Vrijdag 8 november 2013
Ik heb inderdaad besloten Dunedin verder te laten voor wat het is en te kijken of Mount Cook reëel was als ik toch onderweg nog ergens wat langer zou stoppen.
De eerste halfuur stop was natuurlijk het stationsgebouw van Dunedin zelf.. Het haalt het niet bij de schoonheid van Amsterdam Centraal maar is wel het leukste gebouw dat ik tot nu toe heb gezien.
Ik heb Dunedin langs de noordoever van Otago haven verlaten en via de A1 naar de Moeraki Boulders gegaan, een must see voor alle Kiwi’s.
Ik heb vervolgens tegen beter in bij Oamaru een stopje gemaakt voor de kolonie kleine blauwe pinguïns: niet gezien dus.
Wel was er ter plaatse een groepje steenhouders bezig met zaag, beitel en raspen, en konden kinderen het ook uit proberen.
Vanaf Oamaru rijdt je via A83 en A8/A80 door een uitgestrekte laagvlakte richting de Alpen.
Je komt daarbij een paar prachtige meren tegen. De Waitaki Rivier is op een paar plaatsen voorzien van stuwdammen die er voor zorgen dat het water uit Lake Waitaki energie opwekt in het verval naar de kust.
De laatste 60 km is one way en gaat langs Lake Pukaki dat een werkelijk heel bijzondere kleur heeft.
Ik sta vanavond op een DOC camping (je weet wel: zonder douche etc) onder aan de berg op twee km vanaf Aoraki.
Daar ga ik morgen even kijken of ik kan douchen.
Wel een verdrietpuntje vandaag: ik ben tot mijn grote verdriet de pasfoto’s van Ali en de kleinkinderen onderweg ergens verloren.
