Curtin Springs

Vanaf mijn vertrek uit Alice Springs heb ik geen enkele verwijzing meer gezien voor de solar race. Na 200km Stuwart Highway  heb ik de afslag genomen naar Yulara: de Lasseter Highway die de 240 km naar Yulara  en iets verder gaat tot Uluru Kata Tjuta en Ayers Rock.
Ik moet schrijven dat de weg veel mooier is om te rijden dan ik had ingeschat. Met een lichtblauwe hemel en wat witte wolken steekt het rode zand en het gele gras mooi af. Het is ook niet heel erg vlak. Ruimschoots voldoende afwisseling dus. Als ik niet beter wist zou ik denken dat ik in Namibia was vandaag.  Het enige verschil is dat daar de luchten blauwer zijn en het landschap steeds wordt opgefleurd met oryx, jackhals, vos, stokstaartje en natuurlijk heel veel vogels waaronder de struisjes.
Als iets tegenvalt aan Australie is het het gebrek aan wildlife hier. Je ziet werkelijk helemaal niets.  Gelukkig ook niet op de weg, maar ook dat is een teken dat het dungezaaid is. Dat lijkt mij ook een van de redenen dat het echt vergeven is van de vliegen. Gelukkig helpt het netje redelijk maar als je ook maar even de auto uitstapt heb je er honderd op je handen en camera. Daarvan neem je algauw weer 10 mee als je weer instapt. Rijdend luchten is dan geboden anders kruipen ze tijdens het rijden achter je zonnebril en op je ogen.

image

image

image

Ik was om ongeveer half een in het Visitor Center in Yulara. Daar kreeg ik naast wat informatie over wat ik vandaag en morgen nog kon doen ook te horen dat de goedkoopste hotelkamer die nog beschikbaar was 350 Aus $ was per nacht. Dat vond ik gewoon echt teveel geld dus ben ik nog naar de campground gegaan om daar te informeren naar een cabin maar daar was alles al vol, net als bij het minste hotel van de 4. Kortom geen plek in de herberg vanavond in Yulara.
Ik heb toen maar besloten snel de twee belangrijkste locaties te gaan bekijken en de voorgenomen wandeling nu definitief uit mijn hoofd te zetten omdat 1 ik geen goede schoenen bij me heb, 2 het ook morgen heel vroeg al weer 35 graden of meer is, 3. het zo heet is na 11 uur dat de wandelingen deels afgesloten zijn zoals ook vandaag het geval was.

image

image

image

image

Ayers Rock  kan je ook heel goed vanuit de auto bekijken. Er is een weg helemaal rondom van denk ik een km of 15. Je mag niet overal stoppen, maar er is genoeg gelegenheid  om hier en daar een fototje  te maken.

image

image

image

image

Na deze belevenis ben ik dezelfde weg teruggegaan (er is helaas niets anders) en na een goede 100km  neergestreken  in Curtin Springs, waar een kamertje met douche de helft is, nog steeds veel te  veel voor de geboden kwaliteit maar in het donker verder rijden waag ik mij niet.
Ik ga kijken of er iets te eten is te krijgen.

image

Alice Springs

Omdat ik vandaag echt een flinke ruk moest maken was ik even over 7 onderweg. Op het terrein van het roadhouse waren de twee teams nog aanwezig. Binnen de eerste 60 km zag ik nog 8 teams op verschillende parkeerterreinen. Al snel daarna kon ik de eerste car inhalen. Deze werd al snel gevolgd door de car van Twente. Een paar km daarvoor reed de Nuon solar car (twee Nederlandse deelnemers dus).

image

Ik dacht dat dat de koploper was maar weer een paar km daarvoor reed de solar car van Michican.  Ik moest vandaag teveel km’s maken om weer te stoppen voor foto’s.
Naast de stops voor koffie en benzine ben ik maar een keer van de weg afgegaan en dat was voor “the devils marbles” enige bijzondere rotsformaties.

image

image

image

image

image

Bij de laatste tankstop stond ik weer achter een van de auto’s van het Nuon solar team. Daar hoorde ik dat het heel spannend was. De zelfde 3 auto’s binnen een paar minuten, maar in een andere volgorde. 1. Twente  2. Nuon 3. Michican.
Daarna ben ik snel doorgereden en was om even over vier in Alice Springs waar ik weer de tank heb volgegooid en een hotelletje heb genomen van een heel goede kwaliteit: Elkira Court Motel

image

Ruim 900 km in 9 uur is best een goede prestatie vind ik zelf.
Ik heb in de supermarkt een paar biertjes gekocht en wat fris voor de rest van de reis en voorlopig even in de koelkast op de kamer gelegd. Helaas is het restaurant  van het hotel alleen di-vrij open dus heb ik even iets opgezocht in het centrum (500 m).

image

Eenvoudig en voedzaam
Nog even wat lezen en dan lekker oogjes toe.

Daly Waters

Ik was er vroeg uit vandaag ik wilde de 06.45 boottocht maken over de
Yellow Waters. De inschrijving sluit een half uur eerder en het is ongeveer een uur rijden vanaf Jabiru. Ik was 1 minuut te laat maar kon toch mee. Het is een prachtige cruise die helemaal in het teken staat van natuur in tegenstelling van gisteren die meer cultureel is ingericht.

image

image

 

Na de twee uur durende cruise kon je ontbijt nemen in de Cooinda Lodge. Daarna  rijdt je nog zo”n 100km door Kakadu in zuidelijke richting over de hyway om vervolgens  via Pine Creek naar Katherine te gaan.
Op dat stuk haalde ik een solar  auto in en een stuk verderop  kwam ik achter een beveiligingswagen terecht met veel nederlandse reclame.  Ja ik zat achter de nederlandse inzending die in koppositie reed.

Ik ben ze gepasserd want je mag daar 130km/h en deze auto ging maar net iets sneller dan 100km/h. Snel wat afstand genomen en toen snel geparkeerd een paar momentjes video opgenomen, snel ingestapt, inhaal/passeermanouvre, stoppen, foto nemen, en nogmaals.

image

 

Geen beste foto’s helaas.
In Katherine  moest ik tanken. Daar stond ik in de rij met wel 20 auto’s van Twente University,  camera auto’s etc. Een echte “tourkaravaan”. Daarna zag ik een groot  evenemententerrein dus ik dacht dat de etappe daar zou zijn ge-eindigd maar ook op het stuk naar Daly Waters  kwam ik nog een grote truck tegen met een Twentse container.
Ik heb een huisje genomen bij de Hi-Way Inn en toen ik aan het uitpakken was zag ik nog drie solar cars passeren. Na een douche en het begin van dit bericht te hebben gemaakt wilde ik een biertje en dinner halen in het roadhouse. Toen zag ik een japanse truck en hun solarcar en een stukje verder op de Colombiaanse.

image

image

image

image

image

Beetje afwisseling dus nog vandaag.

image

Morgen ruim 900 km naar Alice Springs. Misschien  dat ik dan ook nog wat zie.

Kakadu NP

Ik ben vanmorgen niet zo heel vroeg opgestaan omdat de rockpaintings bij Ubirr pas vanaf 8.30 toegankelijk zijn. Van Jabiru is het ongeveer een uur rijden. Ik was er om 8.28 en heb netjes 2 minuten gewacht om als eerste het hek te passeren. Toch was het toen al 28 graden. Direct daarna werd het al snel drukker  toen de eerste bussen arriveerden. Omdat ik vroeg was en de rust nog niet was verstoord heb ik nog een rock-walibi gezien, wat hagedissen en vlinders.

image

image

Met een goed uur had ik het wel gezien en ben ik koffie gaan drinken bij the border store “mambiyarra” en daar ook de Guluyambi Cultural Cruise geboekt over de East Alligator River die on 1100 uur vertrok.

image

Dat was een mooie kennismaking met iets van de cultuur en onderweg ook nog eens veel krokodillen gezien.

image

Het water is hier brak. De zee komt met de tide ongeveer 40 km het land in. De verbindingsweg naar Arnhemland gaat over een dam in de rivier die bij elke wisseling van de tide overstroomt. De vissen van zee komen dan over de dam upstream en de krokodillen liggen massaal achter de dam te wachten op hun maaltje.
In de tour is een heel kort uitstapje in Arnhem land dat normaal verboden terrein is voor niet aborigines.

image

image

Vandaar ben ik naar het Bowali Visitor Centre gegaan voor wat advies voor de rest van de dag en morgenochtend.
Ik heb er voor gekozen vast de weg die ik morgen moet hebben voor ongeveer 40km te verkennen, nl naar Burdulba (wat tegenviel) en Nourlangie (een andere site met prachtige rock paintings). De eerste locatie is een billabong waar normaliter veel vogels zouden moeten zitten maar het was slecht toegankelijk. De tweede locatie is heel goed bereikbaar en werkelijk prachtig.

image

image

image

Ik was hier tussen drie en vier uur. De meter in de auto gaf om die tijd wisselend 40 en 41 graden aan. Hierdoor was ik wel genoodzaakt om een keus te maken in de apparatuur die ik mee wilde slepen. Weinig dus!
Nu ik dit gezien heb kan ik er morgen met een goed gevoel langsscheuren. Ik hoop dan nog 1 lokatie in Kakadu te bekijken op weg naar het centre van Australia.

Jabiru – Kakadu Lodge

Ik heb vanmorgen om 10.00 uur de “camper” opgehaald bij Europcar. De formaliteiten bij de balie gingen lekker snel. Ik kreeg een hele nieuwe auto mee kreeg ik te horen.
Op het parkeerterrein kon ik geen enkele camper of campervan vinden. Na enig zoeken vond ik de auto die paste bij het meegekregen sleuteltje.

image

Niet een forse camper met 4 slaapplaatsen maar een Toyota Yaris met 4 seatbelts. Er is duidelijk iets helemaal mis gegaan bij de booking of de uitvoering ervan. Afijn iets anders dan dit was niet beschikbaar dus heb ik maar geprobeerd de knop om te zetten en de basic campsites maar in te ruilen voor lodges en B&B. De auto heeft nog geen 6000 km op de teller dus problemen als met de vorige zouden niet mogen voorkomen. Misschien dat de extra overnachtingskosten nog iets worden gecompenseert door het benzineverbruik. Omdat er echt niets bij de auto zit heb ik voor mijn eigen gemak maar even twee wegenkaarten aangeschaft van Northern Territory en South Australia bij de eerste benzinepomp die ik vond. Gelijk maar koffie en een zakje dorito’s aangeschaft.  De weg naar Kakadu is vrij eenvoudig op te pakken als je buiten Darwin komt. Als je eenmaal op de groene route zit (Arnhem Higheay) wordt de natuur ook aantrekkelijk. De eerste 100 km gaan door wetlands met hier en daar magnifieke bouwwerken.

image

Voor Kakadu NP moet je een vergunning hebben . Ik dacht die te kunnen krijgen bij een van de weinige rustpuntjes langs de weg.

image

Nou dat lukte niet en ook hier (net als in Darwin) kon ik geen vliegennetje krijgen.
Maar bij de volgende gelegenheid lukte beide wel al was de keus beperkt wat het netje betreft tussen rose en oranje.

image

De vergunning is standaard 14 dagen geldig, al heb ik hem maar 2 dagen nodig.
Het netje kwam gelijk goed van pas want een stukje verder was een afslag naar een observatieplatform. Daar ben ik even gaan kijken door het netje naar honderden watervogels.

image

Ik heb besloten om twee dagen te bivakkeren in Kakadu Lodge en heb daar een huisje met keukentje en eigen toilet gelegenheid. Weliswaar voor de hoofdprijs wat ik weer een beetje compenseer door bij de supermarkt wat brood, jam, melk, yoghurt en boter aan te schaffen voor eigen gemaakt ontbijt.

image

image

Ik hen nog even snel een bezoekje gemaakt aan het lokale “lake”, waar ook veel watervogels zitten.

image

image

Daarna was het echt tijd om even het zwembad op te zoeken; tenslotte was het vandaag weer 37 graden.

image

Dit is ook de enige plek waar je een biertje kunt krijgen. Het wordt in heel Jabiru niet verkocht om drankmisbruik van aborigines te voorkomen. Het zwembad is de enige vrij zone  op het complex en je moet daarvoor ook nog een alcohol card hebben van de receptie.
Ik neem er nog één en zie morgen wel weer wat er gaat komen.

Darwin

Om 6.30 uur lokale tijd stond de taxi voor de deur zoals afgesproken.  Voor 40 aud kwam ik mooi op tijd op het vliegveld aan. Inchecken ging heel snel. De ruim bagage voldeed precies aan de limiet van 23 kg nadat ik mijn regenjas als handbagage meenam. De vlucht ging ook voorspoedig. De service bij Virgin Australia  onderweg is beperkt maar omdat ik lekker heb zitten lezen had ik daar ook geen behoefte aan.
Bij het afhalen van de bagage bleek het slotje te missen, maar ogenschijnlijk was er verder niets fout gegaan. Alle documenten, geld en statieven waren onaangeroerd. Ik heb mij door een shuttledienst naar het hotel laten brengen omdat ik geen enkele taxi kon vinden. Gelukkig kostte dat vandaag niet meer dan een paar minuten extra tov een rechtstreekse dienst.
Het resort heeft een zwembad maar ik heb geen zwemkleding meegenomen, en bovendien wilde ik iets van Darwin zien.
Het is hier allemaal veel soberder dan Sydney of Perth,  maar met een korte wandeling door het Civic Park kwam ik op het Waterfront.

image

image

Zelfs daar is het in de zon eigenlijk niet uit te houden. Het is vandaag 35 graden, en in het binnenland nog 5 graden warmer: dat beloofd nog wat de komende anderhalve  week.
Ik heb mij dan ook maar snel teruggetrokken in de schaduw bij een van de vele eet- en drinkgelegenheden in dit gedeelte.

image

Ik eet vanavond makkelijk bij het restaurant dat bij het hotel hoort. Ik heb nassi goreng besteld: jawel ook in Australie is de indonesische keuken bekend. Met bruchettes vooraf ook een sneufje Italie toegevoegd. Het lokale biertje maakt het af. Eet smalelijk.

image

image

Perth 2

Ik heb de beschikbare tijd vanmiddag toch nog goed besteed. Het voorgenomen bezoek aan de Bell tower  heb ik maar niet meer gedaan. De attractie sluit al om 1600 uur en voordat ik daar zou kunnen zijn was het half vier. Ik ben dus maar naar Kings Park gegaan waar een magnifieke botanische tuin is aangelegd. Een paar voorbeelden.

image

image

image

image

image

Ik heb daar nog bijna drie uur rondgelopen ondanks de sporadische regen en aardig wat km’s gemaakt.

image

image

Toen begon het teveel te schemeren. Ik heb daarna heerlijk gegeten bij een Indiaas restaurant.

image

Ik ga er vroeg in want de wekker gaat morgen ook heel vroeg.

Perth

Geloof het of niet maar twee kilometer voor de streep heeft het auto-tje het opgegeven. Ik was even over 9 in Perth en zoekende naar de juiste richting voor het depot toen voor een stoplicht de motor begon te stotteren en er veel rook uit de uitlaat kwam. Al hortend en stotend heb ik mij nog net ergens een zijstraat in kunnen krijgen om uit de drukte van het rush hour te zijn. Om een lang tefonisch verhaal kort te maken (de rekening zal wel weer aardig oplopen): de lokale wegenwacht was van mening dat deze auto zo niet meer de weg op mocht dus moest er een towtruck worden opgeroepen.

image

image

image

image

Ik hoefde in ieder geval niet meer naar het depot van Lucky Rentals  te zoeken want daar heb ik hem maar laten heenbrengen.
Dat depot overigens staat stampend vol met allemaal oudere auto’s.  Deze kon er pas in nadat twee andere op straat waren geparkeerd. Administratief is het ook een grote warboel heb ik het idee want er was niets bekend over de opgenome schade bij vertrek noch werd er gerefereerd aan het aantal km’s.  Ik kreeg uit coulance 1 dag terugbetaald van de 5 extra dagen die ik had bijgeboekt en op het formulier werd ingevuld: no charges. Het feit dat de auto niet met volle tank werd afgeleverd werd mij natuurlijk ruimhartig vergeven. Kortom ik hoefde niet bij te betalen voor de bijna 1000 extta km’s en kteeg nog genoeg geld terug om de taxi maar het hotel te kunnen betalen. Daarvoor heb ik wel 4 uur door moeten  brengen op een plekje waar ik nooit had willen zijn en een nog te verwachten telefoonrekening.
Het hotel (City Stay Apartment Hotel) heeft geen restaurant: eigenlijk is het meer een apartementje met een zitkamer/keuken en een aparte badkamer en slaapkamer.
Ik moet dus of naar de supermarkt om zelf straks te koken of ik moet een restaurant gaan zoeken. Laat zich wel raden wat het gaat worden.

Woodman Point Holiday Park

Ik heb tenslotte toch een camping gevonden tussen Rockingham en Freemantel: onder de rook van Perth. Dat laatste is redelijk letterlijk het geval. De hele kuststrook wordt gekenmerkt door zware industrie en daarbij horende havenactiviteiten.
Vanmorgen heb ik bewust geëxperimenteerd met het rijden van een b_weg aangegeven als scenic route.


Dat was gelukkig echt de moeite waard omdat het weggetje voor een deel direct langs de kust (eigenlijk een estuary of binnenmeer) gaat. Dat leverde nog een paar leuke vergezichten op en een beeld van hoe echt gegoede australiers wonen.

image

image

Verder was het zoeken naar een camping waar ik rond 13.00 uur in geslaagd ben. Mooi op tijd om de was even te doen en de post bij te werken.
De wifi verbinding is beperkt tot 200mb en er zijn al heel wat apjes bijgewerkt intussen dus ik hoop dat dit nog wel overkomt.

image

Mandurah – Lake Clifton

Ik heb vandaag de eerste 4 uur echt heel rustig aan gedaan. Lekker cruisen over een bijzonder mooie highway omzoomd door een prachtig bos waarvan heel veel bomen en struiken in bloei staan.
Vooral de bremachtige struiken trekken met de gele tooi de aandacht maar er zijn ook paarsblauw bloeiende struiken. Daarnast zijn er ook nu weer veel wildflowers te zien in wit en blauw.
In het eerste uur werd ik ook nog verrast met een paar emu’s en een overstekende kangaroe. Je moet dus wel blijven oppassen. Daarnaast heb ik vandaag weer een aantal papagaaien gezien, maar pas op de camping waar ik nu sta heb ik er foto”s van kunnen maken.

image

Ik heb vandaag ook even tijd gemaakt voor een bezoek aan een cascade en een kleine waterval.

image

image

In Northcliffe kon ik eindelijk tanken en koffie scoren. In Walpole was alles nog gesloten. Via Nannup en Busselton gaat het verder langs de kust richting Perth.
Ik ben rond één uur begonnen met het zoeken van een camping, maar het was toch bijna drie uur voordat ik er een gevonden had waar ik welkom was.

image

Er is hier een soort blackout wat communicatie betreft dus zeker geen wifi. Morgen of in Perth dat nog ongeveer 80 km verder ligt gaat het vast lukken.
Dan kan ik ook Richard die vandaag jarig is via facebook feliciteren. Maar toch ook hier vandaan vast een mooie dag man!!!!
De camping is niet mijn keus voor mijn rustdag dus morgen op zoek voor en laatste overnachting voordat ik overmorgen de auto inlever.

image