De vlucht van Christchurch naar Auckland had wat vertraging door te late aankomst en onderweg werd er ook nog iemand niet goed zodat we eerst de medicie hun werk moesten laten doen.
Dat maakte de veiligheidscheck op Auckland weer een hoge stress factor. Gelukkig heeft de vlucht naar Shanghai ook een half uurtje vertraging. Ik heb de laatste dollars maar ingewisseld voor de euro.
Tijd om te shoppen heb ik niet en al had ik dat wel dan nog. …
Het is vandaag vrijdag 25-10 iets beter weer dan gisteren, maar de zon heeft zich nog niet laten zien. Het waait hard met veel regen. Geen fotoweer. Alles is grijs.
Ik moet nog een paar uurtjes wachten op vertrek en hoop op beter weer op het zuidelijke eiland vanavond. Ik heb wel de site even gezien en de reacties gelezen. Leuk dat er volgers zijn. Ik zou er bijna zenuwachtig van worden. Ik hoop dat de op de telefoon opgeslagen concepten nu ook overkomen.
Nadat ik gisteren een dappere poging gedaan had om via een internetaansluiting een berichtje achter te laten werd ik verrast door de plotselinge omslag van het weer. Het was stevig gaan miezeren met hevige windvlagen. De voorgenomen wandeling heb ik maar afgesteld. Vanmorgen werd de hoop die ik had om nog een een paar prachtige foto’s te schieten van de kraterkegel die zo’n belangrijke rol had in The Lords of the Rings, en van de andere twee vulkanen ook verpest doordat de regenwolken zo laag hingen dat er geen stukje berg of sneeuw te zien was. Dus ben ik maar richting Wellington gegaan, maar niet via de SH4 maar via de riverroad richting Wanganui via Pirikiri. Dat heb ik geweten. Op die weg ben ik honderden grondverschuivingen tegengekomen en afgebrokkelde rotsbrokken met bomen. De weg was wel open, en op diverse plaatsen was men bezig de rommel op te ruimen met bulldozers. De Wanganui rivier was bruin van de af te voeren modder. Weer een paar uurtjes spanning en sensatie zonder er extra voor te hoeven betalen.
Vanmiddag heb ik nog wat tijd doorgebracht in Nga Manu Nature Reserve (bij Waikanae), waar ze een aantal broedprogramma’s hebben voor bedreigde vogelsoorten, en waar ik het voeren van de palingen kon bewonderen. Ze hebben twee soorten, de longfin en de shortfin. De eerste is endemisch en wordt twee meter lang in 100 jaar tijd (vrouwtjes dan want de mannen halen net de helft), de anderen zijn kleiner en leven korter en komen op meer plekken buiten NZ voor.
Nu sta ik in storm en regen in Paekakariki. Morgen naar de boot. Hopelijk met beter weer.
Vanmorgen dacht ik heel op tijd te kunnen zijn voor het mooiste plekje als de grootste geiser, The Lady Knox geiser, van Wai-O-Tapu thermal wonderland precies om 10.15 zou opstarten. Maar in plaats van 5 km naar het zuiden te gaan nam ik de weg naar het oosten. Na 38km bij een dringende tankbeurt werd het foutje echt duidelijk. Gelukkig was ik toch nog op tijd. Ik heb nog wel wat foto’s en film kunnen maken zonder dat er mensen in beeld stonden. Uiteindelijk was de uitbarsting toch wat minder spectaculair dan verwacht.
De rest van het park bleek overigens wel prachtig. Ik heb er meer tijd doorgebracht dan verwacht. Ik ben benieuwd naar de foto’s. Ik heb sterk het vermoeden dat ik de Av en Tv standjes van de camera nog niet helemaal door heb..
Na een simpele lunch nog wat rondgereden in dit wonderlijke landschap. Ik heb nog twee locaties bezocht met warme bronnen, maar ben niet echt uit de kleren gegaan. Slechts de sokken moesten even uit voor een korte ervaring met dit fenomeen.
De namiddag ben ik op hoog tempo door het jongste geologische park gewandeld; Waimangu Volcanic Valley. In één uur de route van ruim 2 uur gedaan in 1 richting en terug met de bus.
Omdat het om de hoek was en morgen ook in goede richting is ben ik weer naar dezelfde camping gegaan waar ik vanmorgen ben vertrokken: het Rerewhakaaitu meer. De namen hier zijn niet uit te spreken en erg verwarrend voor domme Hollanders.
Zondag 20 oktober.
Vandaag bijkomen (gedommeld tot 8.00 uur) van de lange tourdag van gisteren waarbij dwars door Auckland het noordelijke deel van het Noorder Eiland plaats heeft gemaakt voor het zuidelijke deel.
Eerst de administratie een beetje bijgewerkt en daarna naar het strand voor een paar foto’s
Vanmorgen gerekt tot 7.30 uur voordat ik er uitging. Na tandenpoetsen en een ontbijtje op weg naar Cape Reinga voor een plaatje. Dit is tevens één van de meest heilige plaatsen van de Maori. Het is schitterend en in stijl aangelegd.
Na wat foto’s op weg naar het Kauri park. Onderweg nog even afgeslagen naar de 90 miles beach via een bosweg van zo’n 10 km. Daar op het strand maar een eenvoudige lunch genuttigd. Tijd om te zonnen heb ik mijzelf niet gegund dus maar snel weer via dezelfde weg terug en door naar Kaitaia waar ik een grote supermarkt zag waar ik een blikopener en een zaklamp gevonden heb.
Vandaar via de kust naar Rawene ( te bereiken via de veerpont) en verder richting Waipoua Forest.
Daar een kort bezoek gebracht aan de vader van het bos: een heel grote en oude kauri.
Om 18.30 ongeveer gearriveerd op de camping bij Donnellys Crossing waar nog een plekje beschikbaar was.
Hier gelijk maar even onder de douche gegaan na bijna een week, want hier was lekker warm water uit de kraan. Een beetje opgeknapt ook het eerste blikje stevige soep gekookt na bijna een week brood. Ik ga straks lekker slapen, want morgen ligt een lange etappe in het vooruitzicht.