Etosha-Okaukuejo-Rose Saturday

Zaterdag, 11 maart 2017 (vervolg)

Om ongeveer 6 uur kwam er een nieuwe Hilux met Bushlore embleem de camping oprijden. De chauffeur vroeg mij de sleutels, reikte naar beneden naar de vloermat aan de chauffeurskant,trok deze terug naar achteren en startte de motor. Mijn mond viel open. Ik kon mijn ogen en oren niet geloven. Al die moeite en frustraties vanwege een geblokkeerde censor die onder de vloermat is bevestigd. Hij heeft nog even onder de auto gekeken of bij het starten een brandlucht of schroeilucht zou ontstaan, vanwege een los contact, maar geen indicaties van iets dergelijks. Om kwart over zes verdween de nieuwe Bushlore Hilux weer van de camping om de ongeveer 650 km terug naar Windhoek te maken. Ik had uit voorzorg alles al ingepakt om een snelle transfer mogelijk te maken, dat kon allemaal terug naar de inmiddels standaard plekjes in de auto.

Daarna vond ik het tijd om mij maar eens te verwennen en ben ik aangeschoven bij het buffet van het restaurant.

Etosha-Okaukuejo

Donderdag 9 maart 2017.

Vanmorgen met de zon opgestaan na een stormachtige nacht.

Het is droog gebleven maar er waren hevige windvlagen die de auto deden schudden. Omdat ik dus al vroeg op pad was, was ik al rond 1100 uur bij Windhoek, waar het Daan Viljoen Nature Reserve op het lijstje stond, maar ik heb besloten deze bestemming maar te schrappen en te gaan voor een van de opties een stuk noordelijker om de gedachte etappe morgen naar Etosha te verkleinen. Zelfs met een stop bij de supermarkt en benzinestation heb ik toch zonder vermoeidheidsverschijnselen Etosha zelf bereikt, en na het inchecken voor vandaag ook nog een drive gedaan van twee uur. Mij werd aangeraden per dag te booken op de campsites omdat ik misschien wel eerder weg zou willen vanwege alle regen die ook hier is gevallen, waardoor het aantal  sitings lijkt tegen te vallen. Ik ben bij de drive al wel twee keer afgesloten paden tegengekomen, maar (wel is waar slecht zichtbaar) met twee leeuwinnen was ik toch heel tevreden.

Morgen ga ik het nieuwe kamp van Etosha maar eens opzoeken, als de regen geen spelbreker wordt.

Roadtrip Etappe 19 van Halali naar Okaukuejo

Woensdag 4 februari 2015.

Aantekeningen: zie blog. Dus hieronder alleen nog wat foto’s. Zeg maar een gewone dag waarin ik in de morgen van Halali naar Okaukuejo ben gereden. De reden dat ik twee dagen voor Okaukuejo heb gekozen is dat ik ontdekt heb dat de tot nu toe voor gewone toeristen gesloten westelijke uitgang: de Gator Gate nu ook open is voor toeristen en niet uitsluitend voor touroperators. Dat maakt het mogelijk om 200 km in westelijke richting te rijden, en dat was ik nou net van plan: richting Skeleton Coast.

image

De avonddrive was ronduit teleurstellend.

image image image image image image image image