Donderdag 15 mei 2014.
Het vandaag niet helemaal gegaan zoals gepland. Maar laat ik beginnen met het melden van een zonnige dag zonder neerslag. Dat maakt het rijden echt een stuk aangenamer.
Ik ben vanmorgen wat eerder opgestaan om ipv onder de douche in de hot spring te stappen in de gerechtvaardigde veronderstelling dat het minder druk zou zijn dan gisteren. Na een half uur had ik het wel gezien. De zwavellucht begon me tegen te staan. Bij elkaar dus op tijd op weg voor een beoogde korte etappe. Bij de eerste ontmoetingen met de buffalo’s (zoals ze hier zeggen) heb ik dan ook rustig de tijd genomen.
Niet ver van Liard HS liggen de Smith River Falls. Je moet daarvoor zo’n twee km over een smal bospad rijden, en maar hopen dat je vandaag de enige bent met dit idee. De waterval blijkt nauwelijks goed bereikbaar te zijn. Het bospad houdt op en zoek het dan verder maar uit. Alleen van wat grotere afstand heb je er dus zicht op.
De Liard River is op sommige plaatsen zo breed dat het eerder een meer lijkt.
Bij km 832 is een picnic-plek met de naam Whirlpool Canyon. Die heb ik maar eens opgezocht en daar wat halsbrekende toeren uitgehaald om de mooiste foto’s te kunnen maken.
Het is inderdaad een grote draaikolk waar met veel geweld de ene boom na de andere door rappids worden geperst.Dat gebeurd vanaf twee kanten. VERY IMPRESSIF.
Onderweg ook nog een aantal fotostops voor scenery, buffalo en beer natuurlijk.
Watson Lake op km 976 is ongeveer het grootste dorp. Veel stelt het niet voor, maar in de folders is vooral aandacht voor het Signpost Forest, dus dat heb ik even met een bezoekje vereerd.
Ik heb ze niet allemaal bekeken hoor: het zijn er meer dan 17000. Ik kwam wel een stadsbord van Eindhoven (vast gejat) tegen, en een van een friese gemeente.
Je kunt er ter plaatse ook een maken, maar dat zal wel seizoen gebonden zijn want nu was er helemaal niemand.
Het einddoel van vandaag was Nugget City op km 1003. Daar zou een supermodern RV camp zijn. Maar zoals praktisch alles bleek het nog niet open. De vorst is nog niet uit de grond en de sneeuw nog niet allemaal opgeruimd. Dit weekeinde. Klonk bekend maar ik had er niets aan. De dichtsbijzijnde camping is het einddoel van morgen bij Teslin. De kop van het artikel geeft het al aan. In plaats van om half vier met de benen op tafel een pilsje te drinken moest ik nog 250km doorrijden. Ook de hier gedachtte camping was onvindbaar, zodat ik nu op een natuurcamping sta net als gisteren; zonder voorzieningen. Gelukkig heb ik genoeg gas en water aan boord. Het laatste stuk heb ik toch nog een keer onderbroken voor een wandeling door 40 cm sneeuw naar de Rancheria Falls. Zeker de moeite waard. Dat geldt trouwens voor de hele dag; prachtige natuur.
Ik ben nu drie dagen voor schema in Whitehorse. Geeft de gelegenheid daar nog iets te bekijken.
