Walpole

Ook vandaag was ik weer om even over zeven onderweg in de richting van Albury. Ik wilde vandaag kijken of er hier langs de kust nog wat mooie plaatjes zijn te maken. De eerste 500 km waren weer niet spectaculair dus kon ik doorrijden en alleen om de 200 km even een bezine en koffie break. Onderweg toch nog maar een keertje gestopt om de redelijk veel voorkomende lizard  (bluethroated lizard) zoals ik vandaag vernam op de weg vast te leggen. De kleur was afwijkend van de vorige exemplaren. Ze worden zo genoemd omdat als ze zich bedreigd voelen ze de bek openen die echt blauw is vanbinnen.

image

Even voor Albany  maar zeker erna begint het rijden weer leuk te worden. De bergen en dalen en hier en daar zelfs echte bomen zijn terug. Er moet weer een beetje gewerkt worden om de auto op de weg te houden. Even voorbij Albany  komt de weg ook weer dichter bij de kust zodat de detour maar een paar km is. Dat nodigd meer uit dan 30 km heen en weer terug.

image

Om bijna drie uur vond ik het wel genoeg en heb ik een afslag genomen naar een aangegeven camping.
Dat is een schot in de roos gebleken. Hij ligt direct aan zee en de beheerder heeft mij een aantal zelfgemaakte foto’s laten zien van de wildflowers die hier in de omgeving te vinden zijn en wat mogelijke vindplaatsen op een kaartje gewezen.  Ik heb dan ook een korte wandeling gemaakt over de camping en langs de kust. Kon ik lekker tot rust komen na al dat kilometervreten van de afgelopen dagen.

image

O ja op de  camping lopen ook een paar skippy’s rond, maar het is inmiddels al wat donkerder dus de foto die is bijgevoegd is wat minder.

image

Morgen knip ik de etappe naar Perth in twee.

Eén antwoord op “Walpole”

  1. Wat een kilometers op een relatief saai stuk (eentonig en weinig wildlife), maar dat was volgens mij ook de verwachting daar. Gelukkig kon je wakker blijven tijdens de saaie ritten. Nu hopelijk op naar de mooiere stukken (een roze meer zit daar ergens lijkt me echt bijzonder, benieuwd naar de foto’s 🙂 En de red center ga je straks ook vast mooi vinden.).
    Wat betreft die vliegen… ik weet niet waar het erger is waar jij nu zit of het noorden, maar onze vakantieplezier werd in het noorden ook behoorlijk vergalt door die beesten in enorme aantallen. Wat hielp was een vrij goedkoop (elke dollar waard!) vliegennetje voor over je hoofd te koop bij zo goed elk tankstation/winkeltje (in het noorden althans). Je voelt je voor schut lopen voor het eerst als je hem op zet, maar als je merkt dat je daarna totaal niet meer met die vliegen bezig bent zet je je daar heel snel over heen… Een vlieg op je arm is niet zo erg, maar continue op je oog, in je neus, in je mond en je oor is behoorlijk storend en afleidend van het bewonderen van het landschap en al dat zwaaien met je armen tijdens een wandeling in 35 graden is ook ontzettend vermoeiend, dus het kopen van die vliegennetjes hadden we veel eerder moeten doen, superhandig tijdens wandelingen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *