Tag: Texas

Geplaatst op

Big Bend National Park _ Bottomless Lake State Park

Maandag 26 maart 2018

Ik heb besloten de navigatie even te negeren en ook het laatste stukje begaanbare weg mee te nemen in het park naar Study Butte ondanks dat het wat omrijden is.

Goed dat ik dat gedaan heb want het was het enige mooie stuk van de hele lange etappe van 600 km door Texas en New Mexico. De laatste 500 km gaan door een enorme hoogvlakte waar het aardoppervlak nauwelijks wordt gebruikt maar de ondergrond des te meer. De aaneenschakeling met in exploitatie zijnde velden met Jaknikkers, silo’s, elektriciteitsmasten en overige installaties maakt de weg buitengewoon onaangenaam, die bovendien in Texas ook nog superslecht was met enorme potholes. Nee Hwy 285 krijgt van mij een groot rood kruis en daarmee dit hele deel van Texas. Niet voor herhaling vatbaar. Het werd nog versterkt door wat regen in Texas en onophoudelijk harde wind. In New Mexico ging het licht soms aardig uit door zandstormen en stofstormen. Het leek op de weg wel wat western_achtigs met overwaaiende hooibollen of wat voor struikjes dat ook zijn

Kortom alle reden om het tempo wat te drukken.

Ik was dan ook pas om 18.30 op de eindbestemming maar kon de klok gelukkig nog een uurtje terugzetten: nieuwe tijdzone. Diner alsnog om 18.00😇.

Geplaatst op

Big Bend National Park _ rustdag

Zondag 25 maart 2018

Vandaag de dagtrip gemaakt over het overgrote deel van de wegen door het park die toegankelijk zijn met de RV, en geen dirt road zijn, want dat vind de verzekering niet goed. Dat komt er op neer dat ik naar de Santa Elena Canyon ben gereden om daar de trail te lopen en weer terug over dezelfde weg.

Een gedeelte gaat over de Ross Maxwell Scenic_drive. Bij elkaar is dat heen en terug ongeveer 250 km. Een stevig ritje maar wel de moeite waard.

Voordeel: de auto airco maakt het uit te houden. In de schaduw op de camping is het ver over de dertig graden. In de middag wat gelezen. In dit park is er geen bereik, maar als troost wel een paar roadrunners.

.

Geplaatst op

Seminole Canyon State Park _ Big Bend National Park

Zaterdag 24 maart 2018

Om de gebruikelijke tijd vertrokken naar de hoofdbestemming in het uiterste zuiden: Big Bend National Park.

De navigatie had geen enkele moeite met deze bestemming. Blijkbaar al eens eerder ingesteld. Hwy 90 is een prachtige weg waar ik vandaag zowaar ook nog iets van wild heb gezien. Javelinos staat hier bij de camping aangegeven worden de wilde zwijnen genoemd die ik onderweg zag. Hier wordt er voor gewaarschuwd omdat ze in tenten inbreken waar voedsel in ligt. Alles moet in beer en dus ook javelino bestendige stalen kasten die bij de campingplaatsen staan. En vandaag ook diverse roadrunners…. Ja natuurlijk de weg overstekend. (Anders zie je ze eigenlijk niet). Bij de toegang tot het park heb ik de jaarkaart America the Beautyfull aangeschaft voor 80 dollar. De gewone parktoegang is anders 25 dollar, dus die ga ik de rest van de reis gemakkelijk terugverdienen. De hoofdweg van Marathon tot Rio Grande Village waar ik op de camping sta is mooi om te rijden en met een maximum snelheid van 45 mph is er ook tijd om wat rond te kijken.

Voor het eten nog de korte trail gedaan vanaf de camping.

Vandaag en morgen geen hook_up helaas. Met 30 plus graden zou de airco moeten blazen maar ik mag hier de generator niet gebruiken. Ik sla mij er wel doorheen.

Geplaatst op

Cranes Lake _ Seminole Canyon State Park

Vrijdag 23 maart.

Nu ik de wekker toch maar steeds zet ligt de vertrektijd steeds tussen kwart over acht en half negen. Vanmorgen voor de eerste keer de tanks geleegd; helaas niet helemaal zoals het hoort. Het bleek dat vanaf fabriek de Black_water afsluiting open heeft gestaan, dus toen ik het deksel wilde verwijderen om de afvoerslang aan te sluiten gutste het er direct uit. Niet echt aangenaam, maar met het grijze water en de snel aangesloten waterslang was het al gauw verdund en in de berm verdwenen. Leerpuntje 😂. In San Antonio toch nog weer een keer een verkeerde afslag genomen op de spaghetti aan wegen. Bij de planning van de reis had de naam San Antonio wel wat van een rustig Mexicaans stadje, maar het is een mega stad. Daarna ging de reis voornamelijk over Hwy 90, en die werd al snel een stuk rustiger wat toch prettiger rijdt. Bij Del Rio gaf de navigatie een verkeerde bestemming aan omdat de eindbestemming bij aanvang van deze etappe niet werd gevonden. Bij Del Rio vond hij de eindbestemming wel maar ik vertrouwde het toch niet helemaal omdat de aankomst tijd bij bestemming twee uur versprong. Bij een controle post van de immigratie dienst even nagevraagd en toen maar teruggereden (40km) en daarna ging het wel goed en was ik maar een uur later op bestemming, na weer een controle post te zijn gepasseerd.

In het park nog even een leuke wandeling gemaakt.

Vanaf de heel ruime parkeerplek had ik een mooi uitzicht op weer een mooie zonsondergang.