Donderdag 24 oktober 2013
Nadat ik gisteren een dappere poging gedaan had om via een internetaansluiting een berichtje achter te laten werd ik verrast door de plotselinge omslag van het weer. Het was stevig gaan miezeren met hevige windvlagen. De voorgenomen wandeling heb ik maar afgesteld. Vanmorgen werd de hoop die ik had om nog een een paar prachtige foto’s te schieten van de kraterkegel die zo’n belangrijke rol had in The Lords of the Rings, en van de andere twee vulkanen ook verpest doordat de regenwolken zo laag hingen dat er geen stukje berg of sneeuw te zien was. Dus ben ik maar richting Wellington gegaan, maar niet via de SH4 maar via de riverroad richting Wanganui via Pirikiri. Dat heb ik geweten. Op die weg ben ik honderden grondverschuivingen tegengekomen en afgebrokkelde rotsbrokken met bomen. De weg was wel open, en op diverse plaatsen was men bezig de rommel op te ruimen met bulldozers. De Wanganui rivier was bruin van de af te voeren modder. Weer een paar uurtjes spanning en sensatie zonder er extra voor te hoeven betalen.
Vanmiddag heb ik nog wat tijd doorgebracht in Nga Manu Nature Reserve (bij Waikanae), waar ze een aantal broedprogramma’s hebben voor bedreigde vogelsoorten, en waar ik het voeren van de palingen kon bewonderen. Ze hebben twee soorten, de longfin en de shortfin. De eerste is endemisch en wordt twee meter lang in 100 jaar tijd (vrouwtjes dan want de mannen halen net de helft), de anderen zijn kleiner en leven korter en komen op meer plekken buiten NZ voor.
Nu sta ik in storm en regen in Paekakariki. Morgen naar de boot. Hopelijk met beter weer.
