Donderdag, 15 januari 2015
Na de gebruikelijke onrustige nacht (huilende babys) in het vliegtuig van Parijs naar Johannesburg duurde het ruim 1,5 uur voor ik door de douane heen was. De bagageband waarop de koffers uit Parijs waren geladen was al omgebouwd voor een vlucht uit Mauritius. De leftovers van Parijs stonden naast de band. Echt een aanfluiting voor wat zich een modern vliegveld noemt.
Etappe 1 – Route Johannesburg Busslore naar Pienaarsdam
Bij Bushlore ging de administratieve afhandeling heel snel en na een uitgebreide toelichting van de auto en deukencontrole dacht ik te kunnen vertrekken, maar mijn cameratas was verdwenen uit de lobby bij de balie. De medewerkster heeft snel de mensen gebeld die net voor mij waren vertrokken. Die hadden inderdaad per ongeluk ook mijn cameratas meegenomen. Gelukkig waren ze nog niet erg ver dus duurde het maar een half uurtje voor ze terug waren. Dus ik ging een stuk later dan ik had gedacht op weg. Ik probeer altijd zo snel mogelijk Johannesburg te verlaten. Ik had een uitgeprinte routebeschrijving van het depot naar de eerste bestemming maar toch was ik na twee straten al de weg kwijt door wegwerkzaamheden. Kortom, ik heb er ongeveer nog een uur over gedaan om de N1 naar N4 aansluiting in de goede richting te vinden. Bij Middelburg hield de Google beschrijving op. Ik dacht dat er een aanwijzing zou volgen, maar dat was niet het geval. Toen ik al ver voorbij Middelburg was heb ik bij een tankstation maar eens de kaart gecontroleerd. Het bleek dat ik al ver voorbij de afslag was die ik morgen moet nemen om naar Ithala te gaan. Ik heb daarom de gok genomen om de binnenweg te nemen naar Carolina in de hoop bij een aan die weg gelegen natuurreservaat een plekje te vinden, maar dat is niet gelukt. Wel kwam ik een aanduiding tegen van een luxueus maar affordable pension, en daar slaap ik dus vannacht.
Een leuke smaakvolle kamer, met sfeerverlichting, maar zonder verdere franje zoals ontbijt of een biertje, en zeker geen WIFI. Je begrijpt het al, ik ben de enige gast.
Alles gaat op slot, dus ik ga met een gerust hart slapen. Morgen zien we wel verder.