Woensdag 3 september 2014
Omdat het weer voor vandaag wat wisselvallig zou zijn, heb ik de auto maar weer naar de veerboot gebracht om naar Krka te gaan. Een prachtige locatie die we ook in 1979 bezochten, en ik ook onlangs nog bezocht. Het spectaculaire van het stromende en vallende water is altijd weer boeiend. Gewapend met fotocamera en filmcamera kreeg ik deze dag op een geheel andere wijze toegang, nl. per boot.
Ik had mijn auto geparkeerd bij het plaatje Skradina, wat verder verwijderd van de main attraction; de grote waterval. (Skradinski Buk). 
Dat maakte dat deze dag weer afweek van de vorige keren. Er zijn eigenlijk drie etappes te onderscheiden, die je met de boot kunt afleggen. De eerste of de laatste als je van boven naar beneden zou rekenen heb ik nu genomen. In 1979 hebben we de tweede gedaan met een bezoekje aan een oud klooster op een eilandje in het meer. De derde bewaar ik voor een andere keer. Het was een goede dag voor een bezoek, en dat dachten ook vele anderen met mij. Het was weer erg druk, maar door de grote hoeveelheid water was er gelukkig geen gelegenheid voor de bezoekers om aan de voet van de waterval te baden, iets dat twee jaar geleden wel het geval was. Ik heb erg mijn best gedaan om met de instellingen te experimenteren om het water te bevriezen, en de omgeving scherp te houden. Alles wel vanuit de hand, niet het meest ideale, maar ik had deze keer besloten om het statief in de auto te laten omdat je toch heel wat meters moet maken op zo’n dag.
Bij aankomst in Biograd nM moest ik anderhalf uur wachten op de veerboot naar Tkon, een mooie gelegenheid om de plaatselijk boulevard maar eens te bekijken. Voorspelbaar:veel terrasjes en ijstentjes. Genieten van het leven is wel de uitstraling van al deze kustplaatsjes. Kortom het was ook wat mij betreft een goed bestede dag.