Victoria Falls bij Livingstone in Zambia

Zondag 4 maart 2007

Vanmorgen lekker uitgeslapen, of misschien beter geformuleed: langer blijven liggen. Daarna naar de falls gereden. De auto staat net voor de grens geparkeerd, en we zijn het park ingelopen zonder ergens te betalen. We hebben de falls dus slechts voor een deel gezien maar dat maakte al een onvegetelijke indruk. We hebben geen poging meer gedaan om de Zimbadwaanse kant te gaan bekijken na onze ervaringen aan de grens gisteren.

Nadat we nat genoeg geworden waren en de nodige foto’s en filmbeelden hadden gemaakt zijn we heel brutaal het “The Falls” hotel ingelopen en hebben daar een internet werkplek gevraagd die we ook kregen tegen betaling van $10. per 50 minuten.Het idee was een eventueel reeds gebruikt limiet van de creditcard te nivelleren door geld van de giro over te schrijven. Alle handelingen zijn ook prima gegaan, maar doordat ik geen pincode had kon de order niet worden bevestigd!. Volgende keer of een copie meenmen of telefonisch de code door krijgen. Veel te regelen. Nu zit er niets anders op dan de Postbak morgen tijdens kantooruren te bellen om de zaak uit te leggen en het krediet eventueel te verhogen.

De middag in volledige rust op de camping doorgebracht, en de volgende twee etappes doorgenomen. We hebben nu al twee dagen heel beperkt gegeten omdat we de creditkaart niet onnodig willen gebruiken. We hopen morgen aan het eind van de dag in Katima Mulilo te kunnen pinnen. Dan zijn we uit de brand. Mede daarom vandaag de twee losse delen van de bodemplaat met de laatste stukjes waslijn aan elkaar gezet zodat we naar Namibië kunnen zonder eerst de garage op te zoeken.