We hadden gisteravond een geweldig onweer waarbij de tenten in de lucht vlogen en velen alles nat kregen. De camper hield zich kranig. Vanochtend stonden er nog wel heel veel grote plassen en moesten de campeerders alles te drogen hangen. We hebben nog een heen en weertje gemaakt naar het sprookjesbos en zijn daarbij duizenden zebra’s tegengekomen. Naast de vele springbokken waren er ook nog een tiental jackhalzen te zien onderweg. Kortom een prachtige afsluiting van Etosha Nationaal Park.
Daarna is de vaart er in gezeten zijn wij uitgekomen op een “camping” in Usakos waar we ook de tank weer hebben gevuld. We moesten hier nog 80N$ betalen voor echte gribus. Ik was me morgen liever in de camper dan we aan het “washok” te wagen. Morgen naar de kust.
Vandaag hadden we drie ontmoetingen met de koning(innen) van de dieren: de leeuw. Gelijk al bij het begin een eenzame man, een poosje later 1 man met drie vrouwen en nog een half uurtje later een groepje van 8 leeuwen waaronder twee jonge mannetjes.
Daarna werd het een stuk rustiger maar niet echt saai. We noemen deze dag maar de stokstaartjesdag. Op vele plaatsen kwamen we deze markante bewoners tegen. Als je daar nog de groepen giraffen (groot en klein), zebra’s, struisvogels, ooievaars, gemsbokken, springbokken en impala’s aan toe voegt is er niets te klagen.
Een slang onder de auto deed ons wel even schrikken maar blijkbaar net niet onder de wieln. Het was weer een warme dag met 35 graden rond het middaguur. We hebben om 15.00 uur de camping opgezocht en rusten nu verder uit. Morgen nog een halve safaridag en daarna begint het vervolg van het avontuur.
We waren er vanmorgen redelijk vroeg bij, maar toch wel later dan geplanned. Ook vanmorgen liet de wekker ons in de steek.
Het fototoestel van Ali heeft nog steeds kuren. Schijnbaar is het er door de vochtigheid van de Victoria Falls in Zambia en de hoge temperaturen ( en grote temperatuur verschillen) de electronica teveel geworden. Wat we ook proberen, hij maakt geen enkele mooie foto meer. Het eigen geheugen moet het vanaf nu doen.
Het ritje van vanmorgen was teleurstellend. Geen belangrijke sightings, slechts een grote kudde springbokken is het vermelden waard. Hopelijk morgen meer geluk.
De middag hebben we op de camping doorgebracht. Ik heb de taping van de bumper versterkt en Ali heeft wat gewassen, en heeft toen haar moede lichaam te rusten gelegd, terwijl ik wat ben gaan lezen. Na een geïmproviseerde maaltijd (geen winkel beschikbaar) gaan we op tijd naar bed.
Weer verslapen!! Het wekkertje deed niet wat er van verwacht wordt. Desalniettemin om 8.30 uur op stap en gelijk buiten de poort krijgen we aanwijzingen voor twee leeuwen vlak bij de camping. En ja hoor, gelukkig treffen we meneer aan. In de ochtend ontmoeten we nog een neushoorn van formaat en als we een tweede zien ontspint zich een mooi tafereeltje. Ineens gaat de neushoorn in een korte aanval. Ali ziet door de kijker dat hij een leeuw/leeuwen verjaagd. Als de neushoorn weg is komen de leeuwen terug. Op de film is het waarschijnlijk niet goed te zien, maar we zien tenminste vier grote leeuwinnen en een zelfde aantal welpjes.
Helaas geen olifanten vandaag, maar we prijzen ons zelf wel gelukkig met de dag die ook giraffen en struisvogels bracht.
We waren om 15.30 al in Halali, maar we gaan niet meer op pad. Genoeg is genoeg. Morgen blijven we op deze camping en doen een safari in de buurt. Daarna naar het laatste kamp in Etosha. Vanavond gaan we verder met de planning van de rest van de reis.
Gelukkig bereikten wij vanmorgen op de laatste restjes benzine de “grote” stad Rundu. Maar wat je je er ook bij voorstelt als hoofdstad van het Noorden van Namibië, het valt toch nog altijd tegen. Bij de eerste benzinepomp werd de creditcard geweigerd, en ook bij de tweede pomp gebeurde dat in eerste instantie. Uiteindelijk was de baas van de tent bereid de kaart te accepteren en er ook gelijk aan te koppelen dat we meer konden afschrijven zodat we cash geld kregen. Hij heeft ongetwijfeld gezien dat we ten einde raad waren. Met een volle tank en geld op zak op weg naar Grootfontein.
De wegen zijn buitengewoon goed te beriiden zodat de gemiddelde snelheid in de buurt komt van de 100km. We waren zo vroeg bij Grootfontein dat we besloten door te rijden naar Etosha National Park, Zo gezegd, zo gedaan. Na een totaal van 635 km kwamen we aan, en er was plaats genoeg. We hebben ons voorlopig ingeschreven voor drie dagen park en de eerste nacht op de camping van Namutoni Resort.
De hele dag zijn we in de weer geweest om mieren te doden die zich bij duizenden in de camper hebben genesteld in Popa Falls via de electra kabel. Daarom in Namutoni eest de auto maar eens een beetje gewassen, en daarna heerlijk gegeten met een “Out of Africa” gevoel bij kaarslicht en een varken aan het spit. Nu nog even lezen en morgen vroeg op voor de eerste gamedrive.
Overigens hebben we tussen de poort en de receptie al een aantal giraffen, zebra’, vlakvarkens en antilopen gezien, en hebben twee zadeldek jackhalzen onze campingplaats bezocht en ons gezelschap gehouden bij het eten. Dat belooft veel, maar de bewijzen moeten morgen komen.
