Nata – Kasane

Donderdag, 1 maart 2007

Vanmorgen vroeg uit de veren voor de ochtendsafari: dezelfde route en dezelfde gids als gisteren, alleen nu maar met z’n tweetjes. In het reservaat zagen we twee zadeldek jackhalsen en gelukkig ook nu grote groepen flamingo’s en pelikanen. In het ochtendlicht ziet het er toch weer heel anders uit. Prima ervaring, maar genoeg is genoeg. We blijven niet nog een dag om uit te rusten, maar we gaan naar de ingang van Chobe National Park. Eén lange weg van ruim 300 km brengt ons daar. Hier en daar is de weg heel erg slecht, maar flinke stukken zijn prima te doen.

In Nata Lodge hebben we vanmorgenwat euro’s gewisseld tegen een slechte koers, maar we wilden toch wel graag wat cash hebben voor het geval de creditcard niet wordt geaccepteerd. Onderweg, gewoon op de snelweg, hebben we nog een grote olifant gezien die de weg overstak, maar niet kunnen vastleggen. Onderweg heel veel grote roofvogels boven de weg en in het veld gezien, en helaas ook een flink aantal aangereden langs de kant van de weg.

Vanmiddag aangekomen in Toro Lodge zo’n 5 km van Kasane. Dit moet volgens de hotelgids die we mee hebben gekregen de mooiste camping zijn, maar eigenlijk valt het toch best wel een beetje boel tegen, nadat we op Pongola Ranch zijn geweest. We konden niet bij de receptie van de camping komen zonder onze schoenen uit te trekken en door het water te lopen. De Chobe rivier is ver buiten zijn oevers getreden en ook de wat hoger gelegen receptie dreigt in het water te komen staan, net als de grond er om heen. We hebben maar weer de stoute schoenen aangetrokken en voor morgenochtend een safari door Chobe NP gebooked en voor de middag een boottocht over de Chobe rivier.

Inmiddels is hier een groot onweer losgebarsten en regent het pijpestelen. De grond wordt heel snel heel drassig, dus ik maak we wel zorgen of de camper hier wel weer weg komt zonder hulp. We wachten het maar even af.

Inmiddels staat alles wat opgeladen kan worden weer aangesloten en genieten wij van een biertje. Straks moeten we nog even door de regen en door de rivier naar de receptie om te horen hoe en waar we heen moeten voor de ochtendsafari. We eten vanavond iets uit de koelkast. De telefoons doen het ook hier in Kasane nog steeds niet. Zo krijgen we geen berichtjes de deur uit ben ik bang.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *