Donderdag 31 oktober
Na de volledig verregende rustdag van gisteren, ben ik vandaag naar Fox Glacier in het Westland NP gereden, met als hoogste punt Mt Cook van 3754m. Daar kom ik later nog een keertje. Nu eerst de westzijde met o.a de Fox Glacier die vanaf Mt Tasman (3498m) komt.
Ook vannacht en vanochtend heeft het bijna constant ge(mot)regend. Ik ben nog een keer naar de pannekoekrotsen gegaan met een ingepakt fototoestel, maar kon toch geen fatsoenlijke foto maken met de natte lens. Dat heb ik dus maar gauw opgegeven, en opnieuw gegaan maar alleen met de videocamera. Zowaar had ik een paar droge momentjes, zodat er toch wat vast ligt van het geweld.
Bij Greymound heb ik maar geen poging gewaagd de daar voor de kust voorkomende Hector dolfijnen te spotten: het was echter één grijze boel.
Bij Hokitika even de benen gestrekt bij Lake Mahinapua op zoek naar de “bellbirds”, maar die heb ik niet gehoord.
Om de tijd te doden bij deze niet al te lange etappe heb ik nog een kort bezoek gebracht aan een “walkway over the tree tops”, waar ik als senior nog $34 voor moest neer tellen. Eigenlijk vond ik er achteraf helemaal niets aan, dus meer dagvulling dan echte belangstelling.
Zo’n 100 km verder nog even een stopje gemaakt bij Lake Lanthe maar daar wemelde het van de kleine steekvliegjes dus foto en wegwezen.
De mooie weg naar het zuiden kruist veel rivieren die uit de zuidelijke Alpen naar de west kust stromen. Ondanks dat SH6 een hoofdweg is bevat die nog steeds een fors aantal one-lane-bridges. Dus goed opletten blijft de boodschap.
.
Ik heb nog even overwogen de af en toe zichtbare Frans Josef Glacier van iets dichter bij te bekijken, maar toen ik in het zwitsers aandoende dorpje aankwam was er van de berg niets te zien door de laaghangende bewolking en mieserige regen.
Dus nog maar 30 km verder gereden naar de Fox Glacier zoals gepland. Helaas is daar ook niets van te zien. Als dat zo blijft heeft een heli-hike ook niet zo veel toegevoegde waarde, maar misschien dat morgen iets beter weer biedt.
Het laatste deel van de middag nog een wandeling gemaakt om Lake Matheson dat bekend staat om de geweldige reflectie van de omliggende bergen. Met alle grijs en grauwheid van vandaag zien mijn foto’s er iets bescheidener uit, met dank aan twee droge uurtjes en zelfs nu en dan iets van zonneschijn. Toch heeft dit bezoekje de beste indruk achtergelaten van deze weer sombere regenachtige reisdag.
He dat is wel vervelend, het weer laat je wel een beetje in de steek. Hopelijk heb je morgen meer geluk met het weer. Je kan ook nog een gletsjer wandeling doen zonder de heli he;-)
Balen hoor, dat de wolken niet eens even aan de kant gaan. Hier hebben we ook geen zon, dus ik dacht dat ie dan op zijn minst aan de andere kant van de wereld zou zitten… maar helaas…
Ze zeggen dat je in Nieuw-Zeeland soms 4 seizoenen in 1 dag kunt hebben qua weer. Jammer dat jij maar steeds hetzelfde weer type krijgt…
Je rijdt wel een stoere VW busje met al die stickers, hi, hi. Jammer van het weer!!
Wel prachtige foto’s Anne. Gr M