Heli-hike & Seals

1 november 2013.
In het reisschema staat deze dag aangegeven als rustdag maar het werd de meest actieve dag van de vakantie tot nu toe als je autorijden tenminste buiten beschouwing laat. Toen ik vanmorgen opstond was het helder: de bergtoppen waren niet langer in nevelen gehuld. Ik heb gelijk een heli-hike gebooked en kon nog mee om 9 uur ipv 12.00 uur. Dat was een grote meevaller. Dus zonder ontbijt maar wel met een extra laagje kleding en een fototas snel naar het boekingskantoor om te bevestigen. Vandaar konden we met een busje naar het heli-platform, waar we passende schoenen en sokken kregen tijdens een korte instructie, waarna het in groepjes naar de gletsjer ging met de helikopter.

Ik vond het een geweldige ervaring om met een gids over een deel van de gletsjer te kunnen lopen, nou ja lopen is iets te veel gezegd.
Voor bijna elke te maken stap moest de gids ijstrappetjes hakken. We hebben in de bijna 3 uur maximaal 500 meter afgelegd langs spleten en spelonken van ijs en sneeuw in prachtige kleuren. Ik ben erg benieuwd of de foto’s een beetje zijn gelukt.

Het weer werd steeds minder goed; de wind nam toe en ook de wolken, waardoor het erg guur werd. Achteraf extra blij dat ik niet de 12.00 uur vlucht had genomen. Op de terugweg heb ik een plaatsje veroverd naast de pilot. Helaas vloog hij nu niet nog eens over de gletsjer zoals op de heenweg. Jammer, want dan had ik misschien nog een mooi overzicht plaatje kunnen maken.

Omdat ik rond 1400 uur weer terug was heb ik besloten deze dag nog een krachtsinspanning te doen door de zeehonden kolonie bij Gillespies Beach of eigenlijk Galway Beach  op te zoeken. Daarvoor is een stevige wandeling langs het strand en via smalle (en hele natte) paadjes over een bergrug nodig van twee uur heen en twee uur terug. Het is wel een prachtige wandeling maar kost ook veel energie.

De toegang tot het strand is wat onoverzichtelijk, maar door de plaatsing van een bord wordt snel duidelijk waar je heen moet, en dat de route terug via het strand is uitgesloten.

 

 

 

Terug bij de auto maar snel een blikje soep uit de achterklep warm gemaakt. Ik moest tenslotte toch nog een uurtje wachten tot de zon onderging. Ik had de hele wandeling van ruim 4 uur niemand gezien, maar op de parkeerplaats was het bijna vol. Blijkbaar allemaal mensen die net als ik dachten dat vandaag de zon wel eens kleurrijk onder zou kunnen gaan. Tijdens het wachten hierop (tot 20.00 uur) de tijd gedood met het vastleggen van het dagverslag. Ik had vanmiddag weer voor $5 wifi gekocht voor 24 uur en max 10 Gb. Hoop dat het genoeg is voor het verslag van gisteren en vandaag.

Afsluiting van een prachtige dag.