Johannesburg 

Woensdag 22 maart 2017

Na het ontbijt vanmorgen in de Chobe Bush lodge was het wachten op het transport naar de luchthaven van Kasane. De uitchecktijd was vervroegd van 12 naar 11 uur. Om 11.20 kwam de chauffeur van Bushlore die mij wegbracht. Het gebouw op de luchthaven staat helemaal in de stijgers en ziet er erg slecht uit. Tussen de steigerpalen door ingechecked en later de controle en immigratie poortjes gepasseerd.  Niets werkt er meer; alles moet met de hand worden gecontroleerd. Toen even wandelen naar het vliegtuig voor de vlucht van 2,5 uur.

We vertrokken op tijd en waren mooi op tijd in Johannesburg. Onderweg nog even genoten van de wolkenpartijen, een sandwich met blikje fris en even de ogen gesloten voor een uurtje.

De bagage gaat gelijk met de passagiers van boord, dus na de immigratie was het maar 5 minuten wachten op de band. In de aankomsthal was niemand te bekennen. Ik had net Bushlore gebeld toen de chauffeur er 5 minuten later al was. Het hotel dat ik vannacht heb is niet zoals ik dacht al op het vliegveld zelf, maar direct naast de Bushlore vestiging, dus nog ongeveer een uurtje rijden. Dat werd iets langer want het was rush-hour en dan is het hier echt een ongelooflijke chaos.
Ik ben om 18.00 uur ingechecked en na een douche de nextdoor chinees bezocht voor een redelijke avondmaaltijd.

Morgen is checkout om 11.00 uur. Dan verwacht ik ook het transport naar de luchthaven weer, tenzij mij nog even op kantoor willen zien.

Victoria Falls bij Livingstone in Zambia

Zondag 4 maart 2007

Vanmorgen lekker uitgeslapen, of misschien beter geformuleed: langer blijven liggen. Daarna naar de falls gereden. De auto staat net voor de grens geparkeerd, en we zijn het park ingelopen zonder ergens te betalen. We hebben de falls dus slechts voor een deel gezien maar dat maakte al een onvegetelijke indruk. We hebben geen poging meer gedaan om de Zimbadwaanse kant te gaan bekijken na onze ervaringen aan de grens gisteren.

Nadat we nat genoeg geworden waren en de nodige foto’s en filmbeelden hadden gemaakt zijn we heel brutaal het “The Falls” hotel ingelopen en hebben daar een internet werkplek gevraagd die we ook kregen tegen betaling van $10. per 50 minuten.Het idee was een eventueel reeds gebruikt limiet van de creditcard te nivelleren door geld van de giro over te schrijven. Alle handelingen zijn ook prima gegaan, maar doordat ik geen pincode had kon de order niet worden bevestigd!. Volgende keer of een copie meenmen of telefonisch de code door krijgen. Veel te regelen. Nu zit er niets anders op dan de Postbak morgen tijdens kantooruren te bellen om de zaak uit te leggen en het krediet eventueel te verhogen.

De middag in volledige rust op de camping doorgebracht, en de volgende twee etappes doorgenomen. We hebben nu al twee dagen heel beperkt gegeten omdat we de creditkaart niet onnodig willen gebruiken. We hopen morgen aan het eind van de dag in Katima Mulilo te kunnen pinnen. Dan zijn we uit de brand. Mede daarom vandaag de twee losse delen van de bodemplaat met de laatste stukjes waslijn aan elkaar gezet zodat we naar Namibië kunnen zonder eerst de garage op te zoeken.