Usakos – Walvis Baai

Maandag 12 maart 2007

Over de snelweg B2 in geswinde spoed naar de kust gereden om de camping van afgelopen nacht snel te vergeten. In Swakupmund troffen we gelukkig een pinautomaat met het maestro logo, zodat we snel de portemonnaie hebben gevuld. Daarna even gekeken naar de wat oudere dorpskern en even gegluurd aan zee.

In een restaurantje heerlijk gelunched (even geen zorgen) en daarna in het winkelcentrum weer voor een paar dagen eten ingeslagen. Daarna langs de zeer indrukwekkende kustweg naar Walvis Bay gereden en daar een camping gezocht en gevonden, en dit keer een met prima sannitaire voorzieningen.

Lekker wat gelezen en een wandeling gemaakt op de promenade waar flamingo’s te bewonderen zijn. Morgen naar en door de woesteny van het Namib Naukluft Park.

Okaukuejo – Usakos

Zondag 11 maart 2007

We hadden gisteravond een geweldig onweer waarbij de tenten in de lucht vlogen en velen alles nat kregen. De camper hield zich kranig. Vanochtend stonden er nog wel heel veel grote plassen en moesten de campeerders alles te drogen hangen. We hebben nog een heen en weertje gemaakt naar het sprookjesbos en zijn daarbij duizenden zebra’s tegengekomen. Naast de vele springbokken waren er ook nog een tiental jackhalzen te zien onderweg. Kortom een prachtige afsluiting van Etosha Nationaal Park.

Daarna is de vaart er in gezeten zijn wij uitgekomen op een “camping” in Usakos waar we ook de tank weer hebben gevuld. We moesten hier nog 80N$ betalen voor echte gribus. Ik was me morgen liever in de camper dan we aan het “washok” te wagen. Morgen naar de kust.

Halali – Okaukuejo (Etosha NP)

Zaterdag 10 maart 2007

Een “gelukkige” safaridag.

Vandaag hadden we drie ontmoetingen met de koning(innen) van de dieren: de leeuw. Gelijk al bij het begin een eenzame man, een poosje later 1 man met drie vrouwen en nog een half uurtje later een groepje van 8 leeuwen waaronder twee jonge mannetjes.

Daarna werd het een stuk rustiger maar niet echt saai. We noemen deze dag maar de stokstaartjesdag. Op vele plaatsen kwamen we deze markante bewoners tegen. Als je daar nog de groepen giraffen (groot en klein), zebra’s, struisvogels, ooievaars, gemsbokken, springbokken en impala’s aan toe voegt is er niets te klagen.

Een slang onder de auto deed ons wel even schrikken maar blijkbaar net niet onder de wieln. Het was weer een warme dag met 35 graden rond het middaguur. We hebben om 15.00 uur de camping opgezocht en rusten nu verder uit. Morgen nog een halve safaridag en daarna begint het vervolg van het avontuur.

Safari dag rond Halali

Vrijdag 9 maart 2007

We waren er vanmorgen redelijk vroeg bij, maar toch wel later dan geplanned. Ook vanmorgen liet de wekker ons in de steek.

Het fototoestel van Ali heeft nog steeds kuren. Schijnbaar is het er door de vochtigheid van de Victoria Falls in Zambia en de hoge temperaturen ( en grote temperatuur verschillen) de electronica teveel geworden. Wat we ook proberen, hij maakt geen enkele mooie foto meer. Het eigen geheugen moet het vanaf nu doen.

Het ritje van vanmorgen was teleurstellend. Geen belangrijke sightings, slechts een grote kudde springbokken is het vermelden waard. Hopelijk morgen meer geluk.

De middag hebben we op de camping doorgebracht. Ik heb de taping van de bumper versterkt en Ali heeft wat gewassen, en heeft toen haar moede lichaam te rusten gelegd, terwijl ik wat ben gaan lezen. Na een geïmproviseerde maaltijd (geen winkel beschikbaar) gaan we op tijd naar bed.

Namutoni – Halali (Etosha NP)

Donderdag 8 maart 2007

Weer verslapen!! Het wekkertje deed niet wat er van verwacht wordt. Desalniettemin om 8.30 uur op stap en gelijk buiten de poort krijgen we aanwijzingen voor twee leeuwen vlak bij de camping. En ja hoor, gelukkig treffen we meneer aan. In de ochtend ontmoeten we nog een neushoorn van formaat en als we een tweede zien ontspint zich een mooi tafereeltje. Ineens gaat de neushoorn in een korte aanval. Ali ziet door de kijker dat hij een leeuw/leeuwen verjaagd. Als de neushoorn weg is komen de leeuwen terug. Op de film is het waarschijnlijk niet goed te zien, maar we zien tenminste vier grote leeuwinnen en een zelfde aantal welpjes.

Helaas geen olifanten vandaag, maar we prijzen ons zelf wel gelukkig met de dag die ook giraffen en struisvogels bracht.

We waren om 15.30 al in Halali, maar we gaan niet meer op pad. Genoeg is genoeg. Morgen blijven we op deze camping en doen een safari in de buurt. Daarna naar het laatste kamp in Etosha. Vanavond gaan we verder met de planning van de rest van de reis.

Rustdag in Namutoni Resort

Woensdag 7 maart 2007.

Laat, heel laat, opgestaan voor ons doen. Pas om 10.00 uur waren de opstartactiviteiten achter de rug en dus hebben we nog maar een nacht op deze rustplaats bijgeboekt. Het is een mooie dag geweest met veel zon, hoge temperaturen (35 graden), maar hij is afgesloten met een geweldig onweer, waardoor alle stroomvoorziening is uitgevallen. De kassa en de verlichting in de supermarkt als ook de koeling en airco doen het niet. Gisteren was er ook even een stroomuitval maar wat later kwam de stroom weer terug. We wachten nu maar af.

Vandaag vooral veel gemsbokken, zebra’s en giraffen gezien, maar ook een aantal olifanten en ook weer zadeldek jackhalzen, maar nu in hun natuurlijke omgeving. Daaraan nog toe te voegen vele soorten vogels zoals de Kori Bustard en de Blue Crane en de bekende Gehelmde Guinea fowl (of te wel Parelhoenders).

SAMSUNG DIGITAL CAMERA

Een geslaagde dag, waar over een kleine schaduw ligt, omdat Ali het fototoestel maar niet goed ingesteld krijgt, waardoor veel waardevolle momenten niet konden worden vereeuwigd. Straks komt het instructieboekje weer op tafel en begint het experimenteren weer.

Wat overigens wel opvalt is dat er nergens tot nu toe ook maar enige activiteit te bespeuren is als het gaat om verkoop van foto artikelen.

Popa Falls – Namutoni (Etosha NP)

Dinsdag 6 maart 2007

Gelukkig bereikten wij vanmorgen op de laatste restjes benzine de “grote” stad Rundu. Maar wat je je er ook bij voorstelt als hoofdstad van het Noorden van Namibië, het valt toch nog altijd tegen. Bij de eerste benzinepomp werd de creditcard geweigerd, en ook bij de tweede pomp gebeurde dat in eerste instantie. Uiteindelijk was de baas van de tent bereid de kaart te accepteren en er ook gelijk aan te koppelen dat we meer konden afschrijven zodat we cash geld kregen. Hij heeft ongetwijfeld gezien dat we ten einde raad waren. Met een volle tank en geld op zak op weg naar Grootfontein.

De wegen zijn buitengewoon goed te beriiden zodat de gemiddelde snelheid in de buurt komt van de 100km. We waren zo vroeg bij Grootfontein dat we besloten door te rijden naar Etosha National Park, Zo gezegd, zo gedaan. Na een totaal van 635 km kwamen we aan, en er was plaats genoeg. We hebben ons voorlopig ingeschreven voor drie dagen park en de eerste nacht op de camping van Namutoni Resort.

De hele dag zijn we in de weer geweest om mieren te doden die zich bij duizenden in de camper hebben genesteld in Popa Falls via de electra kabel. Daarom in Namutoni eest de auto maar eens een beetje gewassen, en daarna heerlijk gegeten met een “Out of Africa” gevoel bij kaarslicht en een varken aan het spit. Nu nog even lezen en morgen vroeg op voor de eerste gamedrive.

Overigens hebben we tussen de poort en de receptie al een aantal giraffen, zebra’, vlakvarkens en antilopen gezien, en hebben twee zadeldek jackhalzen onze campingplaats bezocht en ons gezelschap gehouden bij het eten. Dat belooft veel, maar de bewijzen moeten morgen komen.

Livingstone naar Popa Falls

Maandag 5 maart 2007

Vandaag hebben we onverwachts twee etappes gecombineerd en 540 km afgelegd. Op de camping deden de douches het vanochtend niet en gingen we dus zonder spijt weg. Geen aanrader deze camping. De weg naar Katima Mulilo is in prima staat en we schoten dus goed op. Hier en daar wel controle en korte oponthoudjes maar we waren er vroeg. In de hoop vandaag eindelijk te slagen in het bemachtigen van cash geld zochten we het centrum op, maar dat is er hier gewoon niet. Er is echt helemaal niets te halen in het Zambiaanse gedeelte, Shesheke genaamd. Dus maar door de douane (met de nodige papieren) en pascontrole (veel stempels) en we mochten door. Maar eerst moest de roadtax nog betaald worden. Als je niet goed oplet ben je er zo aan voorbij gereden, maar dat kan je later opbreken. Met de laatste restjes geld (Pula’s en Rand) de 285 N$ opgehoest. Deze man was heel behulpzaam en heeft uitgelegd waar we geld konden halen en waar we inkopen moesten doen. We hadden echter weer de pech dat de bank zonder stroom zat en dus de pinautomaat ook buiten dienst was!!

SAMSUNG DIGITAL CAMERA

Bij de supermarkt konden we de creditcard wel gebruiken en hebben we drinken (water, sap, bier) en enkele koekjes en brood ingeslagen. Iets zoeken voor een overnachting leek in deze uithoek niet nuttig dus de spurt er in gezet en naar Popa Falls door gestoten. In de Caprivi strook hebben we als onderbreking wel een groepje struisvogels gezien van 8 stuks en 1 olifant.

Vlak voor Popa Falls stond een campsite aangegeven maar die hebben we uiteindelijk niet bereikt. De weg was voor de camper eigenlijk onbegaanbaar dus zijn we gekeerd en doorgereden over de brug over de OKavanga rivier en daar stond de grote camping aangegeven. Gelukkig kon hier de creditcard wel worden gebruikt zodat we weer een dag verder zijn gekomen. Vanavond de klantenservice van de ING gebeld, maar die konden niets voor ons doen. Wel weten we nu hoeveel ruimte er nog op de andere creditcard is.

We gaan het gamepark hier niet bezoeken en maken morgen weer een lange etappe naar Grootfontein via Rundu. Misschien vinden we daar wel een pinautomaat met maestro logo ipv alleen visa. Anders moeten we de laatste euro’s omwisselen voor cash geld.

Overigens hadden we ook vandaag weer een paar geweldige thunderstorms onderweg waarbij de temperatuur ineens zakt van 30 naar 24 graden. Het is wel benauwd weer maar we doen de airco vanavond toch maar uit en de ramen open om te luisteren naar de rappids vlakbij en op de camping zelf.