar normaliter een brug constructie is. Uiteindelijk via een door anderen begaanbaar gebleken alternatief pad toch er om heen gekomen.

Bij het ontbijt vanmorgen had ik gezelschap van een normaal uiterst schichtig bosbokje.

Ik heb weer elanden gezien, maar ook nu op afstand. Zodra ze je zien gaan ze er vandoor ook al zet je direct de automotor uit.

Ik was om 7.45 uur bij Pondrift border post die om acht uur open ging. Nadat ik bij de ZA kant klaar was vroeg een politieagent die de auto controleerde of ik Pondrift opgehaald zou worden, omdat de auto niet naar de overkant van de rivier kon. Dat was balen! Nu kon ik gelijk weer naar de ZA autoriteiten om weer legaal het land in te komen. Gelukkig wel voordat ik ook aan de Botswaanse kant de grensformaliteiten had gehad. Ik ben dan maar de mij welbekende route door ZA gereden naar Tom Burke border post genomen en vandaar naar Papaye. Bij de grens met Botswana ben ik geholpen door een trucker toen mijn betaalkaart werd geweigerd door het systeem. Je moet perse in pula betalen. Buiten waren wel wisselkantoren maar verre van officieel, en dan moest ik weer achteraan sluiten in de rij van minstens een half uur. Ik heb de trucker R260 gegeven voor P 200, waarvan P 150 roadtax en P 50 in de knip. In Papaye kon ik geen parkeerplaats vinden om een ATM te zoeken. Zaterdag hè, veel te druk. Dus maar gegokt op Serowe. Daar stond ook een rij voor de automaat, en vervolgens werd mijn betaalkaart hier in eerste instantie ook geweigerd dus mijn tweede kaart geprobeerd. Die deed het wel, maar maximale uitgifte is P 500, een goede €60. Niet veel maar misschien redt ik het er mee. De camping betalen lukte weer niet met beide betaalkaarten, maar hier bracht de creditcard uitkomst, zodat ik het cash geld nog vast houdt voor morgen. Dan heb ik minstens P 300 nodig. In Khama nog een avonddrive gedaan met jawel rhino’s en wat ander spul. Ik heb weer een mooie plaats. Nr 3 deze keer. Ik had ook gelijk 4 vogelsoorten op bezoek.

2015-01-302019-09-05

Roadtrip Etappe 13: Punda Maria naar Mapungubwe

Vrijdag, 30 januari 2015

bla bla
In deze vorm had ik alle etappes vooraf klaargemaakt.
Ik heb in Mulina een internetcafe gevonden.
Ik probeer de achterstand nu werk te werken, en gebruik dit bericht om te kijken of het met plaatjes overkomt. Als het lukt vul ik vanavond aan, maar ik ga nu een stuk rijden, waarin zeker geen internet mogelijkheden zijn (denk ik).

Etappe 13 - Route van Punda-Maria naar Mapungubwe-NP Mazhou-Camping-Site — Etappe 13 – Route van Punda-Maria naar Mapungubwe-NP Mazhou-Camping-Site

(Tekst opnieuw ingevoegd nu 9 februari gebleken is dat van bijna alle berichten tot vanmorgen (9/2/2015) van het ene moment op het andere alle tekst en foto’s zijn verdwenen.
Ik baal enorm. Zie ook aanvulling op dit bericht.

Niet al te vroeg maar toch rond 6 uur vertrokken uit Punda-Maria. Ik heb ondanks de regen van vannacht de graffelweg genomen, die overigens heel goed te doen was. Bij elkaar ben je toch wel gauw twee uur onderweg zonder te stoppen. Om even over 8 verliet ik Kruger op weg naar Mulina. Dat is zo’n 140 km rijden. Ik was er rond 10 uur en heb boodschappen gedaan bij de Spar, de tank bijgevuld en een internetcafe opgezocht. Daar kon ik achteraf betalen voor de tijd die nodig was . Binnen een kwartier was ik alle blog bestanden kwijt en werden ze gepresenteerd op de site. Mogelijk nog wat bij te werken. Het blog van gisteren met kleine foto’s en het concept van vandaag met nog de originele aanduiding gingen er ook gewoon snel over heen. Er werden wat apps bijgewerkt en ik heb via messenger Maico een antwoord gegeven. Kortom alles prima in orde. Slechts 15 R was de schade. Wat een verschil met de 150 R in Kruger en no-show.

In Mapungubwe-NP nog even wat herinneringen opgehaald en vervolgens bij Mazhou-Camping-Site nog een avonddrive gedaan.
Een grote groep olifanten en een troep bavianen behoren tot de oogst. Ook de eerste zadeldek jakhals gezien.

Rond deze tijd heb ik ook geconstateerd dat alle blog concepten voor de komende dagen ineens zijn verdwenen. Dat waren slechts titels en Route plaatjes, maar toch vervelend. Dat was dus een onverklaarbare verwijdering binnen het programma van berichten. De fout die ik nu een beetje probeer te herstellen is weer anders. Alleen de titels zijn nog beschikbaar. Uiterst vreemd en frustrerend. Ik heb van veel dagen nog een geschreven back-up, maar van de afgelopen weken bestaan die alleen nog uit de kilometerstand en de tekst zie blog. En dat is nu leeg. Ik doe desondanks nog een poging voor de volgende dagen aan de hand van de foto’s.

2015-01-29

Rustdag in Punda Maria

29 januari 2015

Ik heb het tweede bezoek aan Dzundzwini vanmorgen gecombineerd met de gamedrive tot aan de Pafuri Poort. Het was voor mij een bewogen dag, waarin de gedachten veel afdwalen naar wat was en komen gaat. Onderweg nog wel veel buffels gezien in grote groepen. Toen ik foto’s wilde maken van de tweede groep maakten 4 grote stieren een front en kwamen op de auto af. Even dacht ik dat het een intimidatiepoging was, maar het was serieuze business. Toen ze op minder dan 10 meter waren heb ik hem maar in de versnelling gegooid, zonder een mooie foto te hebben van deze groep. Je kunt flink beschadigd raken als je het er op aan laat komen.

Ik heb vandaag een aantal keren een zelfde king-fisher gezien als gisteren. Vandaag is er wel een foto, en ook een van de Giant Kingfisher.

Ik was om 1300 uur terug op de camping voor een lekkere douche. Het is de hele ochtend zwaar bewolkt geweest met af en toe wat motregen. Het is dus ook gelukkig minder warm. In de middag kwam de zon er wat meer bij, en dan is het gelijk ook weer heet.
Ik ben wat aan het experimenteren met de instellingen van de camera. Er gaat nog meer fout dan goed lijkt mij, maar de volgende foto met overbelichting vind ik wel aardig.

Baviaan op de uitkijkimage — Baviaan op de uitkijk

De avonddrive leverde deze keer niets bijzonders op. Ik was vroeg terug en ben net als gisteren in het “restaurant” gaan eten. Vanavond Fish and chips met fruit met ijs na. Inclusief twee biertjes en fooi R 160, dus dat valt alleszins mee. Na het eten nog even in de hide gezeten om te zien of het spectacle van gisteren zich zou herhalen.

Zicht vanuit de bird-hide van Punda Maria in halfduister

2015-01-282019-09-05

Roadtrip Etappe 12: Tzendse naar Punda Maria

Woensdag, 28 januari 2015.

Vanmorgen vroeg uit Tsendze vertrokken naar Punda Maria. Ik heb niet de hoofdweg genomen naar Shingwedzi, maar de graffelwegen. Ik heb vandaag heel veel olifanten gezien en kaapse buffels. De bijzondere ontmoetingen waren cameleons, schildpadden, kingfishers, en hopoo (hop). Helaas niet alles ook te bewijzen met een mooie foto of film.

Etappe 12 - Route van Tsendze naar Punda-Maria — Etappe 12 – Route van Tsendze naar Punda-Maria

Ik was rond 12 uur op het uitkijkpunt van Dzundzwini, waar ik morgen weer naar toe zal gaan. De hemel was aan de ene kant nog heel helder maar ik had de zware regen-, en onweersbuien al zien komen.

Na 20 minuten was het gedaan en kwam de regen met bakken naar beneden. Je kunt dan maar beter even aan de kant gaan staan, want de ruitenwissers kunnen zulk geweld niet aan, en het zicht is heel beperkt. Ik denk dat iedereen erg blij was, omdat het voorafgaande dagen enorm heet was. Met de regen kwamen ook de schildpadjes tevoorschijn. Ze komen de weg op om uit de plassen te drinken, je moet goed oppassen dat je er niet overheen rijdt.

Dat gold ook voor de derde cameleon die ik vandaag zag. Ik dacht nog even snel een foto te maken omdat deze weer een heel andere kleur had, maar ik werd gelijk drijfnat toen ik de deur opende. Dus maar snel opgegeven. Op de avonddrive nog een mooie groep olifanten gezien met veel jong spul. Al met al was het een mooie dag die nu buiten op 50 meter van mijn campeerplaats trompetterend wordt afgesloten door olifanten die in de poel net buiten het hek tekeer gaan in het voor mij volslagen duister. O ja, er is boven Mopani in Kruger nog geen Internet beschikbaar. Dus alle verslagen gaan in concept. Ik heb uit alle vorige verslagen de foto’s verwijderd, voor een mogelijk nog te realiseren nieuwe poging, en de fotocamera instelling voor JPEG gewijzigd in S3, waardoor het veel kleinere bestanden worden. Mogelijk dat de volgende verslagen weer voorzien worden van een fototje. Dit is een proefje met twee foto’s. foto-update

Flap-necked Chameleon, Kruger, South-Africa

2015-01-262019-09-05

Roadtrip Etappe 11: Campismo Aguia Pesqueira naar Tzendse

Maandag, 26 januari 2015

Vanmorgen heb ik het iets later gemaakt, want ik kan toch pas na acht uur de grens over. Om 7.30 uur echter stond ik voor gesloten bomen ergens halverwege de route. Na enige tijd kwamen er 3 in uniform geklede jongeren met geweren uit een bospad die alle gegevens weer eens opschreven. Afijn na een klein oponthoud was ik toch om 8.30 uur bij de grens.

Etappe 11 - Route van Campismo-Aquia-Pesqueira naar Tsendze — Etappe 11 – Route van Campismo-Aquia-Pesqueira naar Tsendze

Hier ging het vele malen sneller dan gisteren. Mozambique uit gaat makkelijk als je tenminste een geldig visum kunt overleggen. Iedereen kende mij natuurlijk nog van gisteren, want zo’n Europeaan is toch wel iets bijzonders op die locatie. Voor de toegang tot ZA is je paspoort en het kenteken van de auto genoeg.
Ik heb gelijk even gevraagd of er in Mopani een ATM is, maar dat wist men niet zeker, dus ben ik maar teruggegaan naar Letaba, want daar is er in ieder geval een.
Ik heb wat geld gepind en het mooie terras maar weer opgezocht voor en koffie met een muffin. Die wordt keurig geserveerd met boter, jam en kaasschaafsel. Daarna via wat graffelwegen naar Mopani om in te checken voor Tsendze. Het lijkt mogelijk dat er hier voor beperkte tijd Wifi gekocht kan worden bij het conference centrum, dus dat kan ik morgen na 10.00 uur navragen. Misschien dat er dan toch nog iets van het blog overkomt.
Het was vandaag voor de derde dag op rij weer baai hot; 38-40 graden wist men te vertellen. Dat vraagt wel wat extra vocht, en dus er een groot gat geslagen in de fris en bier voorraad. Morgen maar aanvullen. De 3000km grens is inmiddels gepasseerd.

Young Blue Wildebeest, Kruger, South-Africa

Blacksmith Lapwing, Kruger, South-Africa

Southern Carmine Bee-eater, Kruger, South-Africa

2015-01-252019-09-05

Roadtrip Etappe 10: Balule naar Campismo Aguia Pesqueira Limpopo

Zondag, 25 januari 2015

Om vijf uur was ik al onderweg. Nog een kwartiertje met de lampen aan, maar daarna was het ook licht genoeg. Vandaag onderweg niet veel gezien. Een hyena was daarop de uitzondering.

Etappe 10 - Route van Satara naar Campismo-Aquia-Pesquira — Etappe 10 – Route van Satara naar Campismo-Aquia-Pesquira

Ik was dus ook al vroeg in Letaba waar ik koffie gedronken heb op het terras met een mooi uitzicht op de gelijknamige rivier. Omdat ik niet wist hoe het er op de grens aan toe zou gaan heb ik nauwelijks omweggetjes gemaakt en de hoofdweg gevolgd. De ZuidAfrikaanse kant ging gewoon snel, maar de kant van Mozambique vraagt veel meer tijd. Als Europeaan moet je een visum hebben om het land in te mogen. Kosten R1048 en heel veel papieren invullen. De computer werkte niet dus de oogscan en vingerafdruk konden niet worden gemaakt, dus moest de ambtenaar een handgeschreven exemplaar maken, en inplakken in het paspoort. Daarna langs bij customs voor het nodige papierwerk. Kosten R 300. Daarna naar de parktoezichthouder. Kosten R 300 per dag. Nou had ik gelukkig bijna 2000 rand in de knip, dus ik kwam er net mee, maar ik moest ook de camping nog betalen. Kosten R 82 per dag. Ik heb dus ter plekke besloten dat de voorgenomen rustdag moest vervallen, en dat de roundtrip in 1 dag gemaakt moest worden. Met een praktisch lege beurs op weg.
Voor de komende grensovergangen zal ik een grotere marge aanhouden.
In het Limpopo deel heb ik praktisch geen wild gezien, wel veel koeien. Mijn opmerkingen daarover later bij de parktoezichthouder bevestigde dat. Ze hopen binnenkort de mensen die nu nog in het park wonen en die hun vee gewoon los laten lopen te verkassen naar buiten het park. Persoonlijk geloof ik niet dat het op korte termijn gaat lukken.
De wildstand is na de jarenlange oorlog in Mozambique nagenoeg uitgeroeid en herstel vraagt veel tijd ondanks de hulp van ZA dat recentelijk nog 30 km hekwerk heeft verwijderd om migratie te bevorderen.
Op de camping ben ik nog de enige persoon. Er zijn 8 prachtige ruime plaatsen met mooi uitzicht op het stuwmeer want dat is het. Je kunt echter niet bij het water komen vanaf de camping. Ik heb een eventuele avonddrive of morgenochtend een verdere verkenning maar uit mijn hoofd gezet. Ik heb het idee dat het niets zal toevoegen aan mijn beeld. Positief is dat de weg een stuk beter was dan ik had gedacht. Ik heb de middag doorgebracht met een paar biertjes en wat achterstallig schrijfwerk.

Zebra's, Fish-Eagle Campsite, Mozambique — Zebra’s, Fish-Eagle Campsite, Mozambique

Campismo Aguia Pesqueira Limpopo, Mozambique

2015-01-242019-09-05

Roadtrip Etappe 9: Skukuza naar Bascule

Zaterdag 24 januari 2015

De natuur doet zijn werk. Om 4.40 uur was ik er uit! De poort gaat om 4.30 uur open. Het is dan aardig donker. In het half uurtje dat ik nodig had voor toilet, ontbijt, koffie zetten en de auto vertrekgereed maken was het ook echt licht. Dat gaat heel snel.

Etappe 9 - Route van Skukuza naar Satara — Etappe 9 – Route van Skukuza naar Satara

Toen ik de poort uitreed zag ik een prachtige oranje gloed, maar voor ik een geschikt plekje had voor de foto was het al over. De Afrikaanse dag komt snel. Wel is het nog ongeveer een uur prachtig licht. Daarna wordt het snel flets. De route die ik in gedachte had ging al snel mis. Afslag gemist. Dus kwam ik weer in Lower-Sabie terecht. Niets mis mee, immers een favoriet in Kruger.

Yellow-billed Stork, Kruger, South-Africa

African Fish-Eagle, Kruger, South-Africa

Dus vandaar naar Olifants/Balule. De reservering moet eerst in Olifants worden bekrachtigd, maar de route ging over Balule. Helaas kon ik geen gebruik maken van de laagwaterbrug want die was beschadigd, dus moest ik 30 km omrijden, heen en weer terug, en morgen nog eens. Het leven gaat niet over rozen. Maar ook deze extra km’s hebben Kruger kwaliteit. Olifanten en giraffen langs de weg maken veel goed.