Verslagen en Foto's van de grote reizen
Na een redelijk koude nacht was ik vroeg op weg.
Gepland stond een route langs de kust naar Brugge, maar al gauw heb ik dit voornemen maar aan de kant geschoven. Het weer was dermate slecht met wind en regen dat een toeristische route niet meer zo aantrekkelijk was. Na enig aarzelen is het dus de snelweg geworden naar huis. Zo kwam een vroegtijdig einde aan deze najaarsreis.
Voordeel van Saint- Malo is dat het niet erg ver is naar Le Mont Saint Michel dat al heel lang op de bucketlist staat. Ik was mooi op tijd bij de bestemming. Om die te bezoeken moet je op een paar km afstand parkeren omdat het eilandje zelf niet met eigen auto bereikbaar is. Vanaf het parkeerterrein kun je gratis gebruik maken van regelmatig rijdende shuttlebussen, of tegen betaling met een huifkar. Ik maakte gebruik van (één van) de eerste bus(sen), die tot onder de toegangspoort gaat, maar die je een flink stuk daarvoor al moet verlaten, en het laatste stuk moet gelopen worden. Voordeel was dat het nog lekker rustig was, want zelfs buiten het seizoen komen er busladingen toeristen gelijk aan. Ik heb een leuke wandeling gemaakt over muren. Na vele trappen kom je terecht bij de uiteindelijke toegang tot het klooster waarvoor je een toegangsbewijs moet kopen. Mijn hoogtevrees speelde mij al een poosje parten, en verder omhoog was geen optie voor mij. Heel vervelend, maar ik moet het er maar mee doen. Ik was tevreden met het bezoek en kon na een uur of twee met een goed gevoel op weg richting huis. Ik vond een (open) camping in de buurt van een (niet toegankelijk) natuurpark.
Ik heb vandaag niet de hele kustroute gereden die in de planning stond (via Brest) maar nog wel een bezoekje gebracht aan Saint Nazaire, Het op internet gevonden fort viel heel erg tegen, en de haven heb ik verder niet bezocht.
Ik dacht een camping gevonden te hebben in Saint Malo, maar ook deze stadscamping bleek al gesloten te zijn, ondanks de informatie aan de poort, met tariefen tot in november. Mogelijk dat Covid toch ook hier invloed heeft op de rentabiliteit. Afin, na enig zoeken vond ik een camping in de directe omgeving.
Ik moest een half uurtje wachten bij de veerboot van Pointe de Grave naar Rouan, voordat ik de kust route kon volgen naar de nog onbekende eindbestemming.
De eerste stop op de route was La Rochelle. Deze kustplaats had voor mij een magische klank uit het verre verleden van avonturen romans. Via de parkeerroute aanduidingen vond ik deze keer een prima parkeerplek in de haven, en heb ik een leuke wandeling door dit mooie stadje kunnen maken.
Hierna stond een bezoek aan Ile de Ré op het programma. Dit eilandje is bereikbaar via een hoge brugverbinding. Ik had een bezoek geplanned aan de achthoekige vuurtoren.
Het viel helemaal niet mee om op dit eilandje nog een camping plekje te vinden. Na veel nieten is het uiteindelijk toch nog gelukt. Het werd de stadscamping van Saint-Martin de Ré.
Omdat het weerbericht niet gunstig was, besloot ik eerst maar gelijk richting huis te rijden, maar na zo’n 100 km heb ik het toch maar gewijzigd en ben richting de westkust gereden via de snelweg. Het was een lange rijdag zonder fotomomentjes. Het was regenachtig, maar niet echt koud. Ik heb de camping eerst voor twee dagen geboekt, maar daar later nog een dag aan toegevoegd. De avonden en nachten was het regenachtig, maar in de middag was het op het strand nog te doen met een bescheiden zonnetje.
Op het programma stond een bezoek aan Orange, Avignon en Rousilion. De route moest de snelweg een beetje vermijden.
In Orange heb ik een bezoekje gebracht bij de Arc de Triomf.
Avignon werd een drama. Na een langdurige zoektocht door Avignon, waarin ik mij weer bijna klem reed in de te smalle straatjes, vond ik een parkeergarage. Echter bleek de hoogte onvoldoende voor de auto met daktent, die bij de inrij poging stevig beschadigd werd. Uiteindelijk heb ik Avignon verlaten zonder ook maar een foto te maken.
Ook in Rousilion en omgeving was het armoe troef met het vinden van parkeer gelegenheid, waardoor ik maar besloot via een verkorte route naar de eindbestemming in de Camarque te rijden.
Het was hier redelijk goed weer. De twee rustdagen zijn besteed aan een fietstocht van ruim 50 km en een leesdag.
De daktent is met wat tape nog bruikbaar, maar ik heb toch besloten het vervolg van de geplande reis via Spanje en Portugal maar te vergeten en terug naar huis te gaan.
Hoofddoel voor vandaag was een bezoek aan de bootlift met de naam Hellend Vlak (Plan incliné de Saint-Louis-Arzviller), en het stadje Kaysersberg. De overnachting was gepland in de omgeving van Besancon en is uiteindelijk Quingey geworden.
Op het parkeerterrein stond nog een leuke oldtimer, die een foto waard was.
Het kasteel van Kaysersberg heb ik niet bezocht, maar wel even het mooie centrum van dit stadje.
De camping in Quingey is heel mooi gelegen.
De eerste reisdag heeft als hoofddoel een bezoek te brengen aan het doorkijkkerkje in Borgloon. Het tweede doel was het kasteel van Durbuy, maar dit is uiteindelijk niet gevonden, door fouten in de routeplanner.
De nacht kon ik doorbrengen op een camping bij de stad Luxemburg, die eigenlijk al vol was. Gelukkig maar want door het vele rondrijden was het al wat later geworden. Met de nodige Covid-maatregelen kon er zelfs nog een eenvoudige maaltijd worden gescoord.
2 October was een geheel verregende dag. De geplande route langs de meren leverde alleen maar regenschermen en heel , heel veel tunnels. In het geheel niet de toeristische route die ik mij had voorgesteld. De hoge bergpassen leverden ook nog eens hevige windstoten op. Een gedenkwaardige dag, maar niet zo als ik mij had voorgesteld. Een fotolose dag. Uiteindelijk was ik na 500 km en 10 uur later in Malbun in Liechtenstein bij Vögeln Alpenhotel.
3 October was ook een regenachtige dag. De route van Malbun naar Bremm (aan de Moezel) in Duitsland ging langs Schloss Ligtenstein in het dorpje Ligtenstein (Duitsland). Tijdens het korte bezoek aan dit idillische kasteeltje was het gelukkig even droog.
Hotel Weinhaus Berg in Bremm was na ruim 600km de laatste pleisterplaats. 4 oktober de laatste etappe van bijna 400 km naar huis.
