Vrijdag, 20december 2019.
Ik was vanmorgen om 7.45 uur onderweg na het gebruikelijke eenvoudige ontbijtje. Vandaag alleen maar goede asfaltwegen, en ook de TomTom was foutloos. Best leuk om de eerstvolgende afslag te zien op 280 km, maar ook een uitdaging om wakker te blijven. Gelukkig is het landschap van de Rode duinen prachtig, maar ook dat verliest na 2 uur wat aan charme.
Ik was om even over twaalf bij de receptie, waar ik tot mijn vreugde en verbazing de laatste nacht om kon boeken naar MataMata restcamp. Dat betekent wel dat de etappe naar Witsand over drie dagen tweehonderd km langer wordt en zeker 4 uur in tijd.
Ik kon het niet laten en heb na een uurtje rust de eerste drive gemaakt, die ronduit teleurstellend was. Heel weinig gezien. Wat opviel was het aantal kadavers. Volgens mij voor het grootste deel te danken aan de droogte.
Het was vanmiddag 36 graden, en alles wat je beroert veranderd in een stofwolk. Ongelooflijk droog is alles. Morgen hoop ik op meer succes in de vroege morgenuren.