Het avontuur begint

Dinsdag 13 maart2018.

Vanmorgen langs ’t Loo gereden om Caelan en Ed op te halen die mij vergezelden naar Schiphol. Inchecken van bagage en douaneformaliteiten gingen mooi snel zodat er nog ruim de tijd was voor een kopje koffie.

De vlucht naar Detroit verliep ook goed, maar daar moest ik door de douane en opnieuw de bagage op halen en weer inchecken. De douaneformaliteiten duurden bijna anderhalf uur!! Waar een groot land klein in kan zijn. Waanzinnig gewoon. De koffer heeft waarschijnlijk heel wat rondjes op de band gedraait. Ik kon met een shuttle naar de gate.

Ik had gelukkig genoeg tijd, zeker toen het vertrek een uurtje werd uitgesteld vanwege late aankomst door slecht weer in Chicago. Ik was dus later in Chicago dan gedacht, maar nadat ik de bagage had afgehaald vond ik direct de shuttlebus naar Best Western At O’hara Hotel. Nog even gevraagd en ja hoor instappen en rijden. Nu kreeg ik het na enige tijd toch wat benauwd want in mijn herinnering was het hotel niet al te ver van het vliegveld. Na ongeveer een half uur hielden we stil voor een hotel met de goede naam maar met een extra toevoeging. Ja hoor er zijn twee hotels met dezelfde naam maar in verschillende wijken van Chicago. De chauffeur maakte er geen enkel punt van en laadde de koffer weer in en twintig minuten later stond ik op de juiste plek.

Snel de camperformaliteiten geregeld en daarna naar een soort bar met hapjes. Een soort tosti besteld met een frietje. Veel te veel natuurlijk. Geen doorkomen aan. Het lokale biertje smaakte er wel goed bij.

Op tijd er in want de wekker gaat weer heel vroeg.

Chicago

Ik was er vanmorgen bewust vroeg bij. Ik wilde niet het risico lopen vast te komen te zitten in een taxi naar het vliegveld. De doorman had twee opties; even wachten op een reguliere taxi (kosten ongeveer 40 dollar) of gebruik maken van een dikke zwarte auto die voor de deur klaar stond (kosten 50 dollar). I love big cars, dus een ritje in zo’n tv security car had de voorkeur. De chauffeur heeft behoorlijk zijn best gedaan om een record te vestigen tussen hotel en vliegveld La Quardia.  Ik was er dus ruim op tijd. Ik dacht altijd dat dit een heel groot vliegveld was, maar zeker de A terminal stelt nauwelijks iets voor met 6 gates. Ik was de enige passagier bij de douane: geen wachtrij _ heerlijk. De vlucht had wat last van turbulentie maar niet verontrustend. Bij aankomst even lopen zoeken naar trein/shuttle/taxi tot iemand mij verwees naar een terminal waar hotelbusjes af en aan rijden. En ja hoor er kwam er na een kwartiertje ook een van de Best Western. Deze keer dus geen transfer kosten. Ik voelde me gelijk minder schuldig over de extravaganca van vanmorgen. Het hotel ziet er veel slechter uit dan ik mocht verwachten. Ze zijn druk aan het verbouwen: jacuzzi in de kamers.

image

De kamers zijn echter uitstekend en ruim. Twee keer het oppervlakte van de New Yorkse.

Ik heb vanmiddag de formaliteiten afgehandeld voor de camperhuur van morgen hier in het hotel (de reden om dit hotel te nemen). Ik heb besloten verder niet Chicago te verkennen. Het hotel ligt op forse afstand. Vanaf hier tot bijv. de Willes Tower vraagt meer dan een uur (lopen-trein-lopen). Het weer is hier wat minder vandaag en ze verwachte hier vanavond en morgen de effecten van een aantal zware stormen/tornados. Dat maakt op avontuur gaan toch minder aantrekkelijk. Op de tv zijn waarschuwingen om weg te blijven van de ramen! Dat wordt morgen nog wat. Ik zal de snelheid wel aanpassen aan de omstandigheden. Ik ontbijt morgen in het bij dit hotel horende restaurant. Toen ik daar vanavond dacht te eten kwam ik bedrogen uit: ook in de verbouwing.

image

Gelukkig was er aan de overkant van de weg een drive-in met zo’n grote M. Happy meal en even bloggen. Ik ga er op tijd in.