Donderdag 17 januari 2019
De vandaag geplande etappe van 560 km ging voor een groot deel over slechte gravelwegen. Wat een geschud en dat met de hitte. Ik was kapot toen ik eindelijk tegen de avond aankwam. De receptie was niet te vinden en de camping was via een zelf te ontsluiten hek te bereiken. Toen ik daar aankwam was er niets maar dan ook niets dat wees op een camping. Ik volgde het spoor van een auto maar op het moment dat het spoor de heuvel af ging vertrouwde ik het niet meer en wilde achteruit maar dat ging al niet meer. Vast in het zand. Toen maar besloten het spoor omlaag te volgen, daar te keren en terug te rijden. Leuk bedacht maar helemaal fout want beneden zat ik net zo vast. Te stom om goed te kijken dacht ik dat de “power mode” stond voor 4×4. Dat dat niet zo was kwam ik pas de volgende dag achter. Ik stond bij de waterplaats en ben maar gaan slapen want ik was echt bekaf en gefrustreerd door de tegenslag. Ik vertrouwde er maar op dat er toch wel een keer iemand een rondje zou doen door het park.
