Snow Valley SP – Death Valley NP

Vrijdag 6 april 2018

Eerder dan gebruikelijk opgestaan want er was vandaag 500 km te overbruggen tot Death Valley NP

De route gaat via Las Vegas maar de Hwy was redelijk rustig. Net na Las Vegas vond ik nog een M voordat het grote niets begon, waar ik het bericht van gisteren nog verstuurd kreeg en waar ik een half uurtje genomen heb om de mailbox met paasaanbiedingen op te schonen. De route ging door 4 van de Staten; Utah, Arizona, Nevada en Californië en ging ook de laatste tijdsgrens over. De klok kon weer een uurtje terug.

Ik was blindelings naar Stovepipe Wells gereden maar had al bij Furnace Creek kunnen stoppen want daar was de camping geboekt. Foutje in mijn administratie. 

Ik was om half zes lokale tijd op de camping na een reisdag van bijna 11 uur. De generator mocht tot zeven uur draaien zodat de camper nog wat kon afkoelen. In Las Vegas was het 30 graden; hier nog een paar graden erbij. Weinig foto’s gemaakt ; de meeste van de werkelijk fenomenale kleuren bij zonsondergang 🌇 rond zeven uur.

Stovepipe Wells Village (Death Valley )

Voor ik echt onderweg was was het al tegen tien uur. Natuurlijk eerst de watertank geheel gevuld en het vuile water afgevoerd. Daarna even wat boodschapjes gedaan, en ook nog de tank weer gevuld. De weg naar Death Valley gaat door een tussen twee bergmassieven gelegen dal. Op een van de keten was nog een hoop sneeuw te zien. Best vreemd als het buiten weer zo’n 30C is. Met een sanitaire stop onderweg was ik ruim drie uur later op bestemming. Direct de electra aangesloten en de airco op hoog, want zodra je stil staat overvalt je de hitte. De tomtom had voor het laatste gedeelte van de rit een andere keus gemaakt dan ik geplanned had. Hierdoor had ik minder van het park gezien dan gedacht. Ik heb desondanks besloten eerst maar eens wat af te koelen in de kleine pool die bij dit dorp hoort. Nou ja dorp: eigenlijk zijn het slechts twee opstallen met wat bijgebouwen waar je een kamer kunt krijgen. Bij de pool stond de thermometer op 100F. Daar heb ik nog eens nagelezen wat er eigenlijk te zien zou zijn, en besloten later op de dag nog naar het laagste punt van Amerika te gaan, en om een blik te werpen op de hoogste berg van Amerika (als je Alaska en Hawai buiten beschouwing laat): Mount Whitney. Ik hoopte op wat zachter licht vanaf 5 uur.

image

Aan de foto is wel te zien dat het heiig was en de Telescope Peak trail voor het zicht op de hoogste berg heb ik niet gevonden. Wel heb ik even een onverharde weg genomen naar de Devils Golf Course. Daar liggen grotere brokken wat lijkt op modder maar in werkelijkheid zoutformaties zijn.

image

Vervolgens heb ik nog een soort lus gereden  met de naam Artist Drive, een bochtige route door de rotsformaties met alle kleuren van de regenboog. Deze weg is eenrichtingverkeer vanwege de smalle weg. Grotere campers mogen er ook niet over. Een impresie:

image

image

image

image

Ik had gedacht de 160km route (ja het zijn grote afstanden) voor donker af te kunnen sluiten maar dat is niet helemaal gelukt. Met een mooie rode hemel naar het westen rijdend moest het laatste halfuurtje toch in het duister.
Ik had morgen hier ook geplanned maar ik ga via een andere route het park uit en doe het eerste deel van de lange etappe naar Sequoia NP.