Jabiru – Kakadu Lodge

Ik heb vanmorgen om 10.00 uur de “camper” opgehaald bij Europcar. De formaliteiten bij de balie gingen lekker snel. Ik kreeg een hele nieuwe auto mee kreeg ik te horen.
Op het parkeerterrein kon ik geen enkele camper of campervan vinden. Na enig zoeken vond ik de auto die paste bij het meegekregen sleuteltje.

Niet een forse camper met 4 slaapplaatsen maar een Toyota Yaris met 4 seatbelts. Er is duidelijk iets helemaal mis gegaan bij de booking of de uitvoering ervan. Afijn iets anders dan dit was niet beschikbaar dus heb ik maar geprobeerd de knop om te zetten en de basic campsites maar in te ruilen voor lodges en B&B. De auto heeft nog geen 6000 km op de teller dus problemen als met de vorige zouden niet mogen voorkomen. Misschien dat de extra overnachtingskosten nog iets worden gecompenseert door het benzineverbruik. Omdat er echt niets bij de auto zit heb ik voor mijn eigen gemak maar even twee wegenkaarten aangeschaft van Northern Territory en South Australia bij de eerste benzinepomp die ik vond. Gelijk maar koffie en een zakje dorito’s aangeschaft.  De weg naar Kakadu is vrij eenvoudig op te pakken als je buiten Darwin komt. Als je eenmaal op de groene route zit (Arnhem Higheay) wordt de natuur ook aantrekkelijk. De eerste 100 km gaan door wetlands met hier en daar magnifieke bouwwerken.

Voor Kakadu NP moet je een vergunning hebben . Ik dacht die te kunnen krijgen bij een van de weinige rustpuntjes langs de weg.

Nou dat lukte niet en ook hier (net als in Darwin) kon ik geen vliegennetje krijgen.
Maar bij de volgende gelegenheid lukte beide wel al was de keus beperkt wat het netje betreft tussen rose en oranje.

De vergunning is standaard 14 dagen geldig, al heb ik hem maar 2 dagen nodig.
Het netje kwam gelijk goed van pas want een stukje verder was een afslag naar een observatieplatform. Daar ben ik even gaan kijken door het netje naar honderden watervogels.

Ik heb besloten om twee dagen te bivakkeren in Kakadu Lodge en heb daar een huisje met keukentje en eigen toilet gelegenheid. Weliswaar voor de hoofdprijs wat ik weer een beetje compenseer door bij de supermarkt wat brood, jam, melk, yoghurt en boter aan te schaffen voor eigen gemaakt ontbijt.

Ik hen nog even snel een bezoekje gemaakt aan het lokale “lake”, waar ook veel watervogels zitten.

Daarna was het echt tijd om even het zwembad op te zoeken; tenslotte was het vandaag weer 37 graden.

Dit is ook de enige plek waar je een biertje kunt krijgen. Het wordt in heel Jabiru niet verkocht om drankmisbruik van aborigines te voorkomen. Het zwembad is de enige vrij zone  op het complex en je moet daarvoor ook nog een alcohol card hebben van de receptie.
Ik neem er nog één en zie morgen wel weer wat er gaat komen.