Het heeft niet veel gescheeld of dit blog was niet geschreven.
Laat ik bij het begin begonnen. Ik ben vanmorgen op tijd vertrokken na nog eens geprobeerd te hebben het vorige bericht verzonden te krijgen. Dat was niet gelukt. Vanaf de Grand Canyon naar Prescott kan langs verschillende wegen, maar ik moest naar Flagstaff waar ik een adres had gekregen van een grote RV handelaar/shop/werkplaats. Om daar te komen heb ik de scenic byway genomen: de 180. Dit is werkelijk een fantastische weg om te rijden. Het was in Flagstaff wel even zoeken. De tomtom herkende het adres niet. Na een paar keer vragen bleek ik 10 mile buiten Flagstaff te moeten zijn bij Bellemont. Bij Camper World heeft een monteur alle zekeringen nagekeken en de house battery gecontroleerd. Alles was in orde. Hij had geen andere verklaring dan dat de batterij spanning te laag moet zijn geweest toen ik in Bryce en Zion was. Het enige wat dat zou kunnen verklaren is dat de auto tijdens het rijden die batterij niet heeft geladen, maar hij zei ook dat de kachel in een koude nacht de batterij in 5 uur leeg kan trekken. Ik hou de spanning nu nauwgezet in de gaten, maar na 3 dagen aan de kabel is hij natuurlijk helemaal vol. Vanavond geen electra, dus afwachten. Vanuit Flagstaff heb ik de minst snelle maar meest scenic route gereden naar Prescott : de 89a via Sedona. Deze route is zo mogelijk nog mooier.
Ik heb echter onderweg maar een keer gestopt voor een foto omdat ik toch veel tijd had verloren.
Ik had net een historisch dorpje op grote hoogte gepasseerd (Jerome) en was bezig met een afdaling op een uitermate bochtige en smalle weg waarbij zo’n camper altijd een kleine file veroorzaakt. De hele weg is verboden in te halen en max 25 mile op de meeste stukken. Op enig moment werd ik toch door de direkt achter mij rijdende auto ingehaald vlak voor een bocht. Die kon gelukkig nog ruim voor de tegenligger de bocht omkwam weer invoegen. Maar toen was er uit het niets ineens een zilverkleurige schicht die met onverantwoord hoge snelheid een paar auto’s en mij inhaalde en op een haar na de tegenligger miste maar waarvan ik in eerste instantie dacht dat ik zijn achterkant had geraakt want er volgde een harde knal en brekend glas. Dat bleek het echter niet te zijn. Ik had net genoeg bijgestuurd om de auto niet te raken, maar was daarbij te veel naar rechts gekomen waardoor de spiegel aan de passagiers kant of de rotsen of een van de honderden waarschuwingspaaltjes had geraakt. In eerste instantie leek het dat ook de ruit er uit was maar er lag geen glas binnen.
Nou daar ben ik dus de rest van de dag mee zoet geweest. Eerst een camperrepairshop opzoeken, maar die konden pas maandag de onderdelen hebben. Daarna de verhuurder gebeld. Die stelde voor dat ik een handspiegeltje zou proberen te bemachtigen en dat met tape te bevestigen totdat ik maandag in Vegas ben waar ze een depot hebben. Nou zo’n spiegeltje vinden in een Wallmarkt valt nog niet mee. Ik heb uiteindelijk maar een douchespiegeltje met zuignapjes gekocht met daaraan een zeepbakje en dat met ducktape bevestigd. Ziet er niet uit maar helpt misschien een heel klein beetje bij het van rijbaan verwisselen en achteruit rijden. Daarna naar de sheriff om aangifte te doen. Nou bleek die in Prescott weer geen bevoegdheid te hebben omdat het op de hyway was gebeurd, maar uiteindelijk is het toch gelukt. Ik hoop dat de verzekering tevreden is. Ik was al met al net voor volledige duisternis op de camping en heb het meer dus helemaal niet gezien.
Ik neem maar een biertje op weer een goede afloop van een hachelijk moment dat heel anders had kunnen aflopen.
PROOST.