Vanmorgen tot ongeveer 8 uur in bed blijven liggen; het is tenslotte mijn rustdag. Na de gebruikelijke ochtendactiviteiten wilde ik de autoramen sluiten om een wandeling te maken langs de kust. Tot mijn schrik ging dat niet en ook wilde de auto niet meer starten. Een lege accu, waarschijnlijk omdat ik gisteravond wat langer had liggen lezen met de binnenverlichting aan en ook mijn tablet had geladen. Gelukkig werd ik via de receptie snel geholpen door een service auto, maar ik ben daarna eerst maar een stukje gaan rijden om weer wat lading in deze zwakke accu te krijgen. Ik heb van de nood gelijk maar een deugd gemaakt door boodschappen te doen en koffie te drinken.
Daarna toch maar begonnen aan de wandeling van 2×6 km langs de kust met de naam Surfcoast Walk die vanaf de camping naar Pt Addis beach gaat. De beloofde manigfieke uitzichten vielen wat tegen, en na de eerste thrills wordt het al snel monotoon. Het coastal heathland zoals het wordt genoemd heeft wel een aantal fraaie wilde bloemen te bieden en wat bijzondere struiken: het is een beschermd gebied.
Op de terugweg had ik nog wel een leuke verrassing. Ik was er getuige van dat een kleine slang de net gedode muis oppakte en na de kop bijna naar binnen te hebben gewerkt de veilige bush in kroop met de muis in de bek.
Een enerverende onderbreking van de warme, en mijn voeten slopende, wandeling. (Geen echte wandelschoenen meegenomen). Na een biertje op de camping ga ik straks weer naar de chinees, deze keer voor de fried rice. Ik wil morgen vroeg op pad omdat het ook vanmorgen weer erg druk was op de Great Ocean Road. Misschien omdat het morgen zondag is dat in de vroegte meevalt. Als alles meezit kan ik dan toch nog iets van de Grampians zien.